Het klooster aan de Bredase weg werd in 1902 in gebruik genomen door de Zusters van de Goede Herder. Op deze locatie stichtten zij een meisjestehuis. Later zou deze instelling ’t Hooge Veer gaan heten en de focus verleggen naar zwakzinnigenzorg.
Het klooster werd ontworpen door Leo Goyarts en in 1921 zou een uitbreiding volgen, ontworpen door H. Kroes. De kapel werd gebouwd in 1923. Het meisjestehuis waar de zusters mee begonnen had als doelstelling om “gevallen meisjes en dezulke, wier zedelijk heil gevaar loopt, op te nemen en tot deugdelijke Christenen en nuttige leden der maatschappij te vormen”.
Wanneer de focus van het internaat precies overschakelde van "gevallen meisjes" naar zwakbegaafden is niet helemaal duidelijk. We weten wel dat in 1959 de zorg voor de zwakbegaafde kinderen werd overgedragen aan twee Franciscanessen van Oudenbosch en enkele lekenverzorgers. In 1962 verruilden de Zusters van De Goede Herder het klooster in Tilburg voor Huize Witven in Someren.
De Goede Herder, 1991. Bron: BHIC, collectie Provincie Noord-Brabant
Vanaf de jaren zestig groeide het complex uit tot een groot instituut met een eigen opleiding tot ziekenverzorgsters. De franciscanessen bleven werkzaam in ’t Hooge Veer tot 1991, toen zuster Francesco, die er vanaf 1959 werkte, vertrok. Het oude kloosterpand en de uitbreiding uit de jaren twintig zijn gesloopt. Enkel de kapel is nog over. Voor de rest bestaat ’t Hooge Veer uit nieuwbouw. Inmiddels is het complex onderdeel van Amarant.
Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant (Alphen a/d Maas 2010).
