Het Spoor: Moeder doet de was

In de voortuin had mijn vader een washok gebouwd. Daarin was een wasketel van koper ingemetseld, waaronder gestookt werd om het water te verwarmen. De eerste taak van moeder was om de ketel te vullen met water. Dat betekende een heleboel keren op en neer lopen naar de keuken - in dialect de geut (=goot, afvoer) geheten, om emmers water te halen. Vervolgens moest er een vuurtje aangelegd worden onder de wasketel.

Terwijl het water in de ketel langzaam heet gestookt wordt, gaat moeder terug het huis in om het wasgoed op te halen. Interessant om te weten was dat er uitsluitend zwarte onderbroeken gedragen werden. Niet zozeer omdat dat zo sexy was, helemaal niet. Of het moet zijn, omdat ze zo flodderig waren dat er soms per ongeluk je jongeheer uit kwam koekeloeren.

Juist toen moeder de voordeur uitkwam, vloog met een enorme knal het hele washok de lucht in. Tegenwoordig gaat  bijvoorbeeld bij mooie concerten het dak er figuurlijk af, maar bij mijn moeders washok vlogen haar de dakpannen om de oren en barstten de ramen uit hun sponningen.
Of moeder in katzwijm viel, vertelt het verhaal niet, maar haar tijd op deze aarde was duidelijk nog niet op. Dat was pas in 2005 toen ze 99 was.

Mijn vader heeft een onderzoek ingesteld en ontdekt dat zijn oudste zonen verantwoordelijk waren voor deze aanslag op hun eigen moeder. Zij hadden een hoop kruit en ander explosief spul van de ontspoorde trein in de brandstapel onder de wasketel gestopt om moeder te verrassen(of ver-assen?). Heer, vergeef het hun, want zij wisten niet wat ze deden. Ik denk niet dat ze nog een avondmaal genoten hebben. Vast en zeker hebben mijn ouders hen stevig de oren gewassen. Niet alleen die munitietrein was ontspoord, ook die oudere broers van mij waren aardig uit de rails gelopen.

Meer verhalen over het leven van de familie Dekkers langs het Duits Lijntje lezen? Klik dan hier