Op het R.K.-kerkhof in de Stationsstraat in Etten-Leur bevinden zich meerdere graven van oorlogsslachtoffers. Twee graven zijn geregistreerd bij de Oorlogsgravenstichting. Eén van die graven is van Jacobus Antonius de Pijper.
Jacobus de Pijper was als dwangarbeider te werk gesteld op het Duitse Waddeneiland Wangerooge. Op dit eiland waren de Duitsers bezig met het aanleggen van verdedigingswerken tegen de oprukkende geallieerde troepen. De dwangarbeiders werden o.a. ingezet voor de bouw van bunkers.
Op 7 mei 1945 kwam hen ter ore dat Duitsland was gecapituleerd. Ze besloten hun officiële vrijlating niet af te wachten, maar op eigen initiatief naar Nederland terug te keren.
Op dat moment lag het motorschip Joanna in de haven. Zij gooiden het met de kapitein op een akkoordje dat hij hen naar Delfzijl zou brengen. Waarschijnlijk waren zij niet op de hoogte dat zonder uitdrukkelijke toestemming van de marinecommandant te Delfzijl het verboden was de Eems te bevaren. De Eems lag namelijk vol met zeemijnen. Dat deze toestemming niet voor niets was, mag blijken uit het feit dat de Joanna nabij het gehucht Spijk in het zicht van Delfzijl op een mijn liep en de lucht in vloog. Van de 45 opvarenden verloren 38 het leven, waaronder Jacobus de Pijper.
Wanneer overleed Jacobus de Pijper?
Op 16 mei 1945 stond in de Nieuwe Provinciale Groninger Courant dat op 9 mei 1945 het MS Joanna op een mijn was gelopen. Van de 45 opvarenden hadden het er 7 overleefd en waren er 38 overleden. In Dagblad De Stem van 15 juni 1945 stond een overlijdensadvertentie waarin vermeld werd dat Jacobus de Pijper op 10 mei 1945 was overleden. De uitvaartdienst zou de zaterdag daarop in de Lambertuskerk plaatsvinden. Op 10 november 1945 deed agent van politie Frederik Beukema aangifte van overlijden bij de ambtenaar van de burgerlijke stand in de gemeente Delfzijl. Hij verklaarde dat op 17 mei 1945 om 17.00 uur Jacobus de Pijper in de gemeente Delfzijl was overleden. Op 15 november 1945, vijf dagen later, werd de overlijdensakte in de gemeente Etten-Leur geregistreerd met dezelfde overlijdenstijd en -datum als in Delfzijl. Jacobus de Pijper werd slechts 23 jaar.
Bronnen
Delpher, Krantencollectie van de K.B.-website geraadpleegd op 20-11-2017 Hans Beukema, Scheepsramp Joanna, Maritext v.o.f., Delfzijl, 1998
Bij dezelfde scheepsramp overleed de achterneef van mijn vrouw Wilhelmus Farla. Hij werd op 21 september 1924 in Zevenbergen geboren en was de zoon van Martinus Farla en Johanna Maria Fens. Willem werd slecht 20 jaar.
Marilou Nillesen
bhiczei op 2 december 2019 om 14:10
Wat verdrietig, Cor. Wat goed dat je zijn naam in deze context noemt, bedankt voor je berichtje.
annemarie roozeboom
zei op 23 mei 2020 om 22:45
Bij deze scheepsramp overleed mijn opa Knopert. Hij was 29 jaar jong.
Marilou Nillesen
bhiczei op 26 mei 2020 om 10:39
Poeh, wat een jonge slachtoffers zijn daarbij gevallen. Heb je nog wel foto's van je opa, Annemarie?
Jacobus de Pijper was als dwangarbeider te werk gesteld op het Duitse Waddeneiland Wangerooge. Op dit eiland waren de Duitsers bezig met het aanleggen van verdedigingswerken tegen de oprukkende geallieerde troepen. De dwangarbeiders werden o.a. ingezet voor de bouw van bunkers.
Op dat moment lag het motorschip Joanna in de haven. Zij gooiden het met de kapitein op een akkoordje dat hij hen naar Delfzijl zou brengen. Waarschijnlijk waren zij niet op de hoogte dat zonder uitdrukkelijke toestemming van de marinecommandant te Delfzijl het verboden was de Eems te bevaren. De Eems lag namelijk vol met zeemijnen. Dat deze toestemming niet voor niets was, mag blijken uit het feit dat de Joanna nabij het gehucht Spijk in het zicht van Delfzijl op een mijn liep en de lucht in vloog. Van de 45 opvarenden verloren 38 het leven, waaronder Jacobus de Pijper.
