Pensionaat Mariëngaarde in Aarle-Rixtel

Van 1954 - 1958 zat ik op Mariengaarde. In die tijd mochten we alleen in de grote vakantie, kerst - en paasvakantie naar huis.
Had in het begin zeker last van heimwee.
Maar zeker ook wel leuke dingen meegemaakt. B.v. Het jaarlijkse bezoek van de leerlingen van het blindeninstituut. We hadden dan echt een feestdag met een toneeluitvoering en biezonder lekker eten.
Ook de retraites die we ieder jaar hadden maakten wel indruk.
Er waren ook wel rare regels b.v. dat je niet met tweeen op de speelplaats mocht lopen.
We hadden een leuke rector. Daar mochten de oudste leerlingen af en toe televisie kijken.
Na het behalen van mijn mulo diploma ben ik nog even in Tilburg op de kweekschool geweest, samen met een vriendin. Maar dat was geen succes. Op Mariengaarde had ik op het laatst een eigen slaapkamer.
In Tilburg sliep je weer in chambrettes. Was dus een veel oudere kostschool. Ik ben daar na enkele weken weggegaan. En ben toen extern in Eindhoven naar de Cor Jesu kweekschool gegaan.

Bedankt voor je bericht, Riet. Mooi om te lezen hoe je terugkijkt op deze periode. Ik kan me voorstellen dat je heimwee hebt als je alleen in die vakanties naar huis toe mag! Hoe oud was je toen (ongeveer)?

En weet je toevallig nog welk programma je hebt gezien op tv bij de rector?

Ik ben ook van 1954-1957 op Mariengaarde geweest samen met mijn zus Joke die een jaar ouder is. wij hebben allebei de 6e klas van de lagere school gedaan en de ULO. Riet van Riel herinner ik me nog wel!!
De vakanties en het heimwee ( brennend heissser wüsten zand Freddy) ben ik nooit vergeten en ook de regeltjes.
"s-Morgens eerst naar de kapel voor de misdienst.
Eten in de refter ieder een klein klontje boter.
Wandelen in een lange rij door het dorp.
In het begin ook in een chambrette geslapen, later een slaapkamer.
Leuk was het met Zr Scholastique en Rector Swinkels met toneelstukjes en cabaret.
Ik denk er met een dubbel gevoel aan terug omdat het af en toe ook eenzaam was maar ik heb er wel mijn diploma's gehaald.
Toen ik weer thuis kwam was ik al mijn schoolvriendinnen uit het dorp ontgroeid en dat was weer wennen. Maar dat is intussen weer opgelost.!

Mooie bijdrage Tonnie, bijzonder om te lezen hoe je alle twee de kanten zo belicht: enerzijds de eenzaamheid en heimwee, anderzijds de leuke activiteiten en het diploma. Welk gevoel overheerst nu het meest als je terugkijkt?

Ondanks heimwee in het eerste kwartaal kijk ik in dankbaarheid terug aan deze tijd ( 1962- 1964) in Aarle Rixtel.

Het missen van een thuis was achteraf wel het meeste bijgebleven.
Mijn jongste broertje is in die tijd geboren en wij mochten niet naar huis.
Toen ik mijn Ulo-diploma had gehaald kreeg ik van het hoofd van de school te horen ; gefeliciteerd maar je hebt het niet verdiend!! Keihard. Maar ik dacht alleen maar nu kan ik hier weg.
Onderling hadden we best een leuke band en hebben ook wel plezier gehad.

Bedankt Diny, dat van die heimwee, dat kan ik me goed voorstellen! Hoe oud was je toen?

En dank ook aan jou, Tonnie. Het blijft onthutsend om sommige dingen te lezen, zoals een nieuw broertje en niet naar huis mogen. Of je diploma ontvangen met dergelijke woorden: bizar.

Wat opvalt, is dat menigeen spreekt over de goede onderlinge band. Zouden dat ook de omstandigheden zijn geweest die zorgen voor die onderlinge solidariteit? Wat denk jij?

Heb van 1956 tot 1961 op Mariengaarde gezeten. klas 6 en 4 jaar mulo. Ik ben daar vriendin van Marjo van Dijk geworden En dat zijn we nog steeds,

Dank voor je berichtje, Willemijn! Dat is toch wel opvallend hoor, we zien hier vaker terug dat hier echt vriendschappen voor het leven zijn gesmeed. Enig idee hoe het komt dat die banden zo hecht zijn?

Ik ben benieuwd!

Ik heb van 1960 tot 1964 op Mariengaarde gezeten. Heb daar mijn MULO diploma gehaald. In het begin best wel heimwee gehad. In die tijd mochten we om de 3 weken naar huis.

Destijds was ik 12 jaar. Heb nog steeds contact met een oud klasgenoot.

Dag Rina en Diny, fijn dat jullie hebben gereageerd. We horen graag jullie herinneringen aan jullie tijd op dit internaat. Zo krijgt ons artikeltje een menselijk gezicht door jullie verhaal. Weten jullie er meer over te vertellen?

Mijn schoonmoeder zaliger heeft rond ca. 1925 een tijd als leerling van de lagere school op dit internaat gezeten. (BR van die jaren zijn nu niet meer online in te zien..jammer) .
Uit haar verhalen o.a.: met de handen boven de dekens moeten slapen, zelfs in hartje winter. Er was volgens haar maar een goede non waarmee zij als kind te maken kreeg die - voor haar in ieder geval - empathie toonde. Dus toch een lichtpuntje. Maar heimwee...heimwee naar haar familie en naar het leven aan boord van een binnenvaartschip...ook al was dat keihard werken soms. Vond haar verhalen spannender worden wanneer ze dan vertelde over hoe het haar op zeker moment gelukt was om weg te lopen en naar de Aarlerixtelse brug of sluis 7 te gaan...waar ze wist (hoe ze dat wist?) dat op dat moment het schip van haar ouders aan zou leggen. Ze vond de tijd op deze kostschool echt een kwelling. Gelukkig hebben haar ouders haar dit niet al te lang laten ondergaan. Haar jongere zus werd later naar een kostsschool in Luik gestuurd; helaas hebben de oorlogsjaren voor deze zus een einde gemaakt aan de veel leukere jaren die zij aldaar beleefd heeft.

Ik heb een half jaar in de 5e klas op Mariëngaarde gezeten rond 1968. We hadden thuis een heel druk café en er was weinig tijd voor me. Ik zat bij juffrouw van de Ven. De meeste contacten had ik met leerlingen uit het dorp zelf, die regelmatig over de muur van het pensionaat klommen. In die tijd had de rector een jubileum en voerde we een grote musical sneeuwwitje op. Iedereen mocht meedoen op 2 na. Ik en Magda van Harteveld, wij hadden een café en bij Magda een slijterij, dat was zondig. Ik had erg veel last van heimwee en moest smorgens op mijn sokken in de refter staan en werd dan uitgelachen door de nonnen. Ik kreeg vaak te horen " Elsje Maas was niks, is niks en zal nooit iets worden"
Ik bén nu 61 en heb daar mijn leven lang last van gehad. Laag zelfbeeld en heel weinig zelfvertrouwen wat ik verdoezelde met een grote mond.
Gelukkig is het allemaal goed gekomen maar daar heb ik met hulp ook hard aan gewerkt. De nonnen hebben me fysiek nooit iets aangedaan maar ze konden je maken en breken. Als je als lievertje te boek stond bij de nonnen dan was je leven daar geweldig, zo niet dan kon je het ook echt nooit goed doen. Ik ken nog wel een paar namen maar verder heb ik die tijd toch wel verdrongen.

Rond de jaren 1957 zat ik op de ulo in Mariengaarde. Ik kwam uit een groot gezin zonder moeder (vroeg overleden) en daarom was het beter naar kostschool te gaan. Ik had altijd heimwee, maar vertelde dat niet thuis; ik wilde dat mijn hardwerkende vader (bakker) niet aan doen. Een keer mocht ik mee liften naar school met kennissen, ik deed mijn uiterste best om niet te huilen, zó eenzaam was ik toen. De negatieve herinneringen overheersen. Met geen enkele non had ik een band, was gewoon een van de vele leerlingen. Vriendinnen had ik wel, dat was erg fijn. Ik ben nog steeds erg op mezelf en had op school behoefte aan privacy, dat had je daar echt niet. De rector was een goed mens en was begaan met de leerlingen. Éen non werd wel eens gepest, tijdens het bidden van de rozenkrans, had geen gezag, maar daar had ik medelijden mee. Toen ik een keer ziek naar de ziekenzaal werd gebracht en zei tegen de non dat mijn rug zo'n pijn deed kreeg ik als antwoord:"dat heb ik zo vaak...". Geen enkel bemoedigend gebaar. Op een gegeven moment stond daar, totaal onaangekondigd, mijn opa in de deuropening van de ziekenzaal. De wandeling in rijen van vier door de straat, naar Helmond en uitgelachen worden door vrolijke jeugd die op de fiets met zwemspullen achterop passeerden, die vergeet ik nooit! Op enig moment hield ik een dagboekje bij en verstopte dat onder de dakpannen naast mijn slaapkamerraam. Maar de non had natuurlijk gezien dat ik ern schreef en ik moest het inleveren. Mijn vader kreeg het met de post toegestuurd. Er stond enkel wat onnozel kattenkwaad in. Mijn vader deed er niet moeilijk over, haha! Eens had ik mij haar geblondeerd in de grote vakantie, dat was not-done natuurlijk! Toen de non vroeg of ik mijn haar had geverfd antwoordde ik dat ik de hele zomer had gezwommen en dat de zon mijn haar had gebleekt, had ze daar geen antwoord op. Er zijn nog talloze dingen te vertellen, mogelijk later meer. Toen ik slaagde voor de ULO was ik dubbel blij: 'weg van deze school' en vooruitziend naar mijn opleiding kleuterleidster in Nijmegen

Wat een aangrijpende bijdragen om te lezen.

