Het Hertog Janplein in Erp is nu een keurig, weinig uitgesproken plein. Een nalatenschap van burgemeester Capetti. Die haalt gedurende zijn ambtstermijn (1960-1968) de veger door het Erpse dorpshart. Daarbij moet nietstontziend het voor Erpenaren zo dierbare Harmonieplein op de schop. Want dat is de oude naam voor het kleine pleintje aan de voet van het raadhuis. Ook de kiosk waaruit sinds jaar en dag de muzikale klanken over erp uitwaaien, moet het ontgelden.
Capetti kan geen valsere noten spelen. Met zijn actie haalt hij zich de spot van de Erpenaren op de hals. Burgemeester Verheijen wist destijds beter de gevoelige snaar te raken. Uit zijn koker rolt op 20 mei 1938 een voortreffelijk plan: "Dezer dagen is een aanvang gemaakt met den bouw van de nieuwe muziekkiosk. Door dezen bouw en den aanleg van een mooie beplanting zal het centrum van het dorp en vooral het Harmonieplein een veel mooier aspect bieden." De nieuwe kiosk vervangt een bouwvallig houten exemplaar. Die kostte toen wel rond de 300,- gulden. Een flink bedrag, maar het nut voor het algemeen belang was al snel bewezen. De kiosk is met regelmaat het middelpunt van allerlei Erpse festiviteiten. Van kindsheidsoptochten tot zomerconcerten, noem maar op. Er is telkens veel belangstelling.
In 1938 wil het gemeentebestuur opnieuw investeren. Om het eigen muziekkorps "een fatsoenlijke gelegenheid te geven om te concerteeren". Ieder zichzelf respecterend dorp bezit immers een muziekkiosk. Dat de gemeente voor de totstandkoming haar portemonnee trekt, is vanzelfsprekend. Een maand na de start van de bouwwerkzaamheden opent Verheijen de Erpse kiosk officieel. Hij noemt het "een aanwinst voor het dorpscentrum". Als voorzitter van de harmonie Oefening Baart Kunst is hij zeer tevreden.
De kiosk biedt de harmonie een prachtig podium. De muzikanten wijden de kiosk dan ook direct in met een concert. Maar dat is nog niet alles. Gezamenlijk trekt men op naar het tramstation waar de harmonie van Beek en Donk wordt afgehaald. Onder de klanken van vrolijke marsmuziek gaat het wederom richting Harmonieplein. Daar volgen onder daverend applaus vele nummers. Schitterende muziek "waarvan de bezoekers in verrukking kwamen". Dat klinkt toch als muziek in de oren?
Dit verhaal verscheen eerder in het Brabants Dagblad
In Boekel is de Kiosk ook gesloopt ik dacht rond 1960.
Wat behelsde de gemeente-raden toch in die tijd om daar mee in te stemmen.
Boekel kreeg als doekje voor het bloeden een zgn. mobiel houten exemplaar maar deze was bij lange na niet zo imposant en is volgens mij nadien ook maar enkele keren gebruikt. Erp heeft na deze kiosk toch weer een andere vaste kiosk gekregen op het plein ? En die is enkele jaren geleden verplaatst naar het Kerkhof ? onbegrijpelijk jammer.
Capetti kan geen valsere noten spelen. Met zijn actie haalt hij zich de spot van de Erpenaren op de hals. Burgemeester Verheijen wist destijds beter de gevoelige snaar te raken. Uit zijn koker rolt op 20 mei 1938 een voortreffelijk plan: "Dezer dagen is een aanvang gemaakt met den bouw van de nieuwe muziekkiosk. Door dezen bouw en den aanleg van een mooie beplanting zal het centrum van het dorp en vooral het Harmonieplein een veel mooier aspect bieden." De nieuwe kiosk vervangt een bouwvallig houten exemplaar. Die kostte toen wel rond de 300,- gulden. Een flink bedrag, maar het nut voor het algemeen belang was al snel bewezen. De kiosk is met regelmaat het middelpunt van allerlei Erpse festiviteiten. Van kindsheidsoptochten tot zomerconcerten, noem maar op. Er is telkens veel belangstelling.
