In het protestantse kerkje van Berlicum hangen enkele schilderijen die de verschillende fasen in de geschiedenis van het gebouw documenteren. Ik doe daar ook een foto bij van het interieur van een aantal decennia geleden. Goed is te zien dat de gemeente toen nog met het gezicht naar het orgel en de toren gekeerd zat.
De stenen kerk van Berlicum werd in 1649 gereformeerd en kreeg een predikant aangewezen, dominee Everardus Schuyl uit ’s-Hertogenbosch. Bij de Staatsregeling van 1798 werd de mogelijkheid geopend dat de kerk zou worden teruggegeven aan de katholieke gemeenschap, zo die - als grootste geloofsgemeenschap in het dorp - het gebouw zou opeisen. Dat gebeurde echter niet, al duurde het uiteindelijk tot 1871 voor het kerkgebouw definitief aan de Hervormde gemeente werd toegewezen.
Het orgel, gebouwd door W.H. Kam, werd in 1859 aangeschaft voor f 2000,-. De toren was eigendom van de burgerlijke gemeente Berlicum en is tijdens de bevrijding in 1944 door de Duitsers opgeblazen. Na de oorlog is de kerk onder monumentenzorg gerestaureerd en opnieuw in gebruik genomen in 1949. In 1952 kreeg de kerk een nieuw pijporgel, van de firma Van Vulpen uit Utrecht. De toren werd in 1953 herbouwd.
De schilderijen zijn achtereenvolgens van P. van de Veerdonk uit 1943 en 1944. Op dat laatste schilderij is goed de oorlogsschade te zien. Dan het schilderij van M.J. Minderhoud, dat gedateerd is op 1945, maar duidelijk de situatie van voor de bevrijding weergeeft. En ten slotte is er (helemaal bovenaan dit artikel) de sfeervolle voorstelling van Jan Bosch, waarvan ik de datering niet ken.
