Rond 1820 strijkt een vooruitstrevend kolonist neer op een stukje woeste heide op Zevenbergen, gelegen in de uiterste zuidpunt van Berghem. Strategisch gezien een mooie plek, zo langs de weg van ‘s-Hertogenbosch naar Grave. Na een aantal jaren hard werken heeft deze Van Hintum vijf hectaren grond ontgonnen en heeft hij er ook nog een huis voor zichzelf op gebouwd.
In de 17e en 18e eeuw nemen kapitaalkrachtige mensen op grote schaal de ontginning van woeste gronden tot renderende landbouwgebieden ter hand. Dit soort ontginningen wordt door de lokale overheid gesteund.
Klagende buren kent men in deze afgelegen gebieden niet en zo staat de gemeente Berghem ook de ontginning in Zevenbergen toe.
Gedeputeerde Staten denken daar echter heel anders over. Juist in deze tijd worden alle grondeigendommen en bebouwingen kadastraal geregistreerd en de grond behoort duidelijk niet tot het eigendom van Jan van Hintum. Deze beweert dat hij met toestemming van de burgemeester op die plek begonnen is met ontginningen. Een taxatiecommissie stelt daarop de prijs vast waarvoor hij de grond alsnog in eigendom kan krijgen.
Na het overlijden van Van Hintums vrouw komt Zevenbergen een paar keer in andere handen. Uiteindelijk wordt de kapitaalkrachtige Hannes Linsen eigenaar. In die tijd wordt de afnemende belangstelling voor landbouwgronden gecompenseerd door een toenemende behoefte aan hout. De vooruitstrevende Linsen gaat over tot innovatieve groenbemesting en beplant de heidegrond daarna met bomen.
Hij breidt zijn gebied uit tot ruim 40 hectaren en bouwt er een boerderij met herberg, die hij het Zevenbergse Huis noemt. In 1850 wordt Baron Van den Bogaerde van Terbrugge de volgende eigenaar. Hij verpacht het Zevenbergse Huis dat een vaste aanlegplaats wordt voor reizigers, eerst per koets, later met de fiets of auto. Een fatale brand verwoest in 1947 het huis, op dat moment bewoond door de familie Wijnen. Pas in 1952 zijn de laatste resten (door de Wijnens zelf) opgeruimd. Een groot deel van het bos is verdwenen door de aanleg van een motorcrosscircuit.
Door de omlegging van de nieuwe rijksweg A50 is het historisch stukje grond zuidelijk van de weg komen te liggen, maar gelukkig is het aangrenzende bosgebied daar vrijwel ongerept gebleven.
De vrouw van Hasje Wijnen heette Drieka Verstegen.Het zijn mijn opa en oma.
Als dit de militair de zoon was moet dat Klaas Wijnen zijn, hun oudste zoon.
Bert Wijnen
zei op 24 november 2012 om 20:30
21 april 1947 brandde het Zevenbergs huis af
Bert Wijnen
zei op 24 november 2012 om 20:31
Op 7 mei 1952 wordt besloten om de ruïnes van Het Zevenbergs huis te slopen. In de Provinciale Noord-Brabantse Courant “Het Huisgezin”d.d. woensdag 14-5-1952 stond een artikel met twee foto’s over deze sloop.
Henk Buijks, namens BHIC
bhiczei op 26 november 2012 om 08:57
Kunnen dat foto's zijn geweest van de Osse persfotograaf Daan Scholte, Bert? Je weet hoogstwaarschijnlijk dat over hem vorige week een boek verscheen dat de 22e werd gepresenteerd in het Stadsarchief te Oss.
In de 17e en 18e eeuw nemen kapitaalkrachtige mensen op grote schaal de ontginning van woeste gronden tot renderende landbouwgebieden ter hand. Dit soort ontginningen wordt door de lokale overheid gesteund.
Na het overlijden van Van Hintums vrouw komt Zevenbergen een paar keer in andere handen. Uiteindelijk wordt de kapitaalkrachtige Hannes Linsen eigenaar. In die tijd wordt de afnemende belangstelling voor landbouwgronden gecompenseerd door een toenemende behoefte aan hout. De vooruitstrevende Linsen gaat over tot innovatieve groenbemesting en beplant de heidegrond daarna met bomen. 