Want hoe groot moet je heimwee zijn om als meisje in de jaren twintig op die manier op zoek te gaan naar je ouders? Indrukwekkend Helena, ik kan me voorstellen dat je moeder sprak over een kwelling.

En Els, wat sterk dat je hier je bijdrage deelt. Onvoorstelbaar hoe er twee kinderen worden uitgesloten van een musical vanwege de 'zondige' inkomstenbron van hun ouders. En wat krachtig dat je dat hier op deze site vertelt, en die vernederingen benoemt. Maar vooral goed te vernemen dat je dit alles te boven bent gekomen. Het getuigt van een enorme veerkracht; veel respect daarvoor.

Ook voor jou, Ria. Wat een eenzaamheid moet daar hebben geheerst. Om te lezen hoe je als kind je best deed niet te gaan huilen, zorgt nu nog voor kippenvel. Misschien een vreemde vraag maar heb je iets van je ervaringen van toen zelf kunnen meenemen in je werk als kleuterleidster?

Mijn moeder heeft 4 of 5 jaar op deze kostschool gezeten vanaf dat zij 12,5 jaar was in 1924. Zijn er foto's uit die tijd. Zij heeft daar een moeilijke tijd doorgebracht, maar er wel enkele goede vriendinnen aan over gehouden. Ze heeft er veel over verteld.

De 5e en 6e klas lagere school heb ik op het internaat doorgebracht.
Het was een vreselijke tijd, omdat je alleen tijdens de schoolvakanties naar huis mocht. Als je ‘s avonds in je bed lag hoorde je de kinderen langs je chambrette sluipen. De “grote” meisjes, dat waren de meisjes die ongesteld waren, moesten hun badstoffen maandverband in een klep van een grote kast doen, maar wel liefst ongezien.
Mijn vriendinnen en ik kwamen de tijd door met het smeden van ontsnappingsplannen. De leukste momenten waren het van de wijs brengen van de jonge misdienaars. Zodra zij met het gezicht naar de kapel waren gekeerd gingen wij gekke bekken trekken.
Er zaten dochters van de puddingfabriek Princen uit Aarle-Rixtel op het internaat. Die mochten ‘s avonds naar de kamer van rector Swinkels om daar hun ouders te ontmoeten.

De zusters hadden ons gezegd dat we niets mochten eten als we te communie gingen. Deed je dat toch dan deed je een doodzonde. De volgende keer als je zonder te biechten weer te communie ging werd die doodzonde dubbel. Omdat ik eens in mijn neus gepeuterd had en de korstjes opgegeten had, had ik dus een loodzware ziel met doodzonden. Als ik zou sterven kwam ik in de hel.

In de zesde klas moest je de Plechtige Communie doen. Daarvoor moest er eerst gebiecht worden. Ik nam al mijn moed bij elkaar en biechtte bij rector Swinkels dat ik een grote zondaar was. Hij moest bulderend lachen…
Dat was het einde van mijn geloof.

Gelukkig was er geen hbs op het internaat, dus ik mocht naar huis.
Ik heb nog steeds slechte herinneringen aan “de zusters van liefde, krengen van barmhartigheid” zoals wij ze noemden.

Beste L.Verstraaten-Jansen, dank voor je berichtje. Nee, wij hebben daar geen foto's van voor handen. Via deze link vind je wat meer beeldmateriaal: https://www.geheugenvannederland.nl/nl/geheugen/results?coll=ngvn&maxperpage=36&page=1&query=internaat+aarle-rixtel En dank Eva, bedankt voor jouw bijdrage. Het blijft aangrijpend om te lezen hoe je als kind die tijd moet hebben beleefd; zo ver van huis, en echt denken dat je een grote zondaar bent. Ik kan me voorstellen dat geen goede herinneringen hebt aan die tijd. Wel heel sterk dat je je verhaal hier hebt gedeeld. Voor velen vast erg herkenbaar.

Ik heb vanaf mijn 8 tot en met 17 in Aarle gezeten ! Last van heimwee was vooral in het begin toen je maar eens in de 3 weken naar huis mocht Veel van wat hier geschreven is herken ik. Als je geen overlast bezorgde en naar de regels van de nonnen leefde was het oké . Zij hadden geen of nauwelijks een opleiding gevolgd om met kinderen om te gaan ,vandaar dat met harde hand , de kinderen onder de duim gehouden werden . Hieruit ontstond verbroedering en saamhorigheid ,want samen was je sterker. Ook spookten wij vanalles uit om de eentonige dagen iets spannender te maken !! Dat leerde je daar ook naast de goede dingen zoals , oa met mes en vork eten , je kast tot op de millimeter opruimen , op komen voor elkaar . Gelukkig waren er enkele zusters met een warm hart ! Gelukkig bestaan de scholen nog nauwelijks en is het geen aanrader.

De foto met monsieur Bekkers is genomen tergelegenheid van de inwijding van de nieuwe ronde kapel . Dat meisje met geruite rok en wit vestje ben ik zelf .Een fotograaf op de speelplaats was voor die tijd heel bijzonder !

Anny, wat leuk dat je jezelf op deze foto terugziet! Kende je de foto al? En herken je nog vriendinnen op de foto?

Uit jouw ervaringen met kostschool merk ik dat het echt niet altijd voor iedereen kommer en kwel was. Maar een echte aanrader bepaald ook niet...

Bedankt voor je verhaal!

,Marlous...Je vroeg hoe het zou komen dat de gemaakte vriendschappen op kostschool zo lang blijven bestaan. Ik weet het niet....wel is het belangrijk en heel fijn om op het pensionaat een goede vriendin te hebben...Samen lief en leed delen, Wij kwamen ook in de vakanties nog bij elkaar thuis logeren, Na de kostschool periode hebben we altijd contact gehouden, soms zat er een langere tijd tussen dat we kontact hadden maar bij de belangrijke gebeurtenissen waren we present. We zijn nu allebei oma en komen nog regelmatig bijelkaar,

Marilou Nelissen: (19 maart 2019)
De bijdrage was van mij en niet van Els

@Willemijn: Dat is mooi om te horen dat jullie nog steeds elkaar opzoeken! Nu allebei oma; dat schept vast ook weer een band @Eva: bedankt voor je berichtje. Dat is slordig, excuus. Ik pas het meteen even aan

Mijn moeder en enkele tantes hebben hier op school gezeten (mulo). Ben benieuwd of er nog foto's zijn uit de jaren 40, klassenfoto's ed. waar zij mogelijk op zouden kunnen staan.

@Ine: leuk dat je onze site bezoekt! Ik ben alleen bang dat ik je niet echt verder kan helpen... Ik kan me nog herinneren hoe lastig het was om voor sommige internaten foto's te vinden met mensen erop, waaronder voor dit internaat. Als ik klassenfoto's had gevonden, dan had ik ze hier meteen geplaatst.
Maar misschien dat andere oud-leerlingen, die hier reageren, je wél op het spoor van zulke foto's kunnen brengen? Mocht ik nog wat vinden, dan laat ik het je gelijk weten. Hartelijke groeten,

Alvast bedankt, je weet maar nooit of iemand nog wat heeft aan foto's.

Wat leuk om te lezen. Zelf heb ik van 1964 tot 1967 op Mariëngaarde gezeten en denk daar met gemengde gevoelens aan terug. Toch ook veel plezier gehad. Ben erg benieuwd hoe het met iedereen gaat, het zou toch wel leuk zijn als we op deze manier weer oude contacten van vroeger kunnen herstellen.

