Het huis waar dit verhaal over gaat, is rond 1800 door de gemeente gebouwd als lagere school. Maar het gebouw was niet alleen maar een onderwijsgebouw. De onderwijzer had er namelijk zelf ook zijn woning en zelfs de Millse brandspuit vond er onderdak.
Toen het gebouw in de twintigste eeuw zijn onderwijsfunctie verloor, betrok bakker Van der Spank het. Hij bouwde er aan de voorkant een stuk tegenaan (het deel met plat dak).
Bakker Van der Spank was in de hele omgeving beroemd vanwege zijn bijzondere speculaasrecepten én door zijn voordrachtskunst.
In 1935 kwam het huis in handen van Marie Verberk die er een kruideniers- annex snoepwinkeltje in dreef. In 1947 verhuisde zij met haar nering naar de Oranjeboomstraat in Mill om plaats te maken voor mijn ouders, Frans Arts en Toos Arts-Peeters.
Zij waren in 1935 getrouwd en runden aan de Wanroyseweg een winkel in huishoudelijke artikelen. Na de oorlog kochten ze dus het pand aan de Hoogstraat.
Op 7 december 1947 verhuisden ze met hun zeven kinderen naar de nieuwe woning. Het zevental Martien, Antoinette, Antoon, Mientje, Tonia, Cisca en Frans kregen er in “Het Witte Huis” (na de verbouwing was de voorgevel helemaal wit geschilderd) nog een kwartet broer en zussen bij: Maria, Els, Wim en Jozé.
In 1953/1954 kwam er bericht van de gemeente dat er dwars door het winkel-/woonhuis een nieuwe weg was gepland. Het Witte Huis zou dus moeten wijken en de gemeente kocht het huis van mijn ouders aan om het te kunnen slopen.
Niet dat het daarna allemaal in sneltreinvaart verliep: op 5 september 1963 openden mijn ouders, na een grote verbouwing, hun nieuwe zaak A&P aan de Stationsstraat 18. A&P stond toen niet voor Atlantic and Pacific, maar gewoon voor “Arts en Peeters”.
Tien jaar later stopten mijn ouders na 43 jaar met hun zaak. Mijn moeder heeft nog bijna twintig jaar van haar pensioen mogen genieten (ze overleed in april 1993, 80 jaar oud). Mijn vader overleefde haar een paar jaar. Hij stierf in november 1996, 87 jaar oud. In 1998 verkochten de Erven Arts het huis aan de Stationsstraat.
Het was voor mij ook een groot eerbetoon aan mijn vader en moeder want door hun grote inzet en doorzettingsvermogen hebben wij kinderen een prachtige herinnering aan hen. Iedereen in Mill en omgeving kende de winkel van Frans Arts. Het is een prachtig verhaal geworden met mooie foto's erbij.Mijn familie en vrienden zullen de site zeker bezoeken.
Antoinette Arts-Johns
zei op 4 september 2008 om 13:18
Thank you Tonny for sending us the link so we can show our family this history. I will show Tony Arts this website.
leo peters
zei op 6 september 2008 om 10:34
Ook ik heb daar nog vaak mijn zondags dubbeltje opgemaakt aan snoep. Ben er ook nog vaak binnen geweest omdat ik in die tijd regelmatig met frans optrok. In het plantsoen daartegenoven ben ik nog vaak in de hoge bomen geklommen een mooie tijd was dat waar ik nog vaak met veel plezier aan terug denk.
Henk Buijks (namens BHIC)
zei op 8 september 2008 om 08:24
Fijn, Tonny, dat je dit verhaal over je ouders op de site hebt gezet. En je ziet dat je er ook niet-familieleden een plezier mee hebt gedaan. En wie weet: misschien reageren er nog meer...
Wim Arts geb 1952
zei op 8 september 2008 om 20:37
Ik ben aangenaam verrast met dit verhaal van mijn geboortehuis waar ik in 1952 als een na laatste van ons gezin ter wereld kwam.Dat het huis zo oud wist ik niet maar wat men nog wel weet is dat hier de vorige kerk van Mill stond en het huis waarschijnlijk pas na afbraak van die kerk op een gedeelte van het voormalig kerkhof stond.Dit weet ik omdat tijdens een verbouwing van de huiskamer in 1957 er een schedel in de grond werd gevonden.Als je de oude tekening van die kerk ziet zou ons huis links van de toren gebouwd zijn,en de kerk stond(als ik het goed inschat) dus met zijn toren aan de huidige Domeinenstraat naast nu Fam Koenen.Zelf heb ik er warme herhinneringen aan overgehouden.De eerste televisie in 1957 waarbij tijdens de sinterklaas alle kinderen van de buurt mochten komen geieten van zwart-wit beelden.en ook op woensdag middag met Coco de knorrepot en tante Hannie.Spelen op straat kon omdat je de auto's aan de andere kant van het dorp kon horen aankomen .Ik denk dat deze site een waardevolle bijdrage is voor de geschiedenis van Mill.
Sjan Arts van Boxtel
zei op 10 september 2008 om 12:53
Ja ik heb ook herinneringen aan het pand Hoogstraat 33 in Mill: In mei 1963 deed ik mijn eerste HCommunie en bij winkel van Frans werd mijn rozenkrans en mijn eerste kerkboekje gekocht.
L. Koop
zei op 16 juni 2010 om 18:39
Wie zou ook zo'n mooi verhaaltje kunnen schrijven over de slagerij van Willems te Mill? Ik ben hierin zeer geïnteresseerd i.v.m. stamboomonderzoek.
mvg
Toen het gebouw in de twintigste eeuw zijn onderwijsfunctie verloor, betrok bakker Van der Spank het. Hij bouwde er aan de voorkant een stuk tegenaan (het deel met plat dak).
Zij waren in 1935 getrouwd en runden aan de Wanroyseweg een winkel in huishoudelijke artikelen. Na de oorlog kochten ze dus het pand aan de Hoogstraat.
Niet dat het daarna allemaal in sneltreinvaart verliep: op 5 september 1963 openden mijn ouders, na een grote verbouwing, hun nieuwe zaak A&P aan de Stationsstraat 18. A&P stond toen niet voor Atlantic and Pacific, maar gewoon voor “Arts en Peeters”.
