Het gebied waar nu nog een gedeelte van het oude Kerkstraatje ligt en het nieuwe gedeelte met zijn winkels en appartementen, heeft een eeuwenoude geschiedenis. Het behoorde vroeger tot het grondgebied van de Heren van Rode. De Burcht heeft er gestaan en later het Hertog Jaaghuis.
De toenmalige bezitter Jacob Cornelis van de Hagen ging de Burchtgracht samen met de buren in 1787 dichtgooien. De grond die tot het goed behoorde werd geleidelijk verkocht en sedertdien vormde zich daar de Kerkstraat, in de volksmond genoemd Kerkstraatje.
Bij de verkoop van de grond en huizen in het begin van de negentiende eeuw, werd in notariële akten de grond daar vaak aangeduid als ‘op het Kerkhof’.
Joseph Verhagen, kleermaker, en zijn vrouw Elisabeth van Aarle waren een van de kopers, deze verkochten op hun beurt hun perceel tuin sectie 225 in 1833 aan Jan van de Horst Franciscus zoon, voetbode van beroep, met het recht om te mogen bouwen.
Veel bewoners en eigenaars bedreven er een winkeltje, herberg of ze oefenden er hun ambacht uit, zoals Nicolaas van Lieshout, verver en glazenmaker van beroep. Zijn vrouw Johanna Maria van Gerwen was naaister.
In 1848 was het Johannes Josephus van Aarle, inlandse kramer en winkelier in galanterie en suikergoed, samen met zijn vrouw Helena Riems. Als ze beiden oud zijn, schenken ze het huis en erf aan hun kleinzoon Johannes van de Randen, timmerman. Hij was een zoon van Wilhelmus en Elisabeth van Aarle.
Pas in 1895 wordt het pand weer verkocht, nu aan horlogemaker en herbergier Bernardus Wilhelmus Lucius. In 1929 is er vermelding van een winkel met werkplaats met gaslampen, leidingen en een ingemetselde koperen wasketel. Bernardus was gehuwd met (foto) Ludovica van Hombergh.
Dochter Geertruida Lucius huwde Marinus Keetels bakker en winkelier, zij neemt de zaak over wanneer haar man is overleden in 1949.
Op 1 oktober 1977 werd te Sint-Oedenrode de eerste zaak geopend waar men Chinese gerechten kon kopen. Al op 1 september 1978 draagt de in Hongkong geboren eigenaar de zaak over aan een nieuwe huurder, geboren in Singapore met Maleisische nationaliteit. Daar kon men voortaan terecht voor het afhalen van Chinese en Indische maaltijden. De zaak wordt 12 april 1980 opgeheven.
Rond 1984 besluit Joop van Hastenberg samen met zijn vrouw Ans Vorstenbosch het pand te kopen en openen zij een succesvol café met de toepasselijke naam ’t Straotje.
Foto’s: Jo van der Kaaij Bron: Archieven Brabants Historisch Informatiecentrum.
ergens tussen 1980 en 1984 heeft er op de lokatie van café "t Straotje eerat nog een ander café gezeten. Café 't Höfke. eigenaren waren Leo en Lia (achternamen ken ik helaas niet). Ik denk dat zij dit cafe ongeveer 3 jaar hebben gehad. Leo haalde ooit nog het nieuws
Marilou Nillesen
bhiczei op 5 april 2023 om 08:41
Oh echt, H. Heunks, wat bijzonder. Weet je nog waarmee Leo destijds het nieuws haalde?
H. Heunks
zei op 5 april 2023 om 09:41
Hij was medewerker bij Rooderheide aan de Schijndelseweg (wat later Novadic is geworden). Dit is een kliniek voor (destijds alleen) alcohol en drugs-verslaving. Tevens had hij een stukje grond verhuurd in Vorstenbosch of Nistelrode. Daar stond mais op. Maar ineens kwamen de wietplanten boven de mais uit... Vreemde combinatie met een vrouw die een cafe heeft, een weiland met wiet en dan werken bij Novadic
Marilou Nillesen
bhiczei op 5 april 2023 om 18:59
Dat is inderdaad een opmerkelijke koppeling van bezigheden... ik kan me voorstellen dat de media daar wel aandacht aan besteden. Bedankt voor je toelichting!
