De stemming zit er goed in, hier in de spreekkamer van de Zusters Birgitinessen in Uden. De tralies, die aangeven dat we hier met een slotklooster te maken hebben, doen daar niets aan af. Misschien was een van beide zusters wel jarig.
De zuster rechts heeft geen LP in haar hand, maar bladmuziek getiteld Orgelspiel im Kirchenjahr. Leichte Choralvorspiele alter Meister für Orgel (ohne Pedal), Harmonium oder Klavier. (Nog steeds verkrijgbaar, overigens).
De foto is alweer van even geleden. De rotan bloemenstandaard en de kleding van de dames op de voorgrond ademen de sfeer van de vroege jaren ’60 van de 20e eeuw. Kort daarna begonnen de aardverschuivingen in katholiek Nederland.
Zouden deze dames familie zijn van de zusters? Met de onderlinge relaties lijkt in elk geval niets mis. Hoe zou dat zijn geweest: een zus in het klooster? En andersom: hoe zou het voor een slotzuster zijn geweest – vanachter tralies te moeten praten met je naaste familie? En die derde zuster van wie we nog net een stukje zien, daar links in de hoek. Moest die toezicht houden? De armen lijken streng over elkaar geslagen...
Voor het merendeel van de tegenwoordige generatie zijn dit soort idealen, die leiden tot een soort vrijwillige gevangenis, waarschijnlijk onbegrijpelijk. Heb je er zelf ervaringen mee, of ken je verhalen uit je familie? We zijn erg benieuwd met zijn allen naar je verhaal.
Gery Bouw, Eindhoven
zei op 1 oktober 2008 om 15:06
Ik heb een <a href="http://www.bhic.nl/index.php?id=11132" target="_blank">verhaal</a> geschreven over mijn herinneringen aan het Birgitenessenklooster in Uden.
Trudy Tjondrodiwongso-van Hal, Eindhoven
zei op 3 oktober 2008 om 13:17
Een van de bezoekende dames (de voorste) op de foto is volgens mij mijn overleden Moeder (Riekske van Hal-Tournoy geb. 23-08-1913). Ik herken duidelijk haar kapsel, haar lichaamsvormen etc. De foto stamt uit eind jaren 60, begin jaren zeventig. Mijn oudere broers wil ik nog raadplegen om dit te bevestigen. Mijn ouders hebben 8 kinderen grootgebracht.
Mijn moeder had 2 oudtantes in het klooster in Uden. Wij (Vader, moeder, mijn jongste broer en ik) gingen regelmatig en meestal op Zondag naar het klooster op visite. Er werd koffie en thee gedronken, gewandeld in de tuin en vaak kregen we daar ook een Brabantse brood tafel als lunch. Ik herinner me nog de smaak van het heerlijk verse brood en krentebrood. Het was er altijd brandschoon en er heerste een serene rust in het gebouw.
Bij vrijwel elk bezoek kreeg ik van de zusters een zelfgemaakt wiegje compleet met gordijntjes en een klein baby-poppetje erin. Ik weet me ook nog te herinneren dat mijn jongste broer niet zo gecharmeerd was van het kloosterbezoek, misschien dat dat iets te maken had met het feit dat de zusters vrijwel geen jongens-speelgoed tijdens hun handvaardigheids sessies maakten en hij dus vaker niets mee naar huis kreeg. Ravotten en druk spelen was er natuurlijk ook niet bij.
Een van mijn broers heeft zelfs nog voor priester gestudeerd in Uden maar toen het tijd was om voor het priesterschap te kiezen, heeft hij toch het hazenpad gekozen.
De zuster rechts heeft geen LP in haar hand, maar bladmuziek getiteld Orgelspiel im Kirchenjahr. Leichte Choralvorspiele alter Meister für Orgel (ohne Pedal), Harmonium oder Klavier. (Nog steeds verkrijgbaar, overigens).