Ik kende de foto inderdaad en is ongeveer 58 jaar geleden geknipt .Hierbij stuur ik nog enkele namen door van meisjes die op de foto staan . Lia en Johanna van Hoey uit Boekel , Annie van Eldonk uit Handel ,Karin Schobbers uit Blerick , Willemijn Bekkers en ??Ceelen uit Uden .Vele gezichten kan ik nog wel voor de geest halen ,maar helaas de namen niet meer .

@Ine: zo is dat, daar sluit ik me helemaal bij aan!

@Trudy: wie weet melden zich hier nog meer mensen uit je tijd; dan zou het leuk zijn om elkaar weer eens te ontmoeten

@Anny: je hebt al een aardige voorzet gegeven met al deze namen, dank daarvoor! Wie maakt het af?

Enkele namen van meisjes die op de foto staan zijn : Lia en Johanna van Hoey uit Boekel , ?? Ceelen uit Uden , Annie van Eldonk uit Handel ,Karin Schobbers uit Blerick en Willemijn Bekkers en vele herkenbare gezichten ! Wie herkent er nog meer ?

Wat leuk om te horen dat mijn moeder Anny van Eldonk ook op de foto staat. Kan iemand mij vertellen wie zij is op de foto? Mijn dochter is net bezig met een werkstuk over Mariëngaarde en zou blij zijn met deze extra informatie.

@Inge: leuk dat je onze site bezoekt. En natuurlijk ook heel mooi dat je dochter een werkstuk over dit internaat schrijft, en zo de familiegeschiedenis in duikt. Veel succes gewenst daarmee! Naar aanleiding van je vraag: ik hoop eigenlijk dat Anny deze pagina nog eens bezoekt, volgens mij kan zij je moeder aanwijzen op de foto. (Aangezien ze haar meteen herkende)
Ik herhaal de oproep dus maar : ) WIE KAN HIER VAN HULP ZIJN?

Inge Bexkens het meisje Annie van Eldonk staat midden op de voorgrond met wijde rok , vest en witte sokjes . Wil je nog meer weten over kostschool dan hoor ik dat wel !?

Hallo Anny, ik ben nog wel benieuwd naar iets wat je eerder zei: dat jullie nogal eens wat uitspookten om de eentonige dagen iets spannender te maken. Was het vooral ook saai? Wat deden jullie dan? En zijn jullie vaak betrapt?

haha, wat uitspoken betreft: Wij gingen stiekem naar de zolder en naar het koor achterin de kapel. Stelde niks voor, maar was wel spannend. Ook heb ik een briefje aan een touwtje naar beneden laten zakken vanuit mijn slaapkamer naar een jongen uit AarleRixtel. Ik weet niet eens meer hóe ik daar zo toe kwam. Maar hij is iig één keer naar mij thuis gefietst dus ik moet hem mijn adres gegeven hebben. Het is bij die ene keer gebleven.

Oei moeilijk om een keus te maken !! Een voorbeeld : Biechten moesten wij met de hele klas tegelijk en in de kapel blijven tot iedereen geweest was ( ongeveer 25 personen). Voor de verandering spraken wij van te voren af allemaal hetzelfde te biechten en wachten in spanning af hoe de rector hier op zou reageren !! Niet dus !! Helaas maar die wachttijd was anders dan anders.
Versjes maken over bepaalde zusters was ook erg in.
Tijdens het sporten op het veld ,ervoor zorgen dat de bal door de struiken werd gegooid, daar was nl de groentetuin met bessen of aardbeien . Onze gymkleding bestond uit een grote blauwe pofbroek en daar stopten wij de bal in en konden dan aardbeien jatten , omdat de bal zogenaamd onvindbaar was !
Ziek zijn , was pas als je koorts had , dus vreef je onder de dekens de temperatuur omhoog , wat niet altijd lukte ! Straf !
Zondags mocht je voor 15 cent en op woensdag voor 5 cent snoep kopen . Een dubbeldeurse kast met snoep werd geopend , een tafel ervoor en een non erachter . Per groep kwam je aan de beurt ! Onze taktiek , degene die voorop stonden treuzelde extra lang en stonden dicht tegen elkaar aan ! Zo konden degene die daar achter stonden hun armen ertussen steken en wat gratis snoep verkrijgen ! Liepen natuurlijk regenmatig tegen de lamp met als gevolg weken geen snoepbazar !
Hopelijk hiermee tevreden

Haha, Ria en Anny, mooie voorbeelden hoor! In de categorie kattenkwaad, maar erg vermakelijk om te lezen. En het geeft een mooi inzicht in jullie dagelijks leven daar.

Veel dank voor jullie reacties!

Het is erg boeiend deze verhalen te lezen. Mijn moeder vertelde ons dat zij op een kostschool in Aarle Rixtel haar middelbare school heeft gevolgd. Maar ze vertelde dat dit een MMS (Middelbare Meisjes School) was. (was toen de tegenhanger van de HBS die voor jongens bestond). Volgens mij was die MMS niet op dit internaat als ik de verhalen goed begrijp. Mijn vraag is nu of er meisjes naar een MMS in Aarle Rixtel of omgeving vanuit dit internaat konden of waren er meer internaten in deze plaats?

Deze vergissing kom ik herhaaldelijk tegen, maar de tegenhanger van de HBS voor jongens was even goed de HBS voor meisjes, ook lang geleden...;)

@Michel: leuk om te horen dat je alle reacties met plezier volgt! En een goede vraag. Voor de internatenkaart baseren wij ons in eerste instantie op de “Piusalmanak”. Daarin vind ik helaas niets over een MMS-internaat in Aarle-Ristel of omgeving. Hetzelfde geldt voor deze lijst van Nederlandse kostscholen, die toch best uitgebreid is: https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_internaten_in_Nederland
Ik zie trouwens dat deze vraag al een tijdje speelt, en dat er op deze pagina al diverse mensen zich over de vraag hebben gebogen: https://www.bhic.nl/ontdekken/praat-mee/een-middelbare-meisjesschool-in-aarle-rixtel Maar ook daar lees ik nog niets over een MMS…
De enige MMS-kostscholen in Brabant die ik tijdens het maken van de kaart ben tegengekomen, zijn die in Etten, Roosendaal en Vught. Maar die kunnen het dus niet zijn geweest…
Het blijft dus nog even een mysterie..

Er was wel een MMS in het nabijgelegen Helmond, maar hier was geen kostschool aan verbonden. Weet niet of meisjes vanuit de kostschool in Aarle-Rixtel 'buiten de poort' naar Helmond mochten fietsen om daar onderwijs te volgen.

Over welke jaren spreken we eigenlijk? Zou het nog kunnen zijn dat uw moeder sprak van middelbaar meisjesonderwijs in Aarle-Rixtel en hier de Mulo van toen mee bedoeld heeft? Later werd dit Ulo genoemd, maar lang bleef men spreken over Mulo.

De MMS in Helmond werd opgericht in 1946 en heeft ruim 20 jaar bestaan totdat dit en meerdere scholentypen verdwenen. [ invoering van Mammoetwet]

Mijn dank voor de reacties. Mijn moeder is in 1923 geboren dus ik schat in dat zij ± de tweede helft van 1935 naar Aarle Rixtel is gegaan. Mariëngaarde was daar kennelijk de enige kostschool/internaat. De MMS in Helmond was er toen nog niet dus is dat geen optie. Het zou mooi zijn als er ergens registers van de diploma's zou zijn of dat er iets over in de archieven van de zusters is terug te vinden. Ik vind ook niets terug in het archief van mijn moeder. Daarom mijn zoektocht.

Mijn schoonzussen Jo en Diny van der Cruijsen hebben tijden de oorlogsjaren op Mariëngaarde gezeten. Ook haar nichtje Diny Verberk heeft daar de Mulo -opleiding gedaan. Een vriendin van Jo was Corrie van Grinsven.

Erg veel heinwee gehad. We mochten in het begin ook om de drie weken naar huis van zaterdagmiddag tot zondagavond. Ik ben er geweest van 1959 tot 1964. Ik mocht wel naar huis toen mijn jongste zus geboren is. Ik weet nog wat we die middag aten filosoof (vleesstamp). Ik denk dat dit het vlees was dat ze de hele week overhielden. En dan iedere dag pianoles in een klein kamertje volgens die non had ik reamathiek in mijn vingers. Ze had het wel mis want ik heb het nu nog niet. Ik heb nog steeds kontakt met 3 vriendinnen en dat zou ik echt niet willen missen

Met een link hieronder, in het verhaal de afbeelding van een Herinneringsprentje bij een Eerste H. Communie 1901.
https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-eerste-h-communie

Heb ook op Mariengaarde mulo gedaan.Heimwee is me altijd. Bijgebleven en herken hier veel opmerkingen in terug.leuk al die mooie verhalen

Bedankt voor jullie reacties! Begrijpelijk dat heimwee vaker terugkomt in de herinneringen, maar ook mooi om te lezen dat het soms tot mooie vriendschappen heeft geleid.