Leon Creemers
zei op 4 augustus 2023 om 18:31
De namen van deze mensen, die van dit pand een café gemaakt hebben??
Leon Creemers en Lia Creemers Maas.
Mariët Bruggeman
bhiczei op 7 augustus 2023 om 11:40
Wat mooi Leon, dat je dit nog aanvult bij ons verhaal. En dat jullie dus de uitbaters geweest zijn van Café 't Höfke. Hebben jullie er een mooie tijd gehad? En klopt het dat jullie dit zo'n drie jaar gedaan hebben ?
Léon Creemers
zei op 7 augustus 2023 om 13:58
Wij hebben begin 1980 het leegstaande pand gekocht.
Lia had haar horeca- en middenstandsdiploma gehaald en liep al geruime tijd met het plan, een bruin cafeetje te beginnen.
Het pand stond leeg, nadat er een aantal jaren een chinees restaurantje in gezeten had.
In een maand of vijf zijn er vervolgens kosten nog moeite bespaard om te ontruimen, verbouwen, een nieuw dak op te maken en in te richten als café met bovenwoning.
Lia opende café "Het Hofke" op 22 mei 1980.
Burgermeester G. van Oerle hield een openingstoespraakje.
Léon was in die tijd in dienst als medisch coördinator bij "De Roder Heijde", kliniek voor stress- en verslavingszieken.
Vanuit het bestuur, directie en enkele medewerkers ontstond tumult en het dienstverband werd via het Kantongerecht beëindigd.
In de uitspraak stond, dat Creemers zijn echtgenote niet had mogen toestaan een café te beginnen, dat hij zich hiermee in zijn functie als coördinator ongeloofwaardig maakte en de kliniek schade toebracht.
Het verweer van Léon, dat cafés of andere horecagelegenheden niet gezien moesten worden als oorzaak van verslaving en dat het anno 1980 niet meer opportuun was om een echtgenote iets te verbieden, mocht geen baat hebben.
Het werd een gezellig café met verschijnende bieren, af en toe levende muziek en over het algemeen leuk publiek.
Na bijna 4 jaar werd het café verkocht aan Joop van Hastenberg.
Mariët Bruggeman
bhiczei op 9 augustus 2023 om 12:10
Wat een verhaal Léon, dat je om deze reden je baan bent kwijtgeraakt, dat is echt heel heftig. Ik kan me bijna niet voorstellen dat dat nu nog zo zou kunnen. Des te fijner om te lezen dat jullie er wel een gezellig café van gemaakt hebben en dat er 'gewoon' leuk publiek kwam. Dank voor jullie verhaal.
De toenmalige bezitter Jacob Cornelis van de Hagen ging de Burchtgracht samen met de buren in 1787 dichtgooien. De grond die tot het goed behoorde werd geleidelijk verkocht en sedertdien vormde zich daar de Kerkstraat, in de volksmond genoemd Kerkstraatje.
In 1848 was het Johannes Josephus van Aarle, inlandse kramer en winkelier in galanterie en suikergoed, samen met zijn vrouw Helena Riems. Als ze beiden oud zijn, schenken ze het huis en erf aan hun kleinzoon Johannes van de Randen, timmerman. Hij was een zoon van Wilhelmus en Elisabeth van Aarle.
Al op 1 september 1978 draagt de in Hongkong geboren eigenaar de zaak over aan een nieuwe huurder, geboren in Singapore met Maleisische nationaliteit. Daar kon men voortaan terecht voor het afhalen van Chinese en Indische maaltijden. De zaak wordt 12 april 1980 opgeheven.
