Stel je voor: het is 1944. Midden in de nacht, in de buurt van Cuijk, moet je wacht lopen. Opeens hoor je een vreemd geluid. “Halt, wie daar?”, roep je snel. Geen Duitse patrouille die antwoordt, maar een mekkerend geluid. Zo wordt “Kees de Bok” mascotte van de Stoottroepen.
Bij optredens, parades en defilé’s: altijd is Kees erbij. Ook naar de Franse legerplaats La Courtine gaat hij mee. Dan loopt hij vóór het korps over het voetbalveld als het korps een militairen-voetbalwedstrijd speelt.
Tot zijn oude dag doet hij dienst en daarna vertrekt hij met pensioen, naar de kinderboerderij. Maar Kees wordt opgevolgd. (Kees figureert ook nog in een filmpje van Defensie!).
Op de foto zien we - behalve Kees - ook de Bokkenleider Miel Heerings van lichting 58.5. Miel Heerings, alias De Kapper, was compagniekapper.
De kring Cuijk van de Bond Oud-Stoottroepers en Stoottroepers zorgt voor een jonge bok die getooid wordt met een rode baret en een dekkleedje. Jef van Hout kan zich de overdracht op de Generaal de Bonskazerne goed herinneren.
Van Hout blies destijds klaroen en schuiftrombone in het tamboerkorps en kapel. “Wij speelden voornamelijk marsmuziek. Ook hadden we de functie “hoornblazer van dienst”. We waren met tien trompetters, dus je was ééns in de tien dagen aan de beurt om deze taak te vervullen. Je moest dan ‘s morgens om 5.00 uur opstaan om de reveille te blazen om 6.00 uur”, herinnert hij zich.
De muzikanten houden regelmatig een reünie; de laatste op 26 januari. Daar speelden ze met de Dixielandband The Dixie Boys.
Bij optredens, parades en defilé’s: altijd is Kees erbij. Ook naar de Franse legerplaats 
