Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Mijn ouders woonden in Nieuw borgvliet bij Bergen op Zoom. En op het moment van afsluiten werd er hevig gevochten door Duitsers en Canadezen om de Kreekrakdam. Op 20 kilometer van mijn ouderlijke woning.
De eerste vraag is dan: hadden mijn ouders niets anders aan hun hoofd dan het afsluiten van een verzekering?
Er zijn meer vragen, maar die hebben niets met de Wereldoorlog te maken.
De premie was 15 cent per maand = 1,80 gulden per jaar. De looptijd van de verzekering was 30 jaar. Totaal betaald: 54 gulden. En wat krijg ik bij overlijden voor die inspanning van mijn zorgzame ouders? 100 hele guldens. Voorwaar, in 1944 lijkt dat een mooi rendement.
Echter: waar rond 1950 het gemiddelde netto inkomen per maand rond 200 gulden was, daar was dat gemiddelde rond 1970 al 672 gulden netto per maand (bron: internet Modaal Inkomen).
De tweede polis is van mijn vrouw. Afgesloten in 1953, drie jaar na haar geboorte in Vlaardingen. Haar verzekering had een looptijd van 25 jaar. Premie: 9 cent per week = 4,68 per jaar = 117 gulden na 25 jaar. Uitbetaling bij overlijden 200 gulden.
Het stelt allemaal niets voor als in 2020 het gemiddelde maandinkomen al richting 2000 euro (= 4400 gulden !) gaat.
Ik weet nog, dat de premie voor de vijf kinderen van ons gezin opgehaald werd door een man, die op de hoek van de Balsebaan in Bergen op Zoom woonde. Een aardige man, die voor een bak koffie graag even wilde blijven kletsen. Maar volgens mij is daar alles mee gezegd. En is de gewone man een verzekeringsproduct aangesmeerd waarvan hij de consequenties niet kon overzien.
Stel, dat je die verzekeringsboeven de 100 of 200 gulden uitkering niet gunt. Dan is het nog een aardige klus om uit te vinden waar die maatschappijtjes gebleven zijn. Want die Eerste Roomsch-Katholieke Verzekering als de Verzekeringsbank Victoria zijn lang geleden al opgegaan in een andere verzekeraar.
Tegenwoordig kun je op internet uitzoeken waar je de centjes van jouw ouders kunt opvragen. Als je de puf nog hebt voor de paar euro, die het oplevert.
Aanvulling:
Onlangs sprak ik een oud-verzekeringsagent over bovenstaande polissen. Zijn reactie was: “mensen sloten deze polissen af, omdat ze zich schaamden als ze voor een begrafenis hun hand moesten ophouden.” Reden om eens op internet te zoeken of zijn stelling juist is. Het eerstgevonden aanknopingspunt is dat bij mensen, die in armoede leven, de kindersterfte (kinderen tot 5 jaar) hoger is als bij welvarender mensen. Het tweede aanknopingspunt is een grafiek van Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. Daar zie ik een flinke piek in de kindersterfte tussen 1940 en 1950. In de genoemde periode hadden ouders dus een duidelijke reden om een verzekering af te sluiten op het leven van hun kinderen.