Een vrolijk gezelschap

Café Halfweg Hersel Lierop 1953

Deze foto is gemaakt in juni 1953 voor Café Halfweg in het gehucht Hersel te Lierop. Dit café aan Hersel B38 werd beheerd door Graard Geutjens en zijn vrouw Leen Meulendijks. Zij huurden het pand van Toon van Brussel, die ook op Hersel woonde. Hun zoon Harrie Geutjens trouwde die dag met Mien Hurkmans en het bruiloftsfeest werd uiteraard thuis in het eigen café gevierd. Alle aanwezigen op de foto zijn familieleden van het bruiloftspaar. Een eigen woning had het nieuwe bruidspaar nog niet, Harrie en Mien trokken in bij de ouders van Harrie.
Café Geutjens, door de meeste mensen in die tijd Café De Guit genoemd, had een prachtig buffet maar geen tap, bier werd uit flesjes gedronken. Bij de schouw stond een pick-up. Omdat het langs de doorgaande weg van Lierop en Helmond zat was er altijd wel volk. Nogal wat Helmonders gingen in de zomer graag naar ‘de gele zandberg’ of naar het Starven in Lierop.Ook omdat er in hetzelfde pand een melkfabriekje zat. Ook voermannen van paard en wagen legden vaak aan. Met Lierop kermis was het volle bak. Toen de inwonende Mien moest bevallen van haar eerste kindje werd vanwege de drukte in en om het café besloten de bevalling plaats te laten vinden bij de Missiezusters in Asten.
In hetzelfde pand als waar Café Geutjens zat was ook een melkfabriekje. Op Hersel stond ook nog een soort van Boerenbondsbedrijf. Dus er was nogal wat bedrijvigheid rondom café Halfweg. In 1960 ging het café op slot want de verhuurder wilde het pand vrij hebben voor een van zijn kinderen.
Peter Vink beschreef in ‘Zwerftochten door de Peel’ zijn bezoek aan Café Halfweg ergens tussen 1956 en 1960.

Wat een prachtige aanvulling, Jan, je neemt als het ware mee terug in de tijd; alsof we even in het café van toen stappen. Heel bijzonder ook - de bevalling van Mien bij de missiezusters.

Kwam je er zelf ook? En wat werd er gedraaid op de pick up?

Dank. Zelf kwam ik er niet want ik ben in 1958 geboren. Maar ik zal je vraag over wat er gedraaid werd op de pick-up voorleggen aan het familielid van de familie Geutjens. Van haar heb ik ook bovenstaand verhaal en zij kan het weten want zij was erbij.

Ah, als je dat wil doen: graag Jan. Sommige platen of liedjes geven vaak meteen een bepaald tijdsbeeld dus ik ben eigenlijk wel benieuwd.

Toen ik vroeg wat voor muziek er werd gedraaid op de pick up kwam er een grote, oude en loeizware koffer tevoorschijn. Loeizwaar omdat er bakelieten 78-toerenplaten in zaten. Waaronder platen van Joop de Knegt 'Ik sta op wacht'. Ook werd 'Wie sjoen ons Limburg is' veel afgedraaid alsook Vera Lynn. In ieder geval altijd Nederlandstalige muziek (voor zover je Limburgs Nederlandstalig kunt noemen).

Haha, nou, laten we die discussie maar niet aan gaan, Jan ;) Maar met de titels van deze liedjes krijg ik wel een goede indruk van het repertoire; mag ik het met de ogen (oren) van nu licht nostalgisch noemen?