Ook deze gemeentelijke wielerbaan is door de werkverschaffing tot stand gekomen. Het hele sportpark De Hooge Donken trouwens, waar ook voetbalclub Wilhelmina speelde.
Dat alles lag langs de spoorlijn onderaan het Paardskerkhof in West, Deuteren, tussen de machinefabriek van Grasso en de Vlijmenseweg, de baan tussen de huidige Zernike- en Edisonstraat. De bouwtekeningen werden door Gemeentewerken gemaakt.
Het voordeel van zo’n gemeentelijk project is dat er niet zo heel commercieel mee hoefde te worden omgegaan, en dat er dus ook minder gedoe was met faillissementen en winstneming. Er bestond van 1928-1941 wel een NV waarvan bouwwethouder (tot 1935) Manis Krijgsman steeds de president-commisaris was.
Toch viel de exploitatie in de jaren dertig tegen. Wielerclub Swift had in 1926 met Krijgsman het voortouw genomen voor het oprichten van de baan. In 1935 stelde Swift de Duitser F. Grolms (initiatiefnemer van de Amsterdamse Zesdaagse) aan als technisch leider, maar die bereikte weinig en daarom zocht de gemeente een nieuwe huurder.
Het trok pas weer een beetje aan toen de Amsterdammer Gerrit Schulte (1916-1992) voor de liefde in 1938 in Den Bosch kwam wonen. De etappewinnaar in de Tour de France van dat jaar maakte er zijn thuisbaan van en werd in de harten van het publiek gesloten. Hij had nog een mooie en lange carrière op de baan én de weg voor de boeg.
Zware gevechten
De van Swift afgesplitste club Unica was in 1940 de enige kandidaat voor de exploitatie en betaalde slechts 75 gulden huur. Swift nam in 1941 de exploitatie weer over voor 400 gulden. In de oorlogsjaren 1942-1944 zijn er onder de vleugels van het Veemarktcriterium met F. Savelkouls als secretaris elke zomer grote wedstrijden gehouden, al werd het steeds moeilijker aan goed materiaal (banden) te komen. Maar in de herfst van 1944 werd de baan bij zware gevechten verwoest. Daarbij werd onder meer ook de markante aan de overkant van het spoor gelegen Leonarduskerk zwaar beschadigd, die ook wel op oude foto’s van de baan te zien is. De moeizame bevrijding van Den Bosch werd deels gecoördineerd vanaf het sportterrein, waar soldaten gelegerd waren.
(Tekst gaat verder onder de foto)
Feestje van Jo Peperkamp links, en Gerrit Schulte rechts, op de Bossche wielerbaan na de huldiging van Peperkamp als kampioen van de onafhankelijken. (Foto persbureau Het Zuiden/Collectie Erfgoed 's Hertogenbosch , 7 augustus 1938). De nieuwe foto boven is vanuit vrijwel het zelfde standpunt gemaakt.
In 1947 is nog geprobeerd de wielerbaan weer op te knappen. Dat is waarschijnlijk niet gelukt, er zijn geen verdere wedstrijdverslagen bekend. Op 8 september 1940 nam Jan Pijnenburg hier officieel afscheid, twaalf jaar nadat hij de openingswedstrijden had opgeluisterd. Gerrit Schulte stopte pas twintig jaar later, op 44-jarige leeftijd. Maar toen was de Bossche baan er al lang niet meer.
Periode: 1928-1944 | Materiaal: Beton | Lengte: 250 meter
Toch viel de exploitatie in de jaren dertig tegen. Wielerclub Swift had in 1926 met Krijgsman het voortouw genomen voor het oprichten van de baan. In 1935 stelde Swift de Duitser F. Grolms (initiatiefnemer van de Amsterdamse Zesdaagse) aan als technisch leider, maar die bereikte weinig en daarom zocht de gemeente een nieuwe huurder.
