In 1913 kregen de Broeders Alexianen uit Boechout bij Antwerpen van de aartsbisschop van Utrecht en vervolgens van de bisschop van ‘s-Hertogenbosch toestemming om een klooster te stichten met het doel ‘de novicen en broeders die ons uit Nederland toekomen op die wijze vrij te houden van den militairen dienst en tezelfdertijd en plaats een gesticht te openen voor zenuwlijders en zoo de broeders onledig te houden, met werken van naastenliefde’.
Sanatorium vóór de bouw van de kapel. Bron: Heemkundekring Son en Breugel, nr. 70510
Aanvankelijk dacht men zich te vestigen in De Weebosch, maar een ontmoeting van overste broeder Alphons met pastoor Van Ravensteijn uit Son, deed hem besluiten in de bosrijke omgeving van Son een terrein van 2,5 hectare aan te kopen. De broeders woonden tijdens de bouw in een notarishuis aan de Markt. Op 21 juli 1914 legde broeder Alphons de eerste steen van het gebouw, dat ontworpen was door de Eindhovense architect L. Kooken. De instelling had toen de naam R.K. Sanatorium voor zenuwlijders.
In 1919 werden ook tuberculosepatiënten opgenomen en kreeg het huis de naam R.K. Sanatorium het H. Hart van Jezus. In 1924 was een uitbreiding met een grote vleugel en een wasinrichting noodzakelijk, ook door L. Kooken ontworpen. Naast het hoofdgebouw verrees in 1929 een kapel naar een tekening van F. Vervest uit Eindhoven.
Speelgallerij van Zonhove, 1965. Foto: Jos Pé. Bron: BHIC
In de grote tuin met vijver waren op de gazons kleine lighallen voor de patiënten gebouwd, die naar de zon konden worden gedraaid of uit de wind. Achter de vleugel uit 1924 en tussen de kapel uit 1929 en het klooster stond de grote lighal. In 1931 werd er opnieuw uitgebreid.
Op 1 oktober 1957 sloten de broeders het sanatorium voor t.b.c.-patiënten vanwege de terugloop van deze ziekte en openden ze een internaat, Huize Zonhove.
Foto: Zuid-Nederlands Fotobureau. Bron: RHC Eindhoven, nr. 133878
Op 1 april 1958 keerden de laatste broeders terug naar België, toen het huis werd aangekocht door de Sint Nicolaasstichting te ‘s-Hertogenbosch. Geleidelijk is men overgegaan tot het opnemen van meervoudig gehandicapte jongens. Na een zware brand in 1959 werd het gebouw gewijzigd.
Omstreeks 1985 is het klooster afgebroken en vervangen door een aantal woonhuisjes, verspreid over het terrein en enkele grotere gebouwen voor de activiteiten, kantoren en behandelingen. Het terrein bleef open en voor iedereen toegankelijk gebied. Er rest nog een torentje van de oude kapel op het gazon.
In de tuin staat een monument opgedragen aan de 101st Airborne Division die hier rond 17 september 1944 zware gevechten heeft geleverd met de Duitsers.
Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen a/d Maas, 2010
De laatste overste van de Br. Alexianen(Cellebroeders) was
Broeder Anselmus, hij is overleden en begraven in het Alexianen klooster in Boechout.
Voor zijn intrede was hij politieagent in Schiedam.
Thijs de Leeuw
bhiczei op 3 april 2021 om 15:58
Bedankt W.J. Willard voor deze informatie.
rob sant
zei op 20 augustus 2021 om 12:10
Goedemiddag ,
Is er nog een oude luchtfoto v/h Klooster en de speeltuin ?
Mijn 2 broers hebben namelijk 10 jaar in dit klooster gewoond ( 1967/1968- 1977/1978 )
Wij ( familie ) gingen er om de 3 weken op bezoek , eerst vanuit Hoorn (n-h ) en later vanuit Heemskerk .
Vele keren op de Skelter naar de speeltuin en de grote weide .
Ik zou het fantastisch vinden als er nog een foto van zou zijn
Norah
zei op 20 augustus 2021 om 13:30
Beste Rob,
Probeer het ook eens bij de Heemkundekring van daar >>>