Ook ik heb 2 op Pensionaat Mariëngaarde gezeten van 1961 tot halverwege 1963.
Het eerste jaar samen met mijn jongere zusje die er weer af moest omdat mijn broertje thuis naar de kleuterschool moest. Ik bleef omdat ik na de 6de klas de MULO daar ging volgen.
Heel toevallig ging ik eergisteren met mijn man naar het klooster van de missiezusters van het Heilig Bloed in Aarle-Rixtel, opgezocht op internet, om daar een hapje te eten in de Herberg.
Het klooster van de Missiezusters ken ik nog uit de tijd dat ik op pensionaat Mariëngaarde zat en wij nogal eens vanuit de Bosscheweg in een lange rij naar dat klooster moesten wandelen. Heel wat kilometers. Daar kregen we dan wat te drinken en een versnapering en dan weer huiswaarts naar het pensionaat.
Uiteraard reden reden mijn man en ik nog eens langs de Bosscheweg waar weinig over is van het originele pensionaat. Ook de (toen nieuwe) kapel heeft een andere functie gekregen.
Veel herinneringen kwamen boven.
Ik zie me nog met lood in mijn schoenen de trap bij de hoofdingang opgaan waar de zusters je na een weekend weer verwelkomden. Ik ruik de eetgeuren in de refter. De filosoof met appelmoes waar ik al in een eerdere reactie over las, de vieze gummiachtige gehaktballen, de overgare groentes. Ik maak nu nog steeds een variant op de filosoof omdat ik daar de beste herinneringen aan heb wat eten betreft.
Bij het eten van boterhammen moesten we eerst een dubbele boterham met vlees, vaak vieze worst met vette stukjes, eten en dan pas kregen we zoet. De vieze jam had een ijzerachtige bijsmaak want die kwam uit blik. Die boterham met vlees sneed ik in 4 partjes en dan drukte ik die vier partjes zo op elkaar dat ik maar een partje had. Tegen heug en meug at ik dat op terwijl ik er flink wat thee waar de suiker al in zat bij dronk om het geheel weg te spoelen.
Ik zie de zusters broodkorsten met boter uitdelen op schooldagen rond 16.00 uur. Die korsten smaakten prima want je had honger na schooltijd.
Vroeg opstaan om naar de kapel te gaan om de mis bij te wonen met veel gezang.
Ik zie me nog stijldansen in de zaal in het weekend met andere meisjes. Ik herinner me nog het overlijden van President Kennedy waarbij wij allen voor de televisie zaten om de begrafenis te volgen. De sportdag, het snoepwinkeltje wat op zondag even open was, in de winter schaatsen bij kasteel Croy waar we te voet naar toe gingen, mijn kastje in de zaal in een hele muur van kastjes waar ik mijn spulletjes in moest leggen, mijn nummer wat op mijn servetten genaaid was en in mijn servetring stond en zo veel meer.
Ik herinner me de pingpongtafel in de recreatiezaal waar ik na school met andere meisjes graag verbleef en menig spelletje pingpong gespeeld heb.
Ik herinner me de rector, de tuinman, de lieve zusters en de strenge zusters.
Zuster Wilhelmo die maar een hand had, zuster Anthonie, de jonge zuster Marie-Antoinette van de 6de klas, de aardige zuster Roza die later is uitgetreden en van de liefste zuster in mijn herinneringen ben ik de naam kwijt.
Namen van kinderen weet ik nog vaag. Madelon Huls uit Zwolle wat mijn vriendinnetje was, de zusjes Verhoeven, de zusjes Verbruggen en van een Indonesisch klasgenootje/vriendinnetje van buiten het pensionaat Inge Bury.
Bij enkele namen die Anny van Zutven opnoemt gaat wel een belletje rinkelen.
De slaapzaal met de chambrettes waar een zuster iedere avond met wapperende rokken en rinkelende rozenkrans rondliep om te luisteren of het wel stil was.
Douchen, erin en eruit, de non hield precies de tijd bij.
Elke 14 dagen of 3 weken als dat beter uitkwam met een feestdag mochten we naar huis. De klok thuis op zondag tikte zo snel, je wist, dadelijk weer in de auto en terug naar het pensionaat. De gebouwen of huizen op de terugweg die ik liever niet zag omdat we steeds dichter bij Aarle-Rixtel kwamen.

Het uitstapje van eergisteren deed met toch weer eens op internet kijken of er nog informatie was over het pensionaat en zodoende kwam ik op deze site waar hele recente reacties op staan.

Nu zijn het jeugdherinneringen maar wat had ik een heimwee. Zo’n heimwee waardoor ik het schooljaar 1962/1963 niet afgemaakt heb maar in het voorjaar van 1963 weer thuis ging wonen.
Die lieve zuster had mijn ouders gebeld omdat ik zo ziek was van de heimwee.
Soms denk ik nog aan die tijd en hoewel mijn ouders het goed bedoelden heb ik gezworen mijn kinderen nooit naar een internaat te sturen.
Zo slecht zijn de herinneringen niet maar ziek van heimwee is een vreselijk naar gevoel en dat overheerst bij de herinneringen.
En nu ga ik filosoof maken.

Toos, prachtig ! Dat je, je verblijf aldaar met ons wilt delen en zeker de Heimwee. Wanneer wij als kind thuis uit school kwamen meteen naar
Ons Moeke, al had die meteen een karweitje. Ik denk aan de gezellige
6 dec. Sinterklaas thuis.

Sprak onlangs Mieke van Son (90) uit Uden.
Zij zat in 1941 op het Internaat in Best, reizend vanuit Uden met de Stoomtrein via Bokstel. Je moest op de speelplaats minimaal met z,n drieën samen zijn.
Na het bombardement in Best werd zij zoals haar vriendin overgeplaatst naar Aarle-Rixtel. Vanuit Uden met de bus naar St. Oedenrode waar het vriendinnetje woonde, d,r Vader bracht hun samen met de auto ! naar Aarle-Rixtel.

Toos, wat heb je een massa herinneringen! Die heb ik niet, enkele dingen zijn blijven hangen, ook wel wat positieve, maar vooral ook de vervelende. Een 'lieve' zuster heb ik daar niet gehad, je was een nummer. En altijd heimwee ja! Ik zat daar in de jaren 1950.

Dank voor de reacties.
Het gekke is dat ik zelf vond dat ik niet zo veel meer wist.
Maar terwijl ik aan het schrijven was kwamen de herinneringen boven drijven en werd het een lang verhaal. Het geheugen is iets raars.
Mijn man vroeg mij die zondag of ik me nog iets kon herinneren van de aankomst dag in het pensionaat. Nee, daar had ik geen herinneringen aan.
Echter toen ik die dag voor de ingang van het pensionaat stond kwam die herinnering ineens naar boven en wist ik het wel.
Een duidelijk beeld en vlagen van conversatie.
En nu terwijl ik dit schrijf zie ik mezelf ineens met andere meisjes over het schoolplein lopen. Allen in de pofbroek, korte blauwe broek met elastiek, die we bij de gymles moesten dragen. Wat een lelijke broek. Alles behalve charmant.

Wat was het fijn, ook leuk en herkenbaar om alle bovenstaande verhalen te lezen.
De schrijvers kennen elkaar niet maar ik voel toch een soort band.
En …..alle waardering voor de persoon die het initiatief heeft genomen om ons de gelegenheid te geven eindelijk na al die jaren onze herinneringen aan het kostschoolleven op Pensionaat Mariëngaarde met elkaar te kunnen delen.

