Ieder jaar ging vader in juni op de fiets naar de H. Bloedprocessie in Boxmeer en in juli op bedevaart naar de H. Donatus, de beschermheilige tegen onweer. In 1944 was vader bij de Broederschap van de Reek ingeschreven, later ging hij naar Loosbroek waar ook de verering van de Donderheilge werd gehouden.
Op paaszaterdag en pinksterzaterdag stonden in het kerkportaal 's morgens zinken teilen gevuld met water dat 's morgens gewijd was. Iedereen ging daar een kanneke vullen voor huiselijk gebruik. Met het paaswater werd onder meer het wijwaterbakje gevuld, het pinksterwater tegen bliksem inslag.
Bij dreigend onweer overdag zegende moeke met een palmtakje gedoopt in (pinkster-) wijwater de omgeving van het woon- en werkhuis. Ik zei: “Moeke, die enkele druppels wijwater helpen toch niet!" Was er 's nachts onweer, dan werden we gewekt, verzameld rond de keukentafel en werd de huiszegen voorgelezen, aansluitend met het rozenhoedje. De huiszegen hing achter op de linnenkastdeur. Uden kende een eigen huiszegen. Na dit lange gebed was het onweer overgetrokken, en kropen we weer terug in bed. En overdag na de onweersbui de frisse ozongeur opsnuiven.
Het opstaan 's nachts kwam van ons moeke. Zij kwam uit een boerenfamilie en door iedereen te wekken, stond men dan ook klaar om na blikseminslag het vee te redden. Bij ieder bliksemschicht tijdens het onweer maakten we een kruisteken en we werden gewaarschuwd niet voor het raam te gaan staan en messen en scharen op te bergen. Op sommige plaatsen werd vroeger de spiegel afgedekt.
We woonden veilig tegenover de 35 meter hoge fabriekschoorsteen van de zuivelfabriek - voorzien van een bliksemafleider - maar die werd in december 1990 afgebroken. In het voorjaar van 2008 heeft de bliksem het huis getroffen. Broer Jan kon door snel ingrijpen het begin van de brand blussen. Mijn vrouw en ik zijn vanuit Antwerpen op de brommer naar Scherpenheuvel in België gereden en hebben daar de huiszegen gekocht. We gingen terug in zwaar onweer maar met de zegening op zak!
Verhalen over ongelukken tijdens bliksem zijn er genoeg. Op 23 september 1923 verongelukte boven Loosbroek een luchtballon ten gevolge van blikseminslag. Hierbij kwamen twee Amerikaanse officieren om het leven. Het bleek om deelnemers aan de Gordon Bennett Cup te gaan, een wedstrijd voor luchtballons die vanuit Brussel gestart was. De wedstrijd verliep dramatisch, want maar liefst drie ballons werden door de bliksem getroffen, wat vijf doden en een zwaargewonde ten gevolge had.
In de Reek stond voor de kerk een kraam waarin rond 1910 Dora Klep uit Uden haar devotionalia en kinderspeelgoed verkocht. Naast deze kraam stond in dezelfde periode de kar van 'Van Vlijmen uit Oss' waarop kersen te koop werden aangeboden. De H. Donatus was voor blikseminslag, bij huisbrand vroeg men bescherming bij St. Barbara. In Oostenrijk roept men St. Florian aan.
Rien,
Wat een prachtig verhaal.
Vooral als je zelf uit streng een katholiek nest komt herken je er heel
veel in.
Guido t'Sas
zei op 8 juli 2012 om 19:26
Ja, ik heb (*1934) als misdienaar van de Laurentiuskerk in Ginneken ook op paaszaterdag nog de meegebrachte flessen gevuld met wijwater -blubblub- uit de houten kuipen. Daarbij trokken wij toog en superplie aan. Nochtans waterballet, ik bedoel veel lol. In die kledij is Theo van Unen (veel ouder dan ik) ooit, achteruitlopend, ruggelings in zo'n kuip gevallen.
Trudy
zei op 8 juli 2012 om 21:37
Prachtig herkenbaar verhaal.
In Reek waren er vroeger 2 Donatus dagen: Donatus zaterdag er kwamen veel Donatus vereerders uit de buurt,er was dan een plechtig lof en na afloop relekwie vereren van de H. Donatus. Donatus zondag met 2 Eucharistievieringen en om 3 uur een plechtig Lof .
Annemarie van Geloven namens BHIC
bhiczei op 8 juli 2012 om 22:24
Ik geniet van deze verhalen. De herinneringen uit mijn kindertijd aan de nachtelijke sessies met wijwater en rozenhoedjes komen weer naar boven. Ja, met een rieten dak, was het beneden toch veiliger. De cadans van de litanie van Maria op het eind van het rozenhoedje had toch wel een kalmerend effect op de verhoogde hartslag, vooral bij 'droog onweer'!
ajmmraaijmakers@kpnplanet.nl
zei op 9 juli 2012 om 17:08
Inderdaad heel herkenbare verhalen!
