Liefde

Tijdens die “mobilisatie” heette het cafetaria aan de Kerkstraat in Zeeland heel toepasselijk “De Drietand” en dat heeft die zaak heel wat bezoekjes opgeleverd!

Intussen ben ik het Ministerie van Defensie voor eeuwig dankbaar dat het toentertijd de gemeente Zeeland als mobilisatiebestemming aangewezen had. Ik had nog nooit van die plaats gehoord, maar ik heb er mijn Liefde aan te danken!

Ik moest dus naar Zeeland en mijn slaapadres was bij boer Van Tiel aan de Kerkstraat Noord. De keuken stond bij de melkfabriek, een klein kwartiertje lopen, en als ik eten ging halen, kwam ik langs het huis van sectetaris Van den Brand. De eerste de beste keer dat ik daar liep, zag ik een aardig meisje uit een raampje boven de voordeur hangen, dat schielijk wegdook toen ik haar zag.

“Hé,” dacht ik, “da’s een kanjer, zo zie je ze in Rotterdam niet!” ‘s Avonds liep ik er met mijn slapie nog eens langs. De secretaris stond toen bij de voordeur, er werd even een praatje gemaakt en al vlug kwam de vraag: “Hebben jullie trek in een tasch koffie, heren?” “Nou en of”, was het antwoord en zo begon de kennismaking onder het genot van een heerlijke kop koffie-verkeerd...

Een jaar later waren er weer herhalingsoefeningen en deze vonden plaats in Mill, maar binnen de kortste keren ging ik naar Zeeland om te zien hoe Toos het maakte. We waren blij elkaar weer te ontmoeten en we wandelden al gauw over het Slingerpaadje. Kort daarop sprong de vonk over, zeg maar gerust dat we onder stroom stonden en na een korte verkering trouwden we.

Dit paar woont nu in Hellevoetsluis, we hebben vier kinderen van wie de oudste helaas overleden is, tien kleinkinderen, drie achterkleinkinderen en we zijn bijna zestig jaar getrouwd....!!