Het is 10 april 1804 in Cuijk. Net buiten het dorp wordt langs de weg het levenloze lichaam van Carolina Impthurn Wiensman aangetroffen. Omstanders halen dokter Van Malsen erbij om haar overlijden te constateren. De dokter onderzoekt de vrouw en twijfelt… is ze nu dood, of niet?
Voor de zekerheid wil de dokter haar eerst in een warme omgeving leggen. Het huis van weduwe Hermanus Tijssen is het meest dichtbij en snel wordt deze onbekende vrouw daar naar toe gebracht. Daar ligt zij "geruime tijd bij het vuur" totdat, opeens, zij weer een teken van leven geeft. “Dat Carolina waarvan men meende, dat ze dood was weer tekens van leven gaf, bracht grote vreugde bij de aanschouwers”, lezen we in het schepenprotocol Land van Cuijk.
Carolina vertelt – eenmaal weer bij zinnen – haar bijzondere levensverhaal. Enige tijd geleden is zij in Leeuwarden als kanonnier in dienst gegaan. Een hard en armoedig bestaan, waardoor zij wel vaker wordt overvallen door deze flauwtes. Zéker nu ze vier maanden in verwachting is…
Ondanks haar zwakke gezondheid wil Carolina verder reizen, met Maastricht als eindbestemming. De schepenen van Cuijk geven haar een verklaring mee waarin wordt zij gemeentebesturen vragen deze vrouw alle hulp te verlenen. Dan zorgen ze ervoor dat Carolina met een kar naar Beugen wordt gebracht, “in de hoop dat verdere hulp zou volgen”. Vanaf daar is het nog meer dan 100 kilometer naar Maastricht…
Met dank aan onderzoeker Wim Jaegers voor deze tip! Wil je de akte zelf lezen? Klik dan hier.
Ik heb tussen Leeuwarden en Maastricht naar sporen van Carolina Wiensman of haar familie gegaan, maar heb helaas niets gevonden. Een paar Wiensmannen in Amsterdam, een enkele in Zeeland
