Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Er is een tekening bewaard van een wapensteen uit 1656 die in de molen gezeten heeft. De steen laat het gecombineerde wapen zien van de Graven van Hohenzollern en van Bergh. De steen was 53x58 cm groot .
Om goed te kunnen draaien, moest de waterstand bij de molen een bepaald peil hebben. Daartoe werd het water bij de Kaarschotse watermolen opgestuwd, waardoor men op andere plaatsen weer te maken kreeg met wateroverlast. De waterafvoer van de Aa of Weerijs was toch al vaak problematisch en de molen vormde zo een extra obstakel.
In 1729 verpachtten Judocus Hubertus van de Vijvere, ridder en hoogdrossaard van het Land en Prinsdom van Grimbergen en eigenaar Joannes Peeter Nooijs de molen voor 6 jaar. Tegelijkertijd namen beide heren
maatregelen om wateroverlast te voorkomen. In aanwezigheid van schout en schepenen van Rijsbergen werd bij de molen een peilmerk, een ijzeren pegel, in de rivier geplaatst.
De nieuwe pachter moest er voor zorgen dat het waterpeil niet hoger kwam dan de aangegeven vijftien duimen, op boete van 6 gulden voor elke duim dat het water hoger zou komen te staan.
In 1895 kocht het pasopgerichte Waterschap van de Aa of Weerijs de molen uit een publieke verkoop aan, om zo het waterpeil beter te kunnen beheren. De molen was erg verwaarloosd. Men speelde met de gedachte de molen helemaal af te breken en een stuwsluis aan te leggen. Ook onderzocht men de mogelijkheden om het waterrad te vervangen door een turbine. Het waterschap besloot tenslotte om 11.000 gulden uit te trekken voor aankoop en herstel van de molen.
Maar uiteindelijk bleek dat de Aa of Weerijs tijdens en na grote regenval nog steeds te weinig water afvoerde, vooral op de plek waar de molen lag. Daarom werd hij in 1915 afgebroken. In plaats daarvan kwam een stuwsluis met twee doorlaatopeningen. De oude wapensteen, inmiddels behoorlijk verweerd, werd ingemetseld in de stuw. [Met dank aan Ans Soffers, zie reactie hieronder.]
Om de waterafvoer verder te verbeteren, zijn er in de twintigste eeuw nog tal van andere verbeteringswerken uitgevoerd aan de Aa of Weerijs.