Het Osse castrum of kasteel, dat in 1381 werd omschreven als een stenen huis 'binnen den zingel van den grave', was bij historici niet onbekend, maar niemand wist waar het had gestaan. Vandaar dat meer dan eens werd beweerd dat er in Oss nooit een kasteel zou hebben gestaan! Totdat op 5 mei 1994, tijdens graafwerkzaamheden voor het bouwproject De Gelderse Poort, de plaatselijke amateur-archeoloog Hans Pennings enkele middeleeuwse bakstenen in de bouwput aantrof.
Gedurende enkele weken werd het werk stilgelegd en kon een snel, maar intensief archeologisch en bouwhistorisch onderzoek plaatvinden.
Tegelijkertijd werd een aantal archiefbronnen uit de veertiende en vijftiende eeuw zorgvuldig doorgenomen. De voorlopige slotsom van archeologen, bouwhistorici en historici luidde dat het kasteel in ieder geval van 1374 tot omstreeks 1400 in gebruik was. Het beschermde Oss aan de noordzijde en werd van minder belang, toen kort na 1399 de stad als geheel werd omgeven met wallen en grachten. Nadien moet het zijn militaire functie hebben verloren.
Wandelend over het Burchtplein krijgt men een idee van de afmetingen van het bouwwerk, dat 39 x 23.5 meter groot moet zijn geweest; de contouren van het muurwerk zijn er zichtbaar gemaakt. Vlakbij de ingang van de supermarkt in het gebouw De Gelderse Poort biedt een glasplaat in het trottoir enig uitzicht op de fundamenten van een torentje, enkele meters lager.
