Na een ongetwijfeld slapeloze nacht informeert burgemeester Willem Rongen de Brabantse Commissaris van de Koningin: “Te half een uren vannacht sloeg den bliksem in den toren en veroorzaakte onmiddellijk brand. Spoedig stond toren en kerk in vuur. Er waren geene middelen tot blussching aan te wenden. De prachtige toren en de kerk zijn een prooi der vlammen geworden. Men heeft de draagbare kostbaarheden uit de kerk kunnen redden. Gelukkig heeft men het Liefdegesticht en de belendende gebouwen kunnen behouden.”
Sinterklaascadeaus worden gestolen
De kranten “De Stad Oss” en “Boxmeers Weekblad” geven meer details. Na de blikseminslag in de toren valt de brandende spits op het kerkdak, dat vervolgens vlam vat. De talrijke toeschouwers zijn bang dat het vuur overslaat op het nog nieuwe klooster, want de wind staat in die richting. Voor alle zekerheid ontruimen de zusters het gebouw, dat niettemin gespaard blijft. Ook op de andere omliggende huizen krijgen de vonken geen vat, vanwege de sneeuw op de daken. Jammer genoeg kunnen van de kerksieraden alleen de Heilige Vaten (kelken, cibories, monstrans) en enkele misgewaden (kazuifels) in veiligheid worden gebracht. Ondertussen dringen dieven het leegstaande klooster binnen en verdwijnen onder andere de Sinterklaasgeschenken van de kinderen…
Na de brand resteren alleen de toren en de muren van het kerkschip (evenals het baarhuisje van 1874, rechts voor de toren). De ansichtkaart hieronder (1896) geeft de situatie weer, gezien vanuit de huidige pastorietuin. Bijzonder is wel dat de afzender, ene Louis Frencken, opschrijft waarom de kerktoren er nog staat: “De muren zijn 2 meter dik. Ik ben er eens op geweest.” Inderdaad, de robuuste constructie van de middeleeuwse toren voorkwam dat deze volledig werd verwoest. En hij staat er in 2015 nog steeds, samen met de “kleine kathedraal” zoals sommige Berghemnaren hun huidige kerk liefkozend noemen. Met het afgebrande bedehuis, dat in 1848 gereedkwam, hadden zij minder. Volgens kenners was het een neogotisch juweel, maar de constructie deugde niet. Vandaar dat hij pas in 1858 in gebruik was genomen. En de parochie draaide in 1866 op voor de proceskosten van de rechtszaak met de aannemer!
Dit verhaal verscheen eerder in Brabants Dagblad