Och, och wat is er wat afgebeden en rondgegaan met een palmtakje gedoopt in wijwater tijdens onweersbuien. Dat brengt mij bij de reactie van Guido 't Sas: ook ik was in de naoorlogse jaren misdienaar en heb meermalen op palmzondag de palmtakjes mee mogen uitreiken maar ook op paaszaterdag de flesjes en kannetjes met wijwater mogen vullen en uitreiken.
Op zeker moment waren de kuipen en de teilen echt tot op de laatste druppel leeg en stond er een rij mopperende voornamelijk vrouwelijke dierbare parochianen voor de gesloten deur van de bijsacristie. Ten einde raad de koster opgezocht.
<Och mennekes, da gift toch niks> waarna hij een tuinslang aansloot op de buitenkraan van de bijsacristie die
een verbinding was tussen de kerk en de pastorie(tuin) en de kuipen en teilen bijvulde met gewoon leidingwater. <Roep nou mar de vrawkes>. Daarna ging de deur weer open en riep een van ons door de kerk: <d'er is wer wijwaoter, vrawkes> en ging het vullen en uitdelen met een stalen gezicht verder!
Ja, dat toch wel mooie roomse leven!
A.Raaijmakers, oud-Ossenaar
Rini de Groot.
zei op 9 juli 2012 om 20:07
Donatusdag
Vader ging in de jaren met de fiets op bedevaart om de Donderheilige vereren, ik bracht op een dag de 2 door hem bezochte plaatsen met de auto. Zondag 8 juli bezocht ik de H. Mis in Loosbroek met relikwie verering in een overvolle kerk.
Met het aansteken van enkele kaarsen heb ik de H. Donatus speciaal bedankt oa. dat mijn ouderlijk huis gevrijwaard was bij de blikseminslag van 2008. De prachtige kerk uit 1913 werd in 7 maanden tijd gebouwd. De stenen voor de bouw werden met paard en kar aan gevoerd vanaf de Kanaal.
In de namiddag bezocht ik het Lof in de Reek.
Op het zijaltaar zag ik het gepolychromeerd St. Donatusbeeld staan van onze Udense beeldhouwer Petrus Verhoeven.
Deze Donatusdag gelde niet als een echte Hoogfeestdag en mocht de Paaskaars tijdens de vieringen van Donatus niet ontstoken worden. Het is de oudste bedevaartplaats in Nederland maar je proefde de spanning tijdens de viering het ziet er voor de toekomt naar mijn bedenking erg rooskleurig uit en het aantal gelovigen was snel te tellen. Een foto van het beeld stuur ik toe.
Heer Raaijmakers mijn Vader had die naam ook moeten hebben, hij was Karrenmaker.
Prachtige verhalen, mijn broer is jaren lang misdienaar geweest maar heeft nooit voorvallen, anekdotes , verteld. In wijwater zit toch ook een percentage zout?
Jan de Mol
zei op 11 juli 2012 om 16:48
Donatus bedevaart in Loosbroek. Ik was er jarenlang misdienaar. In deze week was dat "hard werken". Weinig tijd voor school want er was 'n week lang veel te doen in de kerk. Precies weet ik het niet meer, maar tussen de eerste en tweede zondag in juli was, dacht ik, een boerendag met extra Heilige Mis in de voormiddag en paardenzegening in namiddag op dinsdag, en pelgrimsdag met extra Heilige Mis in de voormiddag en Heilig lof in de namiddag op donderdag. Na het lof was dan nog een fancy fair in het oude parochiehuis met o.a. koffie en het rad van avontuur. Ook de beeltenis van Donatus was hier te koop. Zo zorgde Donatus niet alleen voor vrijwaring van blikseminslag, maar was tegelijk ook een aardige extra inkomensbron voor de kleine parochie Loosbroek.
Ik herinner mij dat in deze Donatusweek gewoonlijk de rogge alvast werd aangemaaid met de pas gehaarde zicht en berhaak. Ook de maaimachine werd gereedheid gemaakt voor de naderende oogst. Waren allemaal werkjes die konden gebeuren tussen de (vele) kerkbezoeken door. Het feest van Donatus was kennelijk niet voor niets tussen hooi en oogst gepland!
Rini de Groot.
zei op 31 maart 2013 om 20:03
Paaszaterdag Best 2013 : “U kunt vanaf 9.00 wijwater komen halen in de hal van de kerk. Er staan potjes en flessen, klaar die u zo kunt meenemen”.
