Oorlogsdrama
De familie Hendriks woonde aan de Zandstraat 10 te Langenboom, ook wel De Dellen genaamd. Johannes Hendriks was getrouwd met Anna van der Cruijsen en zij kregen samen zes kinderen.
Vlakbij de boederij is een oorlogsmonument geplaatst. Het opschrift luidt als volgt: 'Op 10 mei 1940 viel een Duits infanterie bataljon de Peel-Raamstelling bij Mill in de rug aan. De 111e infanterie van het 20e regiment Artillerie sloeg op deze locatie de aanval af, zonder steun van infanterie. Daartoe moesten de 12 kanonnen van het type 8 cm staal uit 1880 120 graden draaien en met directe richting en deels over elkaar heen vuren. Deze prestatie is uniek in de krijgsgeschiedenis.'
Onze grootouders werden samen met hun kinderen op 9 mei geëvacueerd naar Nistelrode. Daags daarna gingen onze ome Wout, Adrianus Bastiaans en Albert Peters-Gagel terug om naar het vee te kijken. Bij het ouderlijk huis van Bastiaans kregen de Duitsers hen in het vizier en schoten op de drie mannen. Geen van hen heeft deze aanval overleefd.
De overleveringsverhalen vertellen dat de mannen in de boerderij waren gekropen of (al gesneuveld) daar zijn neergelegd door de Duitsers, die vervolgens de woning in brand staken. Dit alles speelde zich niet ver van het ouderlijk huis van ome Wout af. Hun weilanden grensden aan elkaar en ook het ouderlijk huis van Wout is door de Duitsers in brand gestoken.
Wederopbouw
Dan komt de wederopbouw in 1940. Vele boerderijen in deze streek zijn in dat jaar herbouwd. Tegenwoordig is dit vaak nog te zien aan de schilden die in elke boerderij zijn gemetseld. Ook bij de familie Hendriks was dit waarschijnlijk het geval.
Als kind kwamen wij veel op de boerderij, het was er de zoete inval. Hier was het vaak een treffen van meerdere neefjes en nichtjes. Logisch, want tante To was ingetrouwd met Thij v.d. Berg, zoals dat bij Brabantse families heel gewoon was. Zij hadden samen negen kinderen. Dus werk genoeg; wij kwamen er op zaterdags weleens poetsen en ook grootmoeder was altijd in de weer. Grootvader kwam bijna wekelijks bij ons op bezoek voor een borreltje, wij woonden niet ver van vaders ouderlijk huis.
Emigratie
Mijn vader heeft nooit zoveel over zijn broer Wout gesproken. Kon hij het niet, of wilde hij er niet meer aan herinnerd worden? Graag hadden we het nog willen vragen, vooral nu wij weer volop met het verleden bezig zijn. Helaas is vader Coos al twintig jaar overleden.
Ome Tij en tante To zijn met de hele familie in 1965 naar Canada geëmigreerd. Dit had een enorme impact, niet alleen op de familie maar op het hele dorp Langenboom. Zij hadden daar een hard leven, maar ze hebben zich ondanks alles er goed doorheen geslagen.
Ze zijn meerdere malen in Holland op bezoek geweest, ook de kinderen zijn regelmatig Langenboom komen bezoeken. Tante To is na een kortstonde ziekte op 59-jarige leeftijd in Canada overleden op 24 juni 1978. Ome Thij is hertrouwd met Evelyn Mc Donald. Onlangs is hij op 91-jarige leeftijd overleden en Evelyn is overleden op 83-jarige leeftijd. Van onze nichtjes en neefjes in Canada zijn er nog zeven in leven, met 25 kleinkinderen en 14 achterkleinkinderen van Ome Thij.
Ontploffing
Momenteel woont in de boerderij De Dellen de derde generatie familie Jacobs. De woning is in de jaren zestig een keer ontploft door een gaslek. Het voorhuis was helemaal weggevaagd, de deur lag 200 meter verderop, maar de boerderij werd al snel weer opgebouwd. Het schild dat in 1940 waarschijnlijk in de woning zou zijn gemetseld, is na het ongeval nooit meer gevonden...
