Deze pas geslaagde Udense modinettes kregen niet alleen een bosje bloemen bij hun diploma, maar zij werden ook getrakteerd op een 'mieters plaatje' dat ze zelf uit mochten kiezen. Uiteraard ontbreken de Beatles niet op dit verlanglijstje uit 1969. Toch was niet iedereen in die tijd gecharmeerd van deze legendarische band en hun 'flink lange kapsels'...
Vele Udense meisjes hebben zich in de vorige eeuw toegelegd op het ontwerpen en naaien van korsetten; een 'echt vrouwelijk beroep,' lezen we in de Udensche Courant van 1969. Na afloop van de cursus ontvingen de meiden een zogenaamd VOC (Vakopleiding voor de Confectie-Industrie) diploma én een plaat van hun lievelingsband. Betty de Wilt en Ria van Ras behoorden tot de gelukkigen.
Echte Beatles-lovers, deze Udense modinettes De Beatles hadden tegen die tijd al een uitgebreid repertoire opgebouwd en ook in Uden bevond zich een behoorlijke schare fans. Betty en Ria (op de foto hieronder) kozen allebei voor het nummer 'Ballad of John and Yoko' van de langharige popidolen. Gek genoeg hebben de twee meiden zelf juist een heel kort koppie!
Besmettelijke ziekte Een paar jaar eerder verscheen een artikel in de Udensche Courant over de almaar groeiende lokken van vooral Engelse jongeren. Als een 'besmettelijke ziekte' greep deze nieuwe haardracht om zich heen. Sommigen verloren hun baan dankzij hun nieuwe kapsel en anderen werden zelfs door de politie met een mes onder handen genomen en gekortwiekt!
Deze jongens rechts hebben al 'flink lange kapsels gefokt' Uiteindelijk is deze haardracht in de jaren zeventig ook in Nederland populair geworden, zo weten we nu. Maar in 1966 oogstten deze kapsels nog diepe verontwaardiging in onze kranten. Het begon allemaal in Hamburg, toen de Beatles geen tijd meer hadden om naar de kapper te gaan. Met hun gebrekkige Duits durfden ze daar geen kapsalon te bezoeken en voilà, het moderne kapsel was geboren.
Volgens de auteur van dit artikel zaten er veel schaduwkanten aan lange kapsels. Zo zou het bij winderig weer en in het verkeer zelfs gevaarlijk kunnen zijn. Bovendien vergde de verzorging van de lange lokken alleen maar veel tijd en geld.
Toch kleefde er ook één voordeel aan de nieuwe haardracht. Meisjes schenen jongens met lang haar namelijk vaak te prefereren boven de 'gewone knapen'! Bovendien, de musea hangen vol met portretten van stoere mannen mét lang haar! Misschien moeten de heren onder ons tóch iets minder vaak de kapper bezoeken....
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 24 november 2015 om 15:35
Ja dat was wat in die tijd. Ik weet nog dat ik persoonlijk in 1967 nog met 't zgn. bloempot model rond liep want in een Brabants dôrpke provocerend met lang haar rond lopen werd je niet in dank afgenomen. Echter als ik de foto's langs loop werden ze voorzichtig steeds langer. Een beetje meer in de nek, een beetje meer voor de ogen. Weer wat later met een mager donsbaardje erbij. Uit eindelijk rond 1971[volwassen leeftijd bereikt] toen ik meer in de grote stad kwam i.v.m. mijn studie ging het helemaal los. Mijn vader kon er nog zo over tekeer gaan het hielp niet. Lange haren tot op de schouders, zoveel mogelijk baard en met een dikke lange donkerbruine buffeljas door de stad struinen. l.p.'s met progressieve lange nummers draaien maar ook veel luisteren naar de
piraten; zeezenders als Radio Veronica 538 & Radio Northsee International.
Deze jongens rechts hebben al 'flink lange kapsels gefokt' Uiteindelijk is deze haardracht in de jaren zeventig ook in Nederland populair geworden, zo weten we nu. Maar in 1966 oogstten deze kapsels nog diepe verontwaardiging in onze kranten. Het begon allemaal in Hamburg, toen de Beatles geen tijd meer hadden om naar de kapper te gaan. Met hun gebrekkige Duits durfden ze daar geen kapsalon te bezoeken en voilà, het moderne kapsel was geboren.
Volgens de auteur van dit artikel zaten er veel schaduwkanten aan lange kapsels. Zo zou het bij winderig weer en in het verkeer zelfs gevaarlijk kunnen zijn. Bovendien vergde de verzorging van de lange lokken alleen maar veel tijd en geld.