De belangstelling van “Hemelwater” loopt terug en de teilen daarom verdwenen
Jan Snaarsma
zei op 5 februari 2015 om 13:23
Donatus, mhhm donder en bliksem. Is de Heidense Thor niet op deze heilige gebaseerd? Oh wacht....ik draai wat om
Rini de Groot.
zei op 20 februari 2018 om 23:31
Een echtpaar, allebei in de kinderjaren opgegroeid in een met rietgedekte boerderij, werden bij onweer in de nacht gewekt en de regel om te kleden
in de beste kleding voor het geval er brand uit zou breken.
Berghem en Den Dungen.
Daarna werd de huiszegen en Rozenhoedje gebeden.
Krelis Swaans
zei op 13 augustus 2022 om 10:25
Wat ik opmerkelijk vind !
Ik was misdienaar en koorzanger en kwam geregeld in de kerk. Ook in de Goede Week . Op Paaszaterdag was er nooit geen H. Mis. Christus was gestorven en begraven. Op paaszaterdag werd ‘s avonds een Paaswake gehouden en tijdens deze dienst werd water gewijd. De hele kerk was donker en op natuurlijke wijze werd vuur gemaakt en de paaskaars aangestoken. Er was weer licht en Christus was verrezen. Daarna werd de paaskaars, die de verrezen Christus symboliseerde, tot driemaal toe steeds dieper in het water gehouden en gezongen ‘Lumen Christi’. Het water werd bewierookt en er werd heilige zalf aan toegevoegd. De paaskaars werd in processie naar het altaar gedragen en steeds werd neer licht in het kerkgebouw ontstoken en volgde een plechtig gezongen eucharistieviering. Pas na deze dienst of op eerste paasdag kon men over gewijd water beschikken en mee naar huis nemen. Overigens kon men het hele jaar door wijwater krijgen op de pastorie.
Op Palmzondag, een week eerder, werden na de kerkdienst palmtakken mee naar huis genomen en werd thuis achter het crucifix gestoken. Bij donder en onweer werd deze palmtak en het wijwater gebruikt en deed men een rondgang door het huis en zegende de diverse ruimte om die te beschermen tegen grote gevaren.
Dit gebeurde in de parochie Hasselt in Tilburg in de jaren 50 - 60-tig.
Mariët Bruggeman
bhiczei op 16 augustus 2022 om 11:41
Bedankt Krelis, voor jouw reactie. Pasen is ook altijd het mooiste feest binnen de Katholieke kerk geweest, vind ik zelf. Met al het licht en de zegening van de Paaskaars. Mooi ook om te lezen hoe de rondgang met de palmtak door het huis rust gaf.
Harrie
zei op 21 augustus 2022 om 11:01
Herkenbare verhalen. Ook in Altforst (Land van Maas en Waal) was een kerk met Donatus als kerkpatroon. Als het 's nachts onweerde, maakte moeder ons wakker en ver-zamelden we ons om de tafel in de huiskamer. Moeder ging met wijwater het huis besprenkelen. Zij was zeer bang voor blikseminslag: haar ouderlijk huis was in de twintiger jaren door de bliksem betroffen en afgebrand.
Ad Voet
zei op 12 september 2022 om 18:24
Op 13 Juli 1952 ben ik geboren; vandaar dat ik DONATUS in mijn doopnamen heb. Maar ik op zoek naar het lied van Sint Donatus. Ik weet, dat het begint met : Sint Donatus, ons gegeven. - Tot Beschermer en Patroon. En verder weet ik het helaas niet. Iemand wel?
Op paaszaterdag en pinksterzaterdag stonden in het kerkportaal 's morgens zinken teilen gevuld met water dat 's morgens gewijd was. Iedereen ging daar een kanneke vullen voor huiselijk gebruik. Met het paaswater werd onder meer het wijwaterbakje gevuld, het pinksterwater tegen bliksem inslag. 
kende een eigen huiszegen. Na dit lange gebed was het onweer overgetrokken, en kropen we weer terug in bed. En overdag na de onweersbui de frisse ozongeur opsnuiven.
Verhalen over ongelukken tijdens bliksem zijn er genoeg. Op 23 september 1923 verongelukte boven Loosbroek een luchtballon ten gevolge van blikseminslag. Hierbij kwamen twee Amerikaanse officieren om het leven. Het bleek om deelnemers aan de Gordon Bennett Cup te gaan, een wedstrijd voor luchtballons die vanuit Brussel gestart was. De wedstrijd verliep dramatisch, want maar liefst drie ballons werden door de bliksem getroffen, wat vijf doden en een zwaargewonde ten gevolge had.
