Stel je voor dat je wordt aangehouden door drie politieagenten voor te hard rijden. In plaats van een bekeuring uit te delen, nemen ze je auto in beslag en verkopen die op Marktplaats voor een zacht prijsje, om zo hun maandinkomen een beetje op te krikken. Krankzinnig? Iets dergelijks overkwam B. Soetemuller op de grens tussen Noord-Brabant en Limburg in 1805.
In die tijd was de provinciegrens tegelijk ook de grens tussen de Bataafse Republiek en het Keizerrijk Frankrijk van Napoleon Bonaparte. Eigenlijk grensde “Nederland” toen direct aan “Frankrijk”. Het was op dat moment behoorlijk lucratief om tabak, alcohol en tropische waren vanuit ons land in Frankrijk te verkopen. Zelfs met invoerrechten kwam de prijs altijd nog lager uit dan met de Franse belastingen. Onze producten waren dus relatief goedkoper.
Om smokkel te voorkomen bewaakten Franse grenswachten te paard de grens zo goed mogelijk. Die grenswachten waren geen echte douaniers, maar karig betaalde, Franse soldaten. Zij waren voortdurend op de uitkijk naar wetsovertreders.
En zo rijdt B. Soetemuller het beeld in, op een kar vol balen tabak, ergens tussen Holthees en Overloon, vlak langs de grens. Nog voordat hij de grens is gepasseerd, houden drie Franse “douaniers” hem staande. Begerig kijken ze naar zijn kar en zonder opgave van redenen wordt de boel in beslaggenomen. Ze gaan er vandoor, Soetemuller totaal verbouwereerd achterlatend. Na van zijn eerste verbazing bekomen te zijn, wordt hij woedend over wat hem is overkomen. Beroofd door lieden die de wet zouden moeten handhaven!
Hij laat het er niet bij zitten en doet aangifte bij de schepenbank van Maashees. De schepenen kunnen helaas niet veel voor hem doen. Ze tekenen op wat er is gebeurd en sturen kopieën van het proces-verbaal met getuigenverklaringen naar de ambtman van Grave en de Franse militaire commandant in Venlo.
Of dat wat geholpen heeft, weten we niet. We weten wel dat in de schaduw van de Franse garnizoenen aan de Rijn en Maas de zwarte markt welig bloeide. En we mogen wel aannemen, dat de “in beslag genomen goederen” snel verhandeld zullen zijn.
In die tijd was de provinciegrens tegelijk ook de grens tussen de Bataafse Republiek en het Keizerrijk Frankrijk van Napoleon Bonaparte. Eigenlijk grensde “Nederland” toen direct aan “Frankrijk”. Het was op dat moment behoorlijk lucratief om tabak, alcohol en tropische waren vanuit ons land in Frankrijk te verkopen. Zelfs met invoerrechten kwam de prijs altijd nog lager uit dan met de Franse belastingen. Onze producten waren dus relatief goedkoper. 
