Op zaterdag 18 augustus ging jeugdsoos "het Keizersgat" na een vakantie van ongeveer 2 maanden weer op volle toeren van start en wel met een popconcert van de Zuid-Hollandse popformatie Life Colour. Deze groep was in 1971 opgericht en oogstte onder manager Rob van Vessem van meet af aan successen op verscheidene Nederlandse podia, waaronder De Schouw in Uden en vele optredens met de Veronica 538 drive-in-discotheek.
Deze overweldigende successen dankte Life Colour zeker niet in de laatste plaats aan hun sensationele groteske show-acts waaronder een huiveringwekkende spooktent-achtige elektrische-stoel-scène waarbij zij gebruik maakten van licht- en geluidseffecten, gekleurd vuur, fakkels, rookbommen en vele andere attributen om o.a. de lugubere sfeer kracht bij te zetten.
Niet alleen hun show was overweldigend maar ook hun muziek was van een erg hoge kwaliteit (in zogenaamde Alice Cooper-stijl). Getuige hiervan zou hun eerste single Lucifera worden met als B-kant I feel free, die diezelfde maand nog op de platenmarkt zou verschijnen. Bovendien zouden ze vrij kort daarop op T.V. te zien zijn bij Avro's Top-Pop.
De werkgroep van de jeugdsociëteit vond dan ook dat niemand in de leeftijd van 12 t/m 16 jaar dit optreden van Life Colour zou mogen missen, daar het beslist een topper ging worden, zoals ze die de jeugd in Boekel nog niet eerder hadden kunnen bieden.
Bovendien was drive-in-discotheek Sound Locator uit Beek en Donk ook weer de gehele avond van de partij.
De entree voor deze avond werd onvoorstelbaar laag gehouden: voor leden ƒ l,- en voor niet-leden ƒ 1,50. De avond begon zoals gewoonlijk om 18.30 uur in Gemeenschapshuis Nia Domo. Het zou die avond iets later kunnen worden dan 22.00 uur, maar de werkgroep hoopte dat de ouders dit niet bezwaarlijk zouden vinden. Tot zover de informatie in de aankondiging(en).
Maar ondanks de informatie die de werkgroep had gekregen werden ze op een (on)aangename wijze verrast door het optreden. Want de werkgroep wist wel van het nodige spektakel in de show maar niet van de nagenoeg naakte danseres ‘Lucifera’ [ zie foto’s ].
 |
Daar het publiek jong was en de werkgroep vreesde dat de meeste ouders dit niet zouden waarderen, werd meteen bij die constatering de aanwezige jonge journalist van Brabants Dagblad, Mart van Heijningen, voor een gesprek uitgenodigd met het verzoek niets over ‘het naakt’ te melden.
Want stel je voor! De jeugdsociëteit, nog niet in bezit van een eigen gebouw, wilde goed van start gaan en kon zich dus geen negatieve publiciteit veroorloven. Het is 1973 en ondanks de hippiefilm Woodstock (1969) en veel erotiek in de vooral stedelijke bioscopen (denk aan Blue Movie in 1971 & Turks Fruit in voorjaar 1973 ) had de algemene acceptatie van bloot toch de ‘bloot’nodige tijd nodig.
De popgroep bestond uit ; Wally McKey (zang), Harry “Little” Brown (gitarist), Tiny Durell (bassist) en Tony Gloudie (drummer).
Het contract, aangegaan op 2 mei van dat jaar werd ondertekend door zowel iemand van de Keizersgat-werkgroep in de persoon van Coen Prick dan wel door de voorzitter van het Stichtingsbestuur Jos Huijben. Peter Verkuijlen, de voorzitter van de werkgroep, was wegens omstandigheden verhinderd. Het honorarium voor de popgroep bedroeg ƒ 550,- (naar de toenmalige koopkracht ruim € 850,-) inclusief 100 affiches van de band. Ter vergelijk; voorgaande onbekende bands die al eens door de Jeugdsoos waren gecontracteerd vroegen ƒ 300,- .
|
Op YouTube kun je een live-indruk krijgen van wat de Boekelse Keizersgatjeugd toen allemaal meemaakte. En er is ook een mooi online-fotoalbum van de groep.
Zowel op een van die foto's (zie drumstel) als in het contract is te zien dat de naam toen Life Colour was, terwijl op Wikipedia over Life Color wordt gesproken.
Nadat in 1974 de zeezenders verdwenen waren, begon Arie van Boxtel met een piratenzender “Radio Calimero” én een Drive-in-Discotheek in Boekel met de naam... Life Colour!
|
 |
