Lourdesgrot in Berlicum

Dat klooster was van de Zusters van Jezus, Maria en Jozef, die zich in al 1859 in Berlicum gevestigd hadden om onderwijs te gaan geven aan meisjes. Behalve een school hadden zij daarbij ook een internaat voor zogenaamde ‘kostjuffrouwen’. Ook startten de zusters met het verzorgen van bejaarden.

In de tuin van hun klooster, het Sint Vincentiusgesticht, bouwden zij op enig moment een Lourdesgrot, zoals veel onderwijscongregaties in het meisjesonderwijs deden. We hebben (helaas) nog geen oudere foto van de grot kunnen vinden.

Het gebouw was oorspronkelijk van het parochiële kerkbestuur. In 1930 droeg dat het gebouw over aan de congregatie, die een grondige verbetering en vernieuwing inzette. In 1932 bouwde architect J. Tibosch uit Berlicum naast het klooster een nieuwe meisjesschool. Het zou goed kunnen dat de Lourdesgrot juist uit deze tijd stamt. Niet alleen vanwege de bouwactiviteiten van de zusters, het is ook precies de periode tussen de zaligverklaring van Bernadette van Soubirous (1925) en haar heiligverklaring (1933). Veel Lourdesgrotten zijn in deze periode tot stand gekomen.

De scholen werden in 1968 overgedragen aan een lekenschoolbestuur, een jaar later richtte men de Stichting Bejaardencentrum Berlicum op en in 1973 ging het gesticht over in een burgerlijke stichting. Na geleidelijk vertrek van de zusters is het gebouw in 1975 gesloopt voor bejaardencentrum Berlerode, ontworpen door architectenbureau Tibosch-v.d. Heyden. De laatste zuster vertrok in 1977 toen het nieuwe gebouw klaar was. Vermoedelijk is mét het klooster ook de Lourdesgrot gesloopt.