"We zullen de jeugdige delinquent tegemoet treden als de jonge man die door het zó positief mogelijk beleven van de opgelegde training bezig is uit een verleden, met vergissingen, middels een belangrijk positief werkend heden, in te gaan in een toekomst, die voor en door hem in alle opzichten beter zal zijn”, aldus de ronkende tekst bij de start van de bouw van jeugdgevangenis De Corridor in Zeeland.
Eigen gedrag
De Corridor is eind jaren zestig een nieuwe, experimentele manier om met jonge delinquenten om te gaan. Jonge boefjes verblijven niet de hele dag in hun cel maar moeten aan de slag en worden bovenal geconfronteerd met hun eigen gedrag. Eén van deze 'schobbejakken' is de latere volkszanger André Hazes die naar Zeeland wordt gestuurd nadat hij gepakt is bij een woninginbraak.
Hazes is één van de jonge gasten die zich binnen de muren van de Corridor op een andere manier weet te ontplooien. Hij schrijft voor het blad van de gevangenis en neemt deel aan presentatie-avonden. Nadat hij weer naar huis mag, heeft Hazes twaalf ambachten, dertien ongelukken in zijn woonplaats Amsterdam. Maar hij heeft ook één groot geluk: als hij als barman in een café Eenzame Kerst zingt, wordt het liedje ontdekt en uitgebracht. Het is 1976 en Eenzame Kerst is een grote hit, die zelfs ABBA in de hitlijsten het nakijken geeft.
Troosteloos
De tekst van het liedje is deels gebaseerd op het verblijf van Hazes in Zeeland, en deels op de ervaringen van een cafébezoeker. En hoewel zijn periode in De Corridor de Amsterdamse volkszanger volop heeft geïnspireerd, Hazes zat er níet tijdens de kerstdagen zelf. Maar met zijn lied weet hij wel precies de juiste toon te raken, zo blijkt als er vlak voor kerst begin jaren negentig gedetineerden pogingen te doen om te ontsnappen. “De kerst nadert en dan gaat wat wij wel eens het ‘Andre-Hazes-gevoel’ noemen weer opspelen”, vertelt een bewaarder aan het Nederlands Dagblad, “de angst voor een eenzame kerst”.
Ondanks de oproep van het gemeentebestuur om de jonge delinquenten op te nemen in de gemeenschap, en te accepteren con amore, zoals we lezen in het archief van De Corridor...
