Het Helmondia van 1916 was een arme straatclub: zo was hun eerste voetbal een afdankertje, de eerste kleedkamer een droge sloot en het eerste voetbalterrein een “gekraakt” lapje heidegrond, maar de vereniging groeide wél. Het eerste hoogtepunt in de clubhistorie werd al in 1925 bereikt: Helmondia speelde in de Rooms Katholieke Federatie (RKF) en werd daar kampioen in de Tweede Klasse.
Het eerste dieptepunt volgde razendsnel: in 1928 bleek de kampioen van nog maar drie jaar eerder op sterven na dood. In de periode 1929-1931 speelde Helmondia zelfs in geen enkele competitie. De eer van het rooms-katholieke voetbal in Helmond werd in die jaren met verve hoog gehouden door de jonge club Kolping, genoemd naar priester Adolph Kolping.
Pas in 1934 keerde Helmondia, met een bevlogen nieuwe voorzitter, nieuwe bestuursleden en nieuwe ambities, terug aan het front. Al in 1936 promoveerde de ploeg opnieuw naar de Tweede Klasse en werd bovendien de halve finale in de strijd om de KNVB-beker bereikt.
Mede door de oorlog duurde het vervolgens tien jaar voordat Helmondia de Eerste Klasse bereikte. Op dat niveau is het jammer genoeg altijd vallen en opstaan gebleven: soms deed de club mee om het kampioenschap, soms werd gestreden tegen degradatie. In 1951 werd die strijd verloren…
In 1952 en in 1954 werd Helmondia vervolgens weer de kampioen van de Tweede Klasse. Promotie zat er net niet in, maar het betaalde voetbal lonkte. Pogingen om de vier grote Helmondse verenigingen (Helmondia, Helmond, MULO en Kolping SDW) samen te voegen tot één sterke club mislukten, maar uiteindelijk vonden in ieder geval Helmondia en Kolping elkaar. In juni 1955 ging de kogel door de kerk en de R.K. Sportclub Helmondia ’55 (Voetbal, atletiek, boksen) was een feit.
Betaald voetbal
Helmondia werd ingedeeld in de Eerste Klasse B en promoveerde direct naar de Eerste Divisie. Na een goede start zakte de club weg en uiteindelijk degradeerden de Helmonders in 1961 naar de Tweede Divisie. Hier doen ze in het seizoen 1964-1965 tot het einde toe mee om het kampioenschap, maar het geldgebrek is wurgend. De beste voetballers moeten worden verkocht en na het seizoen 1966-1967 vinden we Helmondia terug op de veertiende plaats van die Tweede Divisie.
Helmond Sport
In juni 1967 werd besloten om de vereniging te splitsen. De amateurs gaan verder als SC Helmondia ‘55. De afdeling Betaald Voetbal wordt ondergebracht in de Stichting “Helmond Sport”. Voor de amateurvoetballers aanvankelijk een kleine ramp, maar de profs promoveerden al na het eerste seizoen naar de Eerste Divisie. Helmond Sport speelt daar zeker niet oogverblindend, maar als een donderslag bij heldere hemel worden ze, na zeven broodmagere jaren, in 1982 zowaar kampioen. Voor het eerst wordt er in Helmond Eredivisie gespeeld! De club houdt het twee seizoenen vol en degradeert dan weer. Platzak….
De afloop
Sinds 1985 vinden we Helmond Sport onafgebroken terug in de Eerste Divisie. Vaak heel verdienstelijk (bekerfinale, nacompetitie), soms anoniem, maar altijd dapper doorvechtend . Je zou de club echt meer glorie toewensen dan dat rare kunstje waarmee Johan Cruijff er voor zorgde dat Helmond Sport voor één keer de hele wereld over ging.
