Tussen 1888 en 1904 werd de Maas op initiatief van ingenieur Cornelis Lely bij Andel afgesloten. De monding van de rivier werd verlegd naar de Merwede door het graven van de Bergse Maas. Een van de gevolgen voor Heusden was dat het stadje van het nabijgelegen Aalburg en het Land van Altena werd gescheiden door de nieuwe rivier.
Als oplossing dacht het Rijk eerst aan een rijksveer, maar men was beducht voor een isolement van het Land van Altena. Het Tweede Kamerlid H. Seret, afgevaardigde van het district Gorinchem, hield op 22 december 1885 dan ook een pleidooi voor een brug. Zijn amendement werd aangenomen, zodat een begrotingswijziging moest volgen.
De pijlers in aanbouw
De brug kwam 300 meter stroomafwaarts van de monding van het Heusdensch Kanaal in de Bergsche Maas te liggen, zodat de schepen die het kanaal verlieten, voldoende manoeuvreerruimte zouden hebben. De brug had een houten brugdek en was tevens ingericht voor tramverkeer. De bruggen over de uiterwaard hadden overspanningen van ruim 43 m. Na voltooing zou het nog zes jaar duren, voordat de brug in gebruik genomen kon worden, in verband met een nog te graven dijk.
Op 11 mei 1940 werd de Heusdense brug (net als de brug over het Heusdens kanaal) opgeblazen. Het herstel duurde tot eind maart 1941, maar in 1944 was het weer raak. Duitse Sprengcommando’s brachten om kwart over vier in de ochtend van 5 november hun springladingen tot ontploffing. Het duurde tot 1946 voor de brug was hersteld.
In 1971 droeg het Rijk de brug over aan de Provincie en in 1987 begon Provinciale Waterstaat aan de bouw van een nieuwe betonnen tuibrug, die in 1989 in gebruik werd genomen. Bij een tuibrug is het brugdek opgehangen aan dikke kabels (tuien), die aan pylonen zijn bevestigd. De trekkracht in de tuien wordt via de pylonen afgevoerd naar de fundering.
De oude brug, oorspronkelijk voor één gulden verkocht aan Suriname, is uiteindelijk in maart 1996 gesloopt.
In de buurt van de brug staan twee monumenten. In 1991 is het Monument ter herinnering aan 87 jaar stalen bruggen te Heusden onthuld (links). En op 20 augustus 2004 heeft in het kader van de viering van 100 jaar Bergse Maas het Maasmonument zijn plaats gekregen (onder). Dit gedenkteken bestaat uit twee oorspronkelijke, gerestaureerde ornamenten die ooit de eerste brug sierden.
Als oplossing dacht het Rijk eerst aan een rijksveer, maar men was beducht voor een isolement van het Land van Altena. Het Tweede Kamerlid H. Seret, afgevaardigde van het district Gorinchem, hield op 22 december 1885 dan ook een pleidooi voor een brug. Zijn amendement werd aangenomen, zodat een begrotingswijziging moest volgen.
Op 11 mei 1940 werd de Heusdense brug (net als de brug over het Heusdens kanaal) opgeblazen. Het herstel duurde tot eind maart 1941, maar in 1944 was het weer raak. Duitse Sprengcommando’s brachten om kwart over vier in de ochtend van 5 november hun springladingen tot ontploffing. Het duurde tot 1946 voor de brug was hersteld.
In 1971 droeg het Rijk de brug over aan de Provincie en in 1987 begon Provinciale Waterstaat aan de bouw van een nieuwe betonnen tuibrug, die in 1989 in gebruik werd genomen. Bij een tuibrug is het brugdek opgehangen aan dikke kabels (tuien), die aan pylonen zijn bevestigd. De trekkracht in de tuien wordt via de pylonen afgevoerd naar de fundering.
De oude brug, oorspronkelijk voor één gulden verkocht aan Suriname, is uiteindelijk in maart 1996 gesloopt.
