Terug naar 1595, naar Enschot om precies te zijn. We bevinden ons in herberg De Zwaan, alwaar de waard een vervelende mededeling heeft: het bier is op. Met alle gevolgen vandien.
Het is gezellig in De Zwaan totdat er onenigheid komt omdat het bier op is...
Peter Jan Joossen is een jongeman van rond de 25 of 26 jaar oud. Hij woont in Enschot en gedraagt zich keurig, ‘volgens de regels der katholieke kerk’. Op 16 oktober 1594 begeeft hij zich naar herberg de Zwaan in Enschot waar Jan Aertssen herbergier is. Op een gegeven moment heeft de waard een vervelende boodschap voor het gezelschap, want het bier is op. Er wordt afgerekend en de gasten lopen via ‘d’n herd’ naar buiten om huiswaarts te keren.
Nu zit daar een stel jongelui, die nog wel bier hebben en ze roepen de anderen op samen met hen te drinken. Er bevindt zich in dat gezelschap een zekere Peter Dierick Colen, die een bierglas omhoog houdt en aan Peter Jan Joossen voorstelt het vol te schenken. Die maakt hem op een fatsoenlijke manier duidelijk, dat het bier op is en dat hij zich moet schamen.
Dolen ende leven in vreemde landen...
Peter Colen raakt geïrriteerd en gooit (een kapot) bierglas in Peters gezicht, die daarop hevig begint te bloeden. Ondanks de bloedige wond verdedigt hij zich fel en steekt Colen met een eetmes in zijn buik. Die overlijdt de volgende dag. Peter Jan voelt zich niet op zijn gemak en durft zich in de contreien van Enschot nauwelijks te vertonen. Zijn lot zal voorlopig zijn ‘dolen ende leven in vreemde landen in grooten armoede ende miserie’, tenzij hem remissie zou wordt verleend. Dat gebeurt en hij ontvangt de daarbij behorende ‘opene brieven’.
Deze bijdrage van Henk Beijers maakt onderdeel uit van een serie korte verhalen over 16de – en 17de – eeuwse Brabanders, ontleend aan de Remissieboeken uit de Rekenkamer Delen van het Algemeen Rijksarchief Brussel RANB - toegangsnummer 1107 inventarisnummers (652.3.68v – Goede vrijdag maart 1595)..