Toos , er kwamen na het lezen van jouw verhaal zoveel herinneringen boven ,dat ik het niet kon laten om te reageren. Ik volg jouw verhaal en vul dat met mijn ervaring aan.
Het missieklooster was de plek waar wij drie dagen op retraite gingen, natuurlijk tevoet .Hier zouden we voorbereid gaan worden om de toekomst ! Spannend want daar hoorde sexuele voorlichting ook bij , zeker in die tijd . Over het roomse leven , de bloemen en de bijtjes ,daar moesten wij het mee doen !!
De gummiballen en vies eten ben ik ook niet vergeten. Daar hadden wij iets op gevonden nl .voordat we aan tafel gingen closetpapier in de mouw stoppen en wat niet smaakte werd daarin gerold . Dit verborg je dan in je zak of achter de tailleband van je rok. Maar de nonnen roken onraad en zagen de vetvlekken op je kleding verschijnen. Door de toilet spoelen was er niet bij , want de klinken van de toiletten werden tot een uur na het eten eraf gehaald . Ze waren ons te slim af .
Tv kijken gebeurde in de aula ,die op het podium stond . De beeldbuis was denk ik 50 bij 50 dus je had goeie ogen nodig. Ook werd er regelmatig films gedraaid ,maar als er een kus of knuffel dreigde te komen spoelden de nonnen dit door .
Het eigen kastje ter grootte van een Ikea kubus zonder slot werd gecontroleerd . Post die je kreeg of verplicht moest schrijven op zondagochtend lazen ze voordat die de deur uitging.
Bij de blauwe pofbroek komen de jaarlijkse sportdagen in Oerle en ??? boven drijven . Dhr de Wit was de sportleraar die altijd een kleine bruine vieze peuk in zijn mondhoek had hangen.
Na een weekend thuis geweest te zijn werd er trouw naar luizen gezocht. Dit gebeurde niet erg taktisch en vernederend . De meisjes die ze hadden moesten op hun cambaret blijven met gesloten gordijnen om daarna met een fijne kam behandeld te worden. Vaak waren het dezelfde meisjes en werden hierdoor gepest.
Ook bepaalde de nonnen of je kleren in de was moesten en legde schone klaar. Eigenlijk had je nergens de regie over: opstaan, naar bed ,naar de kerk ,biechten, in de douche ,eten , de afwas, wandelen, kastanjes gooien ,studeertijd enz maar ook je vrijheid ,mening en persoonlijkheid . Ik was nr 22 .

Met belangstelling lees ik de reacties op mijn schrijven.
Al die ervaringen delen met mensen die ik niet ken maar waarmee ik wel iets gemeen heb.
Anny, wat leuk dat bij jou door mijn verhaal nog meer herinneringen boven komen drijven. Want jij moet wel heel veel hebben meegemaakt daar en ik merk dat jij ook veel meer details kent dan ik.
Ik heb voorgaande berichten van je ook nog eens doorgelezen.
Jij hebt wel heel lang op het pensionaat gezeten. Vanaf je 8ste jaar tot je 17de. Wat was je dan nog klein toen je er kwam. Wat zielig eigenlijk.
Mijn 2 jaar vallen daarbij in het niet. Maar ze hebben wel veel indruk op me gemaakt.
Met mes en vork eten was mij ook bekend. Mijn nummer was trouwens 203. Dat was in mijn kleding genaaid en zoals ik al schreef op m’n servetring en mijn servetten die je extra aan moest schaffen voordat je in het pensionaat kwam wonen.
M’n chambrette was in mijn herinnering een heel klein hokje met een gordijn ervoor. in mijn herinnering 4 rijen chambrettes aan 2 lange gangen. Hoewel ik een klein reiswekkertje op mijn nachtkastje had staan hoor ik nog die schelle bel ’s-morgens.
Bij sommige namen die je noemde zoals Karin Schobbers, Willemijn Bekkers en Annie van Eldonk gaat bij mij een belletje rinkelen maar ik heb net zoals jij meer gezichten in beeld dan namen.
Wanneer heb jij er precies gezeten? Waarschijnlijk ook in de tijd dat ik er zat. Want ik weet wel dat de kapel net nieuw was. Die foto met Mgr. Bekkers is net voor mijn tijd daar genomen.
Hoe heette die jonge rector ook weer? Die had toch een soort appartement in dat klooster of vergis ik me nu?

Ik heb overigens geen enkele foto uit die tijd en ik kan me ook niet herinneren dat er foto’s gemaakt werden Geen klassenfoto of wat dan ook.
De Beatles waren net in opkomst maar daar werden we verre van gehouden.
Ik ken nog vele liedjes uit die tijd die we net zo lang moesten zingen tot we ze van buiten konden. Ook kerkliedjes.
Ik weet dat als we gingen wandelen we het lied zongen: “Wandel eens met ons mee als we naar buiten gaan”. Flink de pas erin en maar zingen. Ik ken de melodie nu nog en ook de woorden.
Ja, wat was het een tijd. Een tijd met veel heimwee.

Hoi Toos , ik heb inderdaad heel lang daar gezeten vanaf aug 1958 tot aug. 1968 . De reden hiervan is een te lang verhaal om dat op te schrijven dus heel in het kort . Mijn moeder werd weduwe op haar 32ste in Canada met zes kleine kinderen in leeftijd tussen de 8 en 1 1/2 in 1957 . Ze kwam terug naar huis en had een zus die non was hier op kostschool . De overste en zij regelden dat we met zijn tweeën naar kostschool mochten komen op kosten van de nonnen . Heel goed bedoeld !? Na de lagere school werd het de Mulo , bleef nog een keertje zitten en zo weer het 9 jaar. Later besefte ik pas wat dit voor mijn moeder betekend moet hebben , haar man in Canada begraven en anderhalf jaar later 2 kinderen weg .Wat dat betreft was die tijd anders dan nu , mijn moeder durfde dit aanbod niet te weigeren en de nonnen realiseerde niet wat voor impact dit had. Nu ik ouder ben realiseer ik me steeds meer dat wat de mooiste periode van je jonge leven had moeten zijn ,ik "opgesloten" heb gezeten . Vriendinnen had ik in mijn eigen dorp niet en die mistte je in de weekendjes thuis . Mijn kostschool vriendin werd al snel toen wij daar weg waren manisch depressief ,zodat die ook uit beeld verdween. Zo kan het gaan in het leven !!!
Ik heb nog een mooie foto met een heleboel meisjes in carnavalstenue . Ik zal die
proberen te verzenden ,maar daar heb ik hulp voor nodig , want zo handig ben ik niet , dus even geduld.
De naam van de rector was Swinkels volgens mij en hij woonde links in een woonhuis wat gekoppeld was aan het klooster
Mijn kleinkinderen kennen de wandelversjes uit die tijd ook : een ,twee in de maat anders wordt de zuster kwaad ,maar de zuster wordt niet kwaad want we lopen in de maat!!Ontelbare keren gezongen en kilometers gewandeld met non ervoor en erachter .
Die goeie oude tijd wordt gezegd , maar daar sta ik niet volledig achter .
Wie weet tot een volgende keer , de foto volgt .

Met belangstelling lees ik jullie verhalen en heb me de afgelopen dagen suf gepeinsd, waarom de naam Anny Manders me niets zegt. Omdat ik van 64 tot 67 in Aarle heb gezeten, zou ik je toch moeten kennen. Ik zal wat namen voorbij komen en Madelon Huls heeft in 1967 eindexamen gedaan, ze zat bij mij in de klas. Iemand had het over de zusjes Verbruggen, volgens mij Riekie en Toos. Riekie was ouder en Toos zat bij mij in de klas. De rector heette inderdaad Swinkels en ik weet nog dat we met de sportdagen ook naar Hemelrijke in Eindhoven gingen en naar Oerle. Voorheen was er nog een pensionaat, maar dat is in 1962 of 1963 gesloten. Ook Mariengaarde in 1968 of 1969 gesloten.
De foto met mgr. Beckers is van voor mijn tijd,maar mogelijk staat Henny Ceelen daarop. Ze kwam uit Uden en er zaten ook nog een paar nichtjes van haar op het Maria en Hetty Ceelen volgens mij.
Ik heb nogal wat foto's uit die tijd, maar weet niet of er iemand in geïnteresseerd is. Laat het me gerust weten.
Hoop nog steeds op een reactie van een van mijn klasgenoten uit die tijd.

Hallo Trudy, wij zijn zeker geïnteresseerd in foto's, hoor! Als je ze wil mailen naar info@bhic.nl tav Meisjesinternaat Mariëngaarde in Aarle-Rixtel, dan plaatsen we ze hierbij.

Alvast dank voor alle moeite!

Dag dames, dag Anny.
Zoals ik al in mijn eerste schrijven aangaf bedoelden onze ouders het goed maar hebben wij als kinderen, tenminste velen van ons toch ook het gezin, het thuis, gemist.
De mogelijkheid van internaten was er vele jaren en ouders maakten daar goedbedoeld gebruik van.
Zelfs mijn oma heeft op een internaat gezeten in Oerle. Thuis een drukke zaak. Dan praat ik over de jaren rond 1902. Ik heb nog een bijbel van haar en daar staat voorin geschreven “3e Prijs voor goed gedrag en vlijt”.

Jouw verhaal Anny, en fijn dat je zo eerlijk schrijft, is heel indrukwekkend. Als moeder met 6 kinderen alleen komen te staan en dan nog in een ver land is dubbel op. En het grote verdriet en hoe rooi je het met zo’n groot gezin. En dan in die tijd.
Terug naar Nederland is heel erg begrijpelijk en een uitgestoken hand van de zusters neem je met 2 handen aan. Hoe dubbel het gevoel voor je moeder ook geweest zal zijn.
Je begrijpt dat als kind.

