skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Ans Holman
Ans Holman RA Tilburg
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Ans Holman
Ans Holman RA Tilburg

Foute films en vieze friet in de jaren dertig

Betere reclame hadden ze destijds in Boxtel niet kunnen krijgen voor de muziekvoorstelling die in maart 2016 plaatsvond. De pastoor riep tijdens de Kerstmis in zijn preek af hoe blij hij was met de komst van de musical Jesus Christ in Concert; vooral het mooi gezongen: “I don’t know how to love him” van de overspelige vrouw Maria Magdalena trof hem. Nee, dan in de jaren dertig toen er nog verboden films waren en vreemde friet...


Marinus en Nellie Peijnenburg Smits (foto: familie Van Doorn)

Hoe anders was het in de jaren dertig, toen opa en oma vanaf de preekstoel met hel en verdoemenis bedreigd werden toen er in Eindhoven een “verboden film” vertoond zou worden. Deze film met “overspeligen” zou alleen maar slecht voor hun zijn. De pastoor verbood zijn volgelingen in harde woorden om daar naar toe te gaan.

Het viel nog niet mee om een plaatsje in die Eindhovense bioscoop te bemachtigen tussen al die Boxtelaren, want natuurlijk wilde iedereen met eigen ogen zien waar de pastoor nou zo bang voor was. Kennelijk was het de zonde wel waard. Maar hoe groot was de teleurstelling, toen er volgens ons oma alleen maar een vrouw in een “directoir” te zien geweest was. Ofwel, voor deze enorme onderbroeken hoefden ze écht niet naar Eindhoven. Die lagen er thuis genoeg in de wasmand.

Ze hielden het dus snel voor gezien, maar op de terugweg stond hun nóg een verrassing te wachten. Een kraampje met grote letters PATATES FRITES. Wat zou dat nou zijn? Daar hadden ze nog nooit van gehoord. Het rook wel lekker, en omdat ze nou toch ver van huis af waren, kon dit spannend avontuur er nog wel bij.

Opa kocht een zakje voor hun samen. Maar na wat bedachtzaam op een steeltje geknabbeld te hebben, griezelde oma… bah, dat zijn “kloar errepels”! (ofwel, alleen maar aardappels!) Schandalig, hier had de pastoor ze wel voor mogen waarschuwen! Na het vrijwel onaangeroerde zakje bij het vuilnis gegooid te hebben, togen ze weer naar Boxtel.

Een illusie armer en twee ervaringen rijker. Hoe zou de biecht in die tijd geweest zijn? Ik denk wel rustig. Over zulke zaken praat je niet. Deden ze nooit…? Maar gelukkig deden opa en oma het tegen ons wel.

Reacties (2)

Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 30 oktober 2020 om 20:04
Hartelijk dank voor je leuke verhaal, Nel, en voor die geweldige foto! Wat fijn dat je grootouders dit soort smakelijke anekdotes aan jullie vertelden, wij genieten alsnog mee.
Nel van Doorn zei op 4 november 2020 om 23:39
Dankjewel voor je compliment.
55 jaar zijn ze samen geweest, zeer dierbare herinneringen, en gelukkig veel foto’s!

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Lees ook deze verhalen