Onderstaande tekst vond ik in de agenda van mijn vrouw. Het was een tekst die mijn schoonmoeder, mevrouw Harks, regelmatig aan haar kinderen voorlas. Ik neem aan in Bests dialect.
Kom Arijoan, stoa de kor ten heuj Op den hert in de schuur. De patiassen zen al hoast gezoje, Ik hör ’t penneke al op ’t vuur. Nel zal den os z’n sop wel langen, Op de vörstal stö ze kloar. Driekske moet nog boegend sproten, Boegend is m’n dennen goar. Scheper, scheper, kom toch gaaw, Schuurt de ketten lank de broodkant En goa zitten, anders wórdt de möllek kaauw.
Ik twijfel aan het woord patiassen, het kan ook patrassen zijn.
@ Marianne, het moet inderdaad patrassen zijn Gerard heeft dat versje vaak genoemd.
Frans Huybers
zei op 22 april 2013 om 23:53
ik las dit versje en heb mijn bedenking met de regel "boegend is m'n dennen goar". Ik kom van Vessum en vroeger zeiden mijn vader en ooms als iets bijna gereed was b.v. "de koffie is bu-dinne kloar"
Kom Arijoan, stoa de kor ten heuj 
Ik twijfel aan het woord patiassen, het kan ook patrassen zijn.
