Rond 1990 was de Boekelse Jolande Swinkels goed bezig met haar luchtgeweer. Ze werd landskampioen en deed mee aan Europese en Wereldkampioenschappen en als kers op de taart de Olympische Spelen in Barcelona. Bij het Europees Kampioenschap Luchtgeweer in Stavanger, Noorwegen in 1988 werd Jolande 17de.
Het jaar daarna werd ze 25e tijdens het Wereldkampioenschap luchtgeweer te Sarajevo in Joegoslavië . Daar verbeterde ze voor de vijfde keer het Nederlands record met 391 punten.
Op 10 augustus 1990 moest de 24-jarige Boekelse al om acht uur 's ochtends aanleggen voor haar eerste 40 schoten met haar luchtgeweer tijdens het wereldkampioenschap in Moskou. Haar doel was vooral plaatsing voor de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona af te dwingen.
In de aanloop naar deze wedstrijd, schetste het Brabants Dagblad een portret van haar: "naast haar dagelijkse training van 2 uur werkt ze als winkelverkoopster. Ze rookt niet, drinkt niet en uitgaan is er niet bij. Vrienden heeft ze alleen in het wereldje van de schutters." "Maar daar kan je ook plezier mee hebben", zegt ze daarop als reactie.
Financieel was het allerminst interessant, want het kostte meer dan het opbracht. Maar dat vond ze geen reden om ermee te stoppen. Het steeds weer goed of beter presteren werkte op haar ook enigszins verslavend. Uiteindelijk behaalde ze in Moskou toch maar even mooi de derde plaats, brons dus. Door haar plaats op het erepodium voldeed ze meteen aan de kwalificatie-eis voor de Olympische Spelen van Barcelona in 1992. Haar doel was bereikt!
Op zondag 26 juli 1992 mocht Jolande Swinkels haar eerste schoten afvuren. Als tweede Nederlandse vrouwelijke sportschutter op de Olympische Spelen haalde Jolande in Barcelona een gedeelde zeventiende plaats met 389 punten. Slechts twee punten onder haar Nederlands record. Maar zoals ze zelf al had gezegd: "Het verschil tussen de finale en tien plaatsen lager is vaak maar één puntje." Het waren vooral zenuwen geweest die haar parten hadden gespeeld op de schitterende nieuwe schietbaan van de Politie Academie in Mollet.
Buitengewoon was ook de publieke belangstelling dit keer, mede vanuit haar eigen dorp Boekel. Haar coach was Willy Hillen uit het Overijsselse Heino, die ook twee keer als schutter op de Olympische Spelen heeft gestaan en ook nog eens twee keer als coach. Jolanda’s schietvereniging was in die tijd “S.V. Doelbewust” te Uden.
Het jaar daarna werd ze 25e tijdens het Wereldkampioenschap luchtgeweer te Sarajevo in Joegoslavië . Daar verbeterde ze voor de vijfde keer het Nederlands record met 391 punten.