Bij mij was de reden heel anders. Ik kreeg thuis een zwaar auto-ongeval, kwam zonder schuld onder een vrachtwagen terecht. Het was kantje boord. Ik ben er goed van hersteld maar het was een lange weg.
Omdat we ver naar school moesten fietsen wilden mijn ouders het risico niet meer nemen en zijn mijn zusje en ik naar Mariëngaarde gegaan.
Mijn oudste zus zat al op de middelbare school en mijn broertje was nog klein.
Mijn zusje ging er na een jaar weer af en toen zat ik er alleen.
Ik had zo’n heimwee. Ik was ziek van de heimwee. Doordat een lieve zuster, die me ook verzorgde als ik ziek in bed lag, dit na verloop van tijd goed oppikte heeft ze mijn ouders gebeld en ben ik naar huis gemogen (periode 1961/1963). Daar heb ik o.a. de middelbare school afgemaakt.
De omstandigheden na zo’n herstelperiode zullen ook meegespeeld hebben in het heimweeverhaal.
Maar heimwee lees ik in vele verhalen terug.

Waarschijnlijk zijn we van dezelfde leeftijd Anny en moet ik je kennen. Maar veel is vervaagd.
Heette het hoofd niet zuster Aleidis. En wie kent nog zuster Rosa?
Rond mijn 20ste ging ik met mijn vriend, nu echtgenoot, naar een theatervoorstelling. Tot mijn verbazing stonden we in de pauze tegenover een koppelwaarvan de vrouw me bekend voorkwam. Toen ik goed keek zag ik dat het zuster Roza was. Zij was zoals ik het ervaren heb ook een aardige zuster. Ze gaf me een hand en ik zei: “Dag zust…. Roza”.
Gelukkig kon ik het woord zuster nog inslikken. We moesten er allebei om lachen.
Buiten de strenge zuster waren er gelukkig ook een paar lieve menselijke zusters. Maar dat zal ieder anders ervaren want er was ook veel voortrekkerij en partijdigheid.

Leuk Trudy dat jij Madelon Huls ook kende. Ik weet dat zij er de M.U.L.O. heeft afgemaakt. En Riekie en Toosje Verbruggen klopt ook.
Ook ik ben geïnteresseerd in foto’s. Zelf heb ik niets. Wel rapporten en jaarlijkse briefjes over je gedrag. Werden er klassenfoto’s gemaakt?
Op mijn lagere school thuis wel dus ik neem aan hier ook. Ik kan me er echter niets van herinneren.
Ook ik ben benieuwd of iemand mij nog herinnerd of dat ik meisjes herken.

Anny, ook ik loop soms met de kleinkinderen onder het wandelen te zingen.
Het wandellied dat ik nooit vergeten ben. Wie kent het nog???

Wandel met ons mee als wij naar buiten gaan
Wandel met ons mee door bos en door hei
Kijk er eens hoe de bloemen weer te bloeien staan
En het veulen dartelt in de wei.
Wandel een met ons mee, we gaan naar buiten toe
Wandel eens mee de hele wereld rond.
Zing maar een vrolijk lied, dan voel je je voeten niet,
Want als je zingt, dan voel je je gezond.

Lopen is goed voor iedereen
Lopen, dat geeft rust meteen.
Omdat je als je wandelt zoveel mooie dingen ziet,
Waarvan je in de auto maar gedeeltelijk geniet.

Wie nooit een doet aan wandelsport
Komt in zijn leven veel te kort.
Wij hebben immers niet voor niets het lopen aangeleerd
Wie nu niet wandelt, heeft dat zeker niet gewaardeerd.

@Anny: de carnavalsfoto van ca. 1960 is toegevoegd zoals je ziet. Fijn dat je deze hebt gestuurd, deze pagina kon nog wel wat extra foto's gebruiken : )

Door het vinden van mijn agenda uit 64’65 kwamen allerlei herinneringen boven en zag voorin een rijtje namen staan van medeleerlingen en leerkrachten. Mijn zus Els en ik kwamen in Aarle terecht, doordat een ander kostschool Mariakroon in Culemborg werd opgeheven. Wij moesten het laatste jaar van de Ulo nog afmaken. Voor ons was Aarle-Rixtel een paradijs. Niet zo streng en we hadden een eigen kamer. We mochten zelfstandig het dorp in om wat te kopen. We hadden een leuke groep, de nonnen waren aardiger en de leerkrachten betrokken. Klasgenoten waren o.a. Hannie de Ridder uit Hedel, Toos Konijn uit Venhuizen, Rick Verbruggen uit Dreumel, Mieke Maas uit Eindhoven, Ricky van Eijk uit Someren, Stiny Rutten uit Boekel, José Blox uit Eersel etc. Filosoof was inderdaad op beide internaten het topmenu. Mijn zus en ik hebben de ULO afgemaakt en we hebben nog de meeste klasgenoten gezien op een reünie. Daarna ging iedereen zijn eigen weg. De leerkrachten waren in die tijd: Hr. De Wit uit Mierlo, Hr. Straver uit Stiphout, Hr. Dijsselbloem uit Helmond, Hr. Verberne uit Mierlo, Mevr. Wijnen uit Helmond en Mevr. Van Rooy uit Lieshout. Foto’s heb ik ook nog, maar dat kan een andere keer. Anne-Marie te Pas

Anne-Marie bedankt, dat is de Brabantse gastvrijheid zoals de stralende lach van Mgr. Bekkers!
Dat was dus dubbel genieten dat mocht ook wel omdat je je ‘thuis’ mist.

De foto’s gevonden en gescand, maar ik weet niet hoe ik de foto’s in dit kader krijg of mail. Vraag hoe moet ik dit doen.

Hallo Anne-Marie, als je de foto's naar ons mailt (info@bhic.nl) ovv Internaat Mariëngaarde in Aarle-Rixtel, dan plaatsen we ze er heel graag bij.

Bij voorbaat veel dank voor alle moeite!

Lieve mensen.

Ook ik heb in 1961 t.a.m. 1964 gezeten. Ben degene rechts naast Mongieur Bekkers staat. Bij deze heb ik een directe vraag. Weten jullie nog dat rector Swinkels een toneelstuk regisseerde en waarschijnlijk ook zelf schreef genaamd Doedeltje . Mijn nichtjes Toos der Kinderen was doedeltje, mijn nichtje Mieke ( bijnaam Motje ) speelde ook mee. Mijn vraag is heeft iemand daar foto’s van.
Daar zou ik heel blij mee zijn. Als iemand die heeft heel snel graag want Motje heeft niet lang meer te leven, zou ik haar zeer mee verassen.

@ Hanraets Schobbers: welkom op de site. Leuk dat je dan ineens jezelf aantreft op zo'n foto : ) Ben jij dan het meisje tussen Bekkers en de pastoor in? Of (voor ons) links van Bekkers? En wat mooi dat je voor "Motje" op zoek bent gegaan voor foto's uit die tijd. Er is al veel op deze pagina gereageerd, dus goede kans dat er iemand tussen zit die je kan helpen aan zo'n foto. Of op z'n minst in de goede richting kan wijzen. Ik zal ook op zoek gaan, mocht ik iets vinden dan laat ik het je hier gelijk weten.

Motje is een van de meisjes die ik me nog kan herinneren. De naam is me bij gebleven omdat deze niet voor de hand ligt. Ze is wat ouder dan ik volgens mij dus niet van mijn schooljaar. Een stoer meisje, donker haar en snel bruin.
Tenminste als ik het over het juiste meisje heb.
Ik heb helemaal geen foto’s uit die tijd en dat is jammer. Omdat er zoveel herinneringen zijn.
Daarom begrijp ik heel goed dat je voor Motje probeert aan foto’s te komen en ik hoop dat het je lukt. Wat zou dat mooi zijn voor haar.
Het toneelstuk wat je noemt kan ik me niet herinneren. Wel is er in de 6e klas in het schooljaar 1962/1963 een toneelstuk geweest. Dat ging over een zomerkoning en een winterkoning.

Mijn naam is Karin Schobbers uit Blerick . Degene tussen mongeur Bekkers en (ik denk) rector Swickels is Wannie van Hoei. Ik ben degene naast achter mongeur Bekkers.
Fijn dat jullie met mij meedenken over dat toneelstuk. Ik heb een dansje gedaan tijdens dat laatste toneelstuk Doeleltje .Ik was soldaatje met 6 meisjes denk ik dat het waren. Wij hebben het uitgevoerd in klooster in Den Bosch en in Roermond dat herinner ik me nog wel, bijzonder die busreiziger.Meer ook niet. Groeten

Duidelijk, Karin, bedankt nog voor de toelichting!

Dan moeten we elkaar gekend hebben Karin. Gisteren had ik als laatste zin eigenlijk geschreven dat Schobbers me wat zei maar Hanraets niet. En dat bij Schobbers de naam Karin naar voren kwam. Die zin heb ik gewist omdat ik dacht dat ik er naast zou zitten. Je hoort in je leven zoveel namen dat ik niet meer precies thuis kon
brengen waarom Karin Schobbers bekend voor mij klonk.

