skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Astrid de Beer
Astrid de Beer RA Tilburg
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Astrid de Beer
Astrid de Beer RA Tilburg

Het Sint Ursulaklooster in Tilburg

Paul Huismans
Paul Huismans Bhic
vertelde op 25 oktober 2013
bijgewerkt op 21 februari 2020
Vanuit Venray stichtten de zusters Ursulinen in 1903 een klooster met school aan de Dionysiusstraat 2 (nu Elzenhof 139), op de hoek met de Elzenstraat in Tilburg. Architect W.J.A. Bouwman maakte de plannen voor het klooster, dat op 25 april 1904 werd ingezegend.

Tilburg, St. Ursulaklooster, 1991. Foto: BHIC, fotonr. PNB001063746Bouwman bouwde in 1907 ook de kapel en de H. Hartschool. Op 1 augustus 1944 namen de Zusters van J.M.J. het Ursulaklooster over.

Na een tijdelijk verblijf in de Mozartstraat verhuisden de Ursulinen naar de Elzenstraat 16. De zusters J.M.J. zetten de kleuterschool en de lagere school aan de Dionysiusstraat voort en verzorgden Montessori-, lager-, huishoud- en ulo-onderwijs in de Elzenstraat. Er volgde een uitbreiding van de school door C. Panis in 1947.

De scholen werden in 1973 aan het plaatselijk schoolbestuur overgedragen. De zusters vertrokken in 1981. Het klooster kwam in handen van de landelijke Bouwcorporatie voor Bejaarden, die het in juni van dat jaar liet slopen. Van het oorspronkelijke neogotische klooster resteren nog het schoolgebouw en de kapel aan de voormalige kloostertuin, bij het huidige appartementencomplex.

De kapel, die in 1997 als wijkkapel werd gesloten, is in 2000 voor een symbolisch bedrag verkocht aan de gemeente. Ze wordt vanaf 1 september 2005 gebruikt voor huwelijken, uitvaarten, workshops, congressen en muziekoptredens. De schoollokalen worden bewoond.

Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010

Foto: Voormalig St. Ursulaklooster, 1991 (BHIC, fotonr. PNB001063746)

Reacties (4)

Guus de Laat zei op 1 oktober 2018 om 15:08
Ben van 8e tot mijn 13e misdienaar geweest in de kapel van de zusters.
Herinner mij nog de leuke dingen zoals na de mis in de tuin bessen plukken. Of met Nieuwjaarsmorgen na de vroegmis (06.30 uur) over de straat naar onafgeschoten vuurwerk zoeken.
Ook gebeurde er toen ook wel enige onoorbare zaken die niet (of net wel) bij het RR-leven hoorde.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 1 oktober 2018 om 21:01
Goed te horen dat je goede herinneringen hebt aan die tijd, Guus. Vond je het werk als misdienaar zelf ook leuk?

En ja, die donkere kant van dat Rijke Roomse Leven moet ook zeker niet worden onderschat. Goed dat je beide kanten daarvan aanstipt.
Theo P.J.M. van Besouw zei op 16 april 2024 om 22:41
Mijn grootmoeder, Elisabeth Reijven (1886-1970), bezat in haar jeugd een nogal ongebreidelde geest die haar moeder wenste in te tomen door haar naar het toen nieuwe Ursuline Klooster te sturen waar onvoorwaardelijke gehoorzaamheid als een deugd werd beschouwt. Ze werd opgenomen als novice en kreeg opdrachten van de Meres en Soeurs die gericht waren om de juiste spiritualiteit te ontplooien. Een zo'n taak was het harken van een zand tuinpad op een manier dat het resultaat een mooi visgraat figuur zou zijn. Betje legde zich met vrome inzet op opdracht neer en was juist klaar toen een Mere door het pad schuifelde en haar werk vakkundig verknoeide. Dit overschreed de grens van haar geduld en zei "Als ge dat nog een keer doet, dan zal deez hark hier in hoe nek leggen!". De Mere liep meteen naar Moeder Superieur om het gebrek aan respect uit te leggen met gevolg dat Betje het klooster moest verlaten. Jaren later trouwde Betje met Piet van Besouw maar dat is een ander verhaal.
Norah zei op 17 april 2024 om 00:05
Heel amusant, maar er bestond een groot verschil tussen mères en soeurs wat ik me nog meen te herinneren.
Je grootmoeder heeft er goed aan gedaan om in het "wereldse" leven te stappen.

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.