Dit klooster aan de Eindhovenseweg bestond aanvankelijk slechts uit twee kamers en werd 27 juli 1903 als toevluchtsoord betrokken door Franse monialen uit Ubexy in de Vogezen. Deze Trappistinnen noemden het huis Notre Dame du Perpetuel Secours.
Rond 1905 liet abt Verbruggen van de abdij Koningshoeven ter vervanging van de tijdelijke behuizing voor de zusters een bescheiden klooster bouwen, waarschijnlijk naar ontwerp van de Tilburgse architect A.G. de Beer. In 1912 keerden de trappistinnen terug naar Ubexy.
De Eerste Wereldoorlog ging niet ongemerkt aan het huis voorbij. Van 1914 tot 1915 werd het klooster betrokken door militairen. En van augustus 1915 tot januari 1917 huisvestte het klooster novicen van de Paters van de HH. Harten. Ze waren gevlucht uit het Belgische Tremelo bij Aarschot en via Simpelveld en Grave naar Berkel-Enschot gekomen.
Door ruil van eigendommen kwam het gebouw in handen van de fabrikant Van den Bergh, die er een schaapskooi hield en het de naam De Rendierhoeve gaf, wellicht omdat op de etiketten van het reclamemateriaal voor hun AaBe-dekens rendieren voorkwamen. Toen het gebouw in andere handen kwam gebruikten verkenners de leegstaande kloostergebouwen, tussen circa 1950 en 1971. Later werd het een woonhuis, gelegen in een bijzonder fraai gebied.
Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen a/d Maas, 2010
Ik ben eigenlijk benieuwd of er nog fotomateriaal bekend is uit de periode dat het in gebruik was bij scouting. Zelf heb ik er, eind jaren '60, nog een keer als welp gelogeerd.
Mariët Bruggeman
bhiczei op 26 september 2018 om 20:00