Anny Manders, Jij hebt alle jaren bij mij in de klas gezeten. Leuk.Zuster Antonie was een tante van jou en Joke klopt dat? Rini Stalpers, had jij een jonger zusje op de lagere en huishoudschool ? Antronet als ik me goed herinner . Als dat zo is alle 4 jaren heb ik naast haar geslapen. Houten wand tussen natuurlijk . Ik heb op de 4 de klas lagere school helemaal opnieuw leren schrijven van juffrouw van de Ven. Na schooltijd daar ben ik haar heel dankbaar voor.

Annie, Bedankt voor de foto’s, op een staat Motje ben er heel blij mee.
Motje is (denk ik )degene met hoedje op , bij de kluisjes.
Anny Manders, wij hebben bij elkaar op de lagere school 4 - 5 - 6 de klas gezeten . Was zuster Antonie een tante van jou en Joke? Een zus van jullie moeder.....klopt dat?

Ik was blij dat er weer zoveel nieuwe reacties kwamen . Zoveel namen en herinneringen herken ik oa Madelon Huls , Motje der Kinderen ,de namen van de leerkrachten . Bij Motje hadden ze thuis een hotel of restaurant als ik me goed herinner .
Over het toneelstuk weet ik weinig , alleen dat ik juf Spraakwater gespeeld heb maar of dat over hetzelfde stuk ging weet ik niet meer . Ook dat er in die tijd muziekles gegeven werd door zuster Hortense een grote non met lange piano vingers . Mijn carrière ging niet verder dan , voor een korte tijd ,de triangel .Van de dikke zuster Hortense kregen we tekenles . Zij kwam de klas binnen met een tas vol aanzichtkaarten , vooral hummeltjes taferelen, die wij zo goed mogelijk na moesten tekenen . Op een keertje mochten we iets tekenen wat in de klas aanwezig was !! Ik weet nog precies welke plant in pot ik natekende . Clementien uit Helmond kleurde een blad helemaal licht blauw met een bruine streep erop! Haar uitleg aan de non was : de blauwe lucht met een haar van zichzelf erop. Wat een lef , gevolg de klas uitgestuurd en straf en de non vloekte en kreeg bijna een hartaanval zo kwaad was zij. Voor ons was dit het einde van vrij tekenen.
Karin zit nog altijd in mijn geheugen . Ik heb nog een herrinneringsmapje uit 1961 - 62 en daar heb jij ook in geschreven , je leeftijd , adres , geboortedatum en telefoon nummer. Zo staan er zeker nog wel 25 kostschoolgenootjes in en 10 namen van zusters. Degene die bijzonder was ,was Carla Wolters uit Eindhoven , zij tekende mij in mijn nakie met de tekst : recht uit bad . Dit zat dichtgeplakt in dit mapje want mocht niet gezien wrden door de zusters. Dit mapje heb ik altijd zorgvuldig bewaard .
Ik blijf deze site voorlopig volgen want vindt het zo leuk om oude koeien uit de sloot te halen en wacht op meer berichtjes.

Wat fijn dat jullie je herinneringen met ons wilt delen en voor het Archief.
In Best was een Hotel ”Der Kinderen” en gesloopt voor een tunnel van de NS.
Met daarvan rechts bioscoop Biobest deze bestaat nog steeds.

Karin jij vroeg of zr Anthonie een tante van mij was maar dat was zr. Lidwina . Haar taak op kostschool was kokkin . Omdat wij nichtjes waren mochten wij af en toe via het Bauwe gangetje ( vlak bij de oude kapel ) haar in de keuken opzoeken , of via de broodkamer van zr. Jozepha . Zus Joke heeft 5 jaar ,zus Tiny 1 jaar , zus Maria 5 jaar en ikke 9 jaar op kostschool gezeten , steeds met z' n tweetjes tegelijk . Dus een echt gezinsleven hadden wij niet . Later kwam ik erachter hoe jammer dit is geweest !
Ik hoop dat er op de carnavalsfoto en de andere nog meer reacties komen , dus wacht af .

Hello, my name is Agnes Verhoeven and I was there at boarding school for two years (1964-1965). I did feel oppressed during my stay there and some of the treatments received were in my opinion, humiliating and degrading, hence I rebelled.
Ik kan me Motje nog heel goed herinneren en aub doe haar heel veel groetjes. Je weet hoe sommige mensen een indruk maken, wel Motje deed dat voor mij.
Ik was toevallig in Nederland een paar weken geleden en las dit artikle van bhic, vandaar dat ik reageer.

@Agnes: fijn dat je hier hebt willen reageren. Wat moedig dat je op zo'n jonge leeftijd besloot om tegen die vernederingen en de onderdrukking in opstand te komen! Als je nog meer zou willen vertellen, dan ben je van harte welkom.

Oud-leerlinge Carolien Dreissen te Amsterdam stuurde ons een uitgebreide reactie terug op deze pagina. Haar volledige verhaal vind je hier: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/mijn-verblijf-op-pensionaat-mariengaarde-in-aarle-rixtel

Zij schrijft onder andere:

"Ik lees hier dat Willemijn Tempelaars een stukje schreef. Hallo Willemijn . Grappig dat ik altijd het gevoel heb gehad dat wij nog wel eens elkaar zouden ontmoeten! En jawel, maar geen idee dat het via de computer ooit zou zijn! Je was de oudste in onze klas, ik vond je al een dame a.h.w. Tussen ons jonge grieten! Je kwam uit Tilburg en je ouders hadden een wolververij ? Ik kan het natuurlijk helemaal mis hebben. Ik hoop dat ik feedback krijg als er onjuiste herinneringen staan in mijn schrijfsel!"

"Connie van de Sande had zoals we dat nu uitdrukken een groeistoornis. Ze had elke dag een poeder medicijn nodig en wij mochten daar absoluut nooit aan zitten, laat staan innemen, " want dan zouden we een reus worden " !! Haar zusje Cora zat ook op ons internaat en ik ben nog ooit naar hun hotel Het wapen van Grave geweest , maar kreeg te horen dat Connie verhuisd was."

"Marlies Remmers herinner ik me om heel andere reden. Zij was de enige in onze klas die ook een tweede moeder had, maar een hele lieve. Haar eigen moeder was overleden. Dat was anders dan bij mij thuis! Ik was dan ook vaak jaloers als het ouderdag was en mijn ouders waren er weer niet, maar haar ouders wel!"

"Ria Schepens, die hier ook een stukje schrijft over het " sneeuwballet" herinner ik me niet meer van gezicht, maar ik heb wel een leuke foto van dat ballet waar ik ook aan mee deed! Ballet en toneel...om nooit te vergeten. Het was mijn uitlaatklep, me creatief te voelen , ik leefde me er helemaal in uit!"

"Wie van onze school herinnert zich nog Marie José Derksen? Zij was de beste van ballet maar heeft op een dag op de Amerikaanse schommel een diepe snee in haar dijbeen opgelopen!"

Zojuist heb ik een broer gesproken vermoedelijk van' Motje'
de Kinderen, Jan heeft beloofd een reactie te geven.

Raar, er blijken twee dezelfde verhalen op de website van dit onderwerp te bestaan, ik kies toch altijd liever deze uitvoering. Nu blijkt m,n laatste reactie op de andere niet aanwezig is.

@Rini: oei da's natuurlijk heel vervelend. We gaan uitzoeken hoe dat zit.

Waarschijnlijk bedoel je dit niet, maar even voor de zekerheid: die twee versies, daar bedoel je waarschijnlijk niet deze mee:
versie 1 (onze website Wierook, wijwater en worstenbrood): https://wierookwijwaterenworstenbrood.nl/ontdekken/verhalen/meisjesinternaat-mariengaarde-in-aarle-rixtel
Versie 2 (hetzelfde verhaal op bhic.nl): https://www.bhic.nl/page/39736#236408#3f0df063072b871a41e145341db4dbe3a4baa328


En kun je misschien heel kort aangeven welke reactie je mist? Een paar steekwoorden ofzo, dan kan ik die gebruiken tijdens het zoeken.

Thijs, jammer voor je, ik kies nooit voor Wierook. daar staan nú wel de twee reactie,s.
Ik kies altijd voor de oude onderstaande.
https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/meisjesinternaat-mariengaarde-in-aarle-rixtel#236408#3f0df063072b871a41e145341db4dbe3a4baa328

'Motje' der Kinderen heette eigenlijk Annemieke en werd door ons Mieke genoemd. Zij is een van de zes zusjes die het gezin der Kinderen telde. Net als zij hebben alle zes op Mariengaarde gezeten. De een met meer plezier dan de andere. Op 10 oktober j.l. is zij op 71-jarige leeftijd overleden. Zij zal waarschijnlijk niet op de hoogte zijn geweest van het bestaan van deze pagina, anders had zij zeker gereageerd.

