Na een moeilijke periode werd het kloosterleven van de Augustijnen hersteld op 7 maart 1891. Het noviciaat en de filosofiecursus werden van Utrecht naar Eindhoven verplaatst. De orde was succesvol in Eindhoven en binnen zes jaar kon een begin gemaakt worden met de bouw van het Augustinianum, pensionaat en gymnasium van de paters.
In 1912 begon de bouw van een neogotische kloosterkerk naar ontwerp van de architecten P. Bekkers en J. Hegener uit de school van Pierre Cuypers, de bouwer van de nabijgelegen kerk van Sint Catrien. De vleugel aan de Kanaalstraat en de kapel zijn in 1924-1925 naar een expressionistisch ontwerp van Dom. Paul Bellot gebouwd.
Het Augustinianum verhuisde in 1959 naar de Van Wassenhovestraat bij de Geldropseweg. Het bestuur van de school werd in 1976 overgenomen door de Stichting voor Katholiek Onderwijs Augustinianum. In 1979 keerde de laatste aan de school verbonden pater terug naar klooster Mariënhage en hield het convent op te bestaan.
Foto: BHIC, collectie Provincie Noord-Brabant
In 1989 richtte het provinciaal bestuur van de orde een zelfstandig Augustijns Instituut op, dat Nederlandse vertalingen uitgeeft van de werken van de kerkleraar en bijeenkomsten organiseert voor Nederlandse Augustinuskenners van de verschillende universiteiten. Voor dit instituut en zijn omvangrijke bibliotheek is in de jaren 1995-1997 naast de oudbouw van Mariënhage een nieuwe vleugel opgetrokken, naar ontwerp van de Nijmeegse architect L. de Bruin.
Het voormalige Augustinianum ligt achter de neogotische H. Hartkerk, de openbare kloosterkerk van de augustijnen. De kapel ligt haaks op de lange vleugel in een afzonderlijke bouwdeel. Ze bevindt zich op de verdieping boven een voormalige recreatiezaal. Tussen dit gebouw en het oude klooster Mariënhage bevindt zich een vleugel van vier verdiepingen.
Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen a/d Maas, 2010
