De schitterende Birgittijnse abdij Maria Refugie in Uden, die ook onderdak biedt aan het Museum voor Religieuze Kunst, is ommuurd door wat je een monument op zich zou mogen noemen. Met de bouw van deze kloostermuur is in 1729 begonnen.
Hij staat er nog in volle glorie, wat een klein wonder is, want sindsdien is er toch van alles gebeurd. Zoals de Tweede Wereldoorlog, die letterlijk zijn sporen heeft nagelaten: her en der in de kloostermuur zijn nog de inslagen van kogels en granaten te zien.
De muur wordt momenteel volledig gerestaureerd, mede dank zij een subsidie in het kader van het Jaar van Religieus Erfgoed.
Het bouwen van de muur was destijds een immens karwei, blijkt uit de documentatie die volledig is overgeleverd. Bij de restauratie worden oude technieken gebruikt, zoals het metselen met veel kalk. De stenen zijn destijds in een ter plaatse aangelegde veldoven gebakken.
De Birgittinessen vestigden zich in 1713 in Uden nadat ze door de protestanten uit Den Bosch waren verjaagd. Tot 1729 stond een houten schutting rond het klooster.
Toos van Dongen Sprang Breda
zei op 27 april 2009 om 14:07
Wij woonden recht tegenover de oude nonnen. Een tante van mij was zuster Maria, een zus van mijn moeder Pieta die getrouwd was met Wilhelm Sprang. Ik heb nog vele foto's en verhalen van zuster Maria. Jammer dat mijn brief niet meer uitgebreid mag zijn, maar mijn adres staat hieronder. Als u meer wilt weten van Maria, laat het dan maar weten.
Mariët Bruggeman, namens BHIC
bhiczei op 8 mei 2009 om 09:22
Beste Toos,
heel graag willen we je verhalen en foto's ontvangen. Ik zag trouwens dat je ook al op een ander verhaal op onze website had gereageerd. Blijf hier vooral mee doorgaan.
Cor van den Broek
zei op 30 augustus 2009 om 14:55
Ik weet nog, toen de flats in Uden kwamen dat wij benieuwd als dat we waren met de lift naar de zesde etage gingen om zo over de 'auw nonnenmuur', te kunnen kijken.
Die nieuwsgierigheid heeft me later gëinspireerd om dit verhaal te schrijven, in ons Oh zo schone Ujese dialect.
De auw nonnemuur.
Vruuger, toen ik nog ’n klèèn jong waor, ha’k aalt tijd zat.
Smèèrrigès rustig opstòn rustig unne burd mùllekepap nòr binne lippèle, oew skoolklirre òntrekke un bietje speule totdèt âcht ure waor en dan fietste rustig nòr de auw Petrusschool.
Uurst ging ik Marc van den Elzen ophoale um zo van den Hoenderenbosch via de auw maosstraot en ut zoggelspèdje Uje in te reije.
Of we ginge d’ n Hulstheuvel in.
Op ’t èind van d’n Hulstheuvel waachtte we mistal op Albert van tante Jaantje um zo mi z’n drieje nòr de school te fietse.
Màr we zaage van alles onderweg zoals unne malder die skòn floot of ’n kat die âchter ’n muiske ònzaot.
En zo kwaome we òk langs de auw nonnemuur, en dè waor spannend jonge!!
Want God wit wàtter âchter zôn groowte slotmuur allemòl afspèulde dus wij waare gruwelèk beneijd dòrnao.
Nou waare d’r in een van die zuile dietter tegenôn stònne un pòr steentjes uit, wòr wij ons voete in kòsse zette en zo nòr boove konne klimme.
Albert van tante Jaantje klom ut uurst nòr bove, en toen wij ‘m vroege wat ie zaog, riep ie nòr benéje
“oe un nakende non”.
Dus Marc nòr bove toe en òk hij zaag un nakende non, Toen ’t mèn bûrt waar um te keeke, zaag ik alleen màr unne schònne grootte tuin mar òk ik zin de’k ’n nakende non zaog.
En zo ziede toch màr wèr mense , de fantasie is dik schònner en spannender dan de werkelijkheid.
Òk van ’n klèèn jong.
Bruukske
Dennis van Schijndel
zei op 6 maart 2010 om 23:03
Ik herinner me... ergens zo rond 1975 de politie vol trots hun nieuwe aanwinst presenteerde, een nieuwe Range Rover... niet lang daarna reed deze auto met hoge snelheid dwars door de kloostermuur tijdens een achtervolging... als ik me niet vergis kostte dat de twee agenten hun leven.
De nieuw opgebouwde hoek van de kloostermuur is 35 jaar na dato nog goed te zien.
Ondanks mijn destijds nog zeer jeugdige leeftijd ( 4 jaar ) kan ik me dit voorval nog goed herinneren en moet er nog elke keer aan denken als ik er langs rijd.
Dennis van Schijndel
Annemarie van Geloven namens BHIC
bhiczei op 7 maart 2010 om 22:03
Die Range Rover van de politie moet op jou als 4-jarige wel een enorme indruk gemaakt hebben...
Heb je het verhaal over dit vreselijke ongeluk nog ooit ergens terug gelezen in een krant?
Op de locatie Grave van BHIC ligt het archief van de Gemeentepolitie Uden, die in oktober 1974 de rijkspolitie opvolgde. Mogelijk is daarin nog meer informatie te vinden. Helaas kunnen daaruit nog geen inlichtingen worden verstrekt, omdat er nog geen archiefinventaris beschikbaar is. Maar in de toekomst (ik kan niet aangeven wanneer) behoort dit zeker tot de mogelijkheden! Let wel, een politiearchief bevat veel vertrouwelijke informatie, die niet openbaar is en alleen met een speciale ontheffing in te zien is.
Rini de Groot.
zei op 24 oktober 2012 om 21:31
Dennis,
nav je reactie van 6 maart 2010.
In mijn Dagboek van 1963 trof een krantenknipsel van een aanvaring tegen een hoek van het genoemde klooster, dit was 12 jaar eerder.
Nu als gevolg van een slippartij.
Het Huisgezin of het Brabants Dagblad 11 dec. 1963 vermeld.
“Dode en gewonde bij een slippartij in Uden”.
Ik stuur het krantenknipsel naar bhic dan kan, na plaatsing, iedereen het relaas lezen.
Op de er bij geplaatste foto, de toen moderne takelwagen van Frans v. Grinsven uit Veghel.
Paul vandaag bezocht voor een 'Ommetje' komend verhaal langs de kloostermuur.
Vermoedelijk waar destijds die aanrijding was, is een misbaksel die de muur gebouwd. Het betreft zelfs de Museumingang echt niet uitnodigend!
Hij staat er nog in volle glorie, wat een klein wonder is, want sindsdien is er toch van alles gebeurd. Zoals de Tweede Wereldoorlog, die letterlijk zijn sporen heeft nagelaten: her en der in de kloostermuur zijn nog de inslagen van kogels en granaten te zien.
