In de jaren zestig verwijderden broeders de heiligenbeelden uit de kapel van Huize Assisië en dumpten ze in een leemput. De geestelijke verzorger van Prisma, Michael Kolen, blijft zich afvragen: zou er nog iets van de gipsen beelden over zijn?
Hij blijft met die gedachte rondlopen en kreeg een goede ingeving: hij vraagt het een vriend die is duiker! “Ja dat vind ik leuk om te doen voor je, Michael,” zei hij, “ik wil het graag doen, maar dan breng ik een paar collega duikers mee en maken we er een mooie oefening van die dag!”
Het was een heldere dag in het voorjaar van 2008 en bij de plaats waar de beelden ongeveer moesten liggen werd de duikuitrusting aangetrokken. Na een heldere instructie ging men langs elkaar het water in. Voetje voor voetje tastend en kijkend, want als er nog iets van waarde lag mocht het niet breken. Maar er was niets te bespeuren.
Toen besloot men verder het water in te gaan en al kijkend de bodem af te tasten en te onderzoeken richting de kant. Niets, maar ook niets dan wat bladeren, zand en drek werd er gevonden. Dit was een teleurstelling en men nam even een pauze.
Na de pauze besloten ze opnieuw het water in te gaan om nog een groter gebied te kunnen onderzoeken. Ze hadden nog hoop dat er nog wat materiaal verder van de kant was gedreven. Het water werd troebeler en ze kregen minder zicht, totdat er iemand aangaf een dik voorwerp tegen zijn borst aan te krijgen. Het zat vast en was van een behoorlijke omvang. Ze groeven het voorzichtig uit. Dit was geen tak, nee dit was een waterdichte koker! Voorzichtig werd hij naar de wal gebracht, schoongemaakt en afgespoeld. Michael Kolen werd er warm van en kon zich bijna niet beheersen om snel even te kijken of er iets van waarde in zat. Toen de koker schoon en droog was werd hij voorzichtig geopend. Groot was de verbazing toen ze zagen wat eruit kwam: het volledige “Vaandel van Franciscus” uit de kapel van Assisië!
Michael Kolen was blij met deze vondst! Hij kon zijn ogen niet geloven. Zelf had hij het vaandel nog nooit gezien. “Die krijgt weer een ereplaats in het priesterkoor, op een hele mooie plaats,” zei hij met een stralend gezicht.
Natuurlijk was deze vondst niet echt. Als je op de laatste foto kijkt zie je "2008 Jaar van het Religieus Erfgoed" op het vaandel staan. Het was een spectaculaire manier om de aandacht te vestigen op het erfgoed van Huize Assisië. En op de kapel, die weliswaar niet meer rooms-katholiek is, maar wel een bezinningsruimte.
Bron: Michael Kolen
Met medewerking van archivaris historisch archief van Prisma, Elmy Weijtmans.