Jan, bedankt voor de reactie en van Harte Gecondoleerd.
Jammer van de onbekendheid van dit, pas 20 maanden oud verhaal.

@Rini: da's geen enkel probleem hoor, beide sites zijn van "ons", het bhic : )

(De wierook-versie is een zgn. satelliet website van het bhic. Daar wordt alle info op rooms-katholiek gebied gepresenteerd. De wierook-site en de bhic-site worden iedere nacht met elkaar gesynchroniseerd, o.a. wat betreft reacties. Dat verklaart misschien ook de vertraging in wanneer je reactie zichtbaar was.)

@J. der Kinderen: gecondoleerd met uw verlies. Uit de reacties hier blijkt wel dat ze ook in de herinneringen van de oud-leerlingen nog volop voortleeft. Dank dat u hier hebt willen reageren.

Hallo allemaal,
Weten jullie of dit pensionaat in 1917 ook al bestond? Mijn moeder vertelde mij verhalen over mijn oma die op een internaat zat vanaf haar zesde en wist dat het in Aarle-Rixtel was. Heeft iemand meer informatie of het er toen al was? Alvast bedankt!

De bouw van het klooster Mariëngaarde begon in 1855 en werd in 1856 betrokken door 5 zusters. Het doel van het klooster was onderwijs en opvoeding van meisjes uit Aarle-Rixtel en pensionnaires uit de boerenstand. In 1860 telde het pensionaat 22 leerlingen; in 1870 waren er 40 pensionnaires en dat liep langzaam op. Vanaf 1890 was dit het grootste pensionaat van de Zusters van Liefde van Tilburg. Er kwamen niet alleen meisjes uit de boerenstand, maar ook uit de gegoede burgerij. In 1901 waren er al 120 leerlingen. Na 1914 steeg het aantal leerlingen vanwege de oprichting van de ULO-school aan Mariëngaarde.

Ik probeer nu voor de tweede keer mijn verhaal te vertellen. Ik denk dat ik net iets verkeerd heb gedaan en alles kwijt ben. Ik heb zelf zes jaar in Aarle doorgebracht. Ik had ook heimwee de eerste paar maanden, maar toen kwam het, ik mocht met toneel meedoen. Ik zat nog in de zesde klas, maar toch. Het was een toneelstuk met een roverhoofdman en zijn bende. Er kwam ook een koning in voor en die ruilde met een van de rovers. Ik was geloof ik een prinses en werd ontvoerd. Ik was vastgebonden en de koning kwam mij bevrijden. We moesten samen een liedje zingen en ik heeb me toen toch vals gezongen. Was meerstemmig hebben ze meteen veranderd. Connie van der Sande (was dat echt van der Sande? ) van dat hotel in Grave mrt haar zusje Cora weet ik nog goed. Later hebben ze nog een broertje gekregen. Maar Connie speelde Kriebeltje in een toneelstuk dat was opgevoerd door een toneelclub in Breda. Mijn vader kende de regisseur en zo kwam het stuk on Aarle terecht. Vanuit Breda zijn ze nog komen kijken. Doedeltje was een stuk dat de rector zelf geschreven had. Ik speelde de dochter van de sultan. Rector Swinkels is volgens mij in 1961 pastoor in Groesbeek geworden. Ik heb hem daar nog opgezocht. Later heb ik hem nog in Hintham ontmoet. Hij is toen ook nog bij ons op visite geweest. Hij woonde toen in Berlicum. Ik heb zelf best een leuke tijd gehad in Aarle. Ik hield van sporten, zingen, ballet, toneelspelen en lezen. Dus voor school weinig tijd. Maar heb het toch gehaald.

Ik ben me nog eens gaan verdiepen over mijn tijd in Aarle-Rixtel. Volgens mij kregen we Engels en Duits van Zr. Albertine. Duits pas in de tweede klas.Juffrouw Wijnen gaf Frans en aardrijkskunde. Dhr. Verberne gaf Nederlands en volgens mij ook geschiedenis. Oh wat vonden we hem toch allemaal leuk. De eerste leraar op de school. Dhr. de Wit niet meegerekend. Mevrouw van Rooij gaf rekenen en boekhouden.
Zr. Scholastiek was hoofd van de lagere school. Ze gaf les in de zesde klas. Ik weet nog dat ze 25 jaar in het klooster zat. Rector Swinkels heeft toen een soort revue geschreven. Ik zat toen in de zesde en hij heeft mij gevraagd op te schrijven of ze soms leuke dingen zei of natuurlijk vreemde teksten dan kon hij die gebruiken.
Connie en Cora herinner ik mij nog goed. Connie speelde ook toneel en was Kriebeltje. Ik was een van de spinnenmeisjes. Cora was niet alleen een heel mooi meisje maar ook heel stoer. Ik weet nog dat ze heel veel keren naar de tandarts in Helmond moest.
Volgens mij kwam Marlies Remmers uit Tilburg. Volgens mij is ze op de foto's van Carolien Dreissen het meisje met de bril op. Ik ben daar trouwens het meisje op de brancard. Ik ben uit het water gered maar al helemaal droog. De prins op de foto is volgens mij Chrisje Manders, zij kwam geloof ik uit Stiphout. Karien Olfers staat ook op de foto. Zij kwam uit Best. Angeline de Turk kwam ook uit Best. Zij zong aan het slot het Ave Maria. Wat een geweldige stem had zij. Toen ik in Rosmalen woonde ben ik haar op de markt nog een keer tegen gekomen. Zij woonde toen ook in Rosmalen.
Brengt me toch weer even terug in Best. Mieke der Kinderen die Motje genoemd werd. Ze was een beetje een rebel. Voor je de kans kreeg haar iets te vragen of tegen haar te zeggen zei ze zelf al "Wat mot je", vandaar de naam Motje.
Ik heb ook nog in toneelstuk gespeeld dat heette Prinses zonder hart.
In het stuk met Toos der Kinderen als Doedeltje speelde ook Tilly Schrier uit Leiden mee, ik was zijn dochter. Lieke van der Meijden uit Heeswijk-Dinther was ook van de partij. Een zekere Mia, die een blind slavinnetje speelde, zong het lied van Jules de Corte: "ik zou wel eens willen weten".
De sportdagen waren ook apart. Die gingen tussen Aarle, Eindhoven, Oerle en Lierop. Een keer hebben we gedaan of we eerste waren geworden. Rector Swinkels had een beker gekocht en wij in polonaise door het internaat. Ik weet niet meer met wie we het WK judo hebben gekeken in het huis van de rector, maar Anton Geesink werd toen wereldkampioen.
Marie José Derksen kwam uit Limburg. Zij danste een pas de deux altijd met een meisje uit een hogere klas. Het was inderdaad heel mooi.
De appels uit de tuin waren ook heerlijk. Iemand op wacht en een grote trui aan dan kon je de appels eronder verbergen.
Rolschaatsen deden we ook best veel. Er werden af en toe zelfs wedstrijden georganiseerd in hardrijden en kunstrijden.
Zr. Aleidis was hoofd van de MULO. Ze zat in Eindhoven op piano- en orgelles. Ze ging dan vaak improviseren, ook in de kapel aan het einde van de mis. Af en toe ging ze achter de piano in de recreatiezaal zitten. Wat kon die geweldig spelen.
Ik herinner we ook nog de verjaardagen in de refter. Kwam je 's morgens naar de plaats lag je brod vol met felicitaties (hadden je vriendinnen geregeld) en werd je ook toegezongen.
We hadden ook een liedje, misschien niet zo aardig. Ik weet de wijs niet meer maar de tekst is als volgt:
Ik wou dat Aarle van was was
en daar de zon op scheen
en dat er dan een plas was
waar Aarle in verdween
Dan zou ons moeder zeggen
Zeg kind kom jij maar thuis
Want bij die Aarlese nonnen
Daar is het heus niet pluis
Kostschoolleven is geen leven varia
was ik maar bij ons moeder gebleven varia
al die zorgen en verdriet had ik bij ons moeder niet
varia varia varia

Ik heb me best vermaakt met sporten, lezen, toneelspelen, ballet en koor. Ik zeg alleen altijd ik zou mijn eigen kinderen er niet naartoe sturen. Maar het ligt veel aan de omstandigheden. Ik was een nakomertje met zes broers boven me. Mijn ouders hadden een zaak. Ik wilde wel naar de toneelschool maar dat mocht ik niet van mijn ouders. Dat heb ik naderhand goed gemaakt bij een toneelclub in Den Bosch. Eerst bij de jeugdafdeling en daarna bij de volwassenen.
Op school werd ook gezegd (omdat ik mijn tijd teveel aan andere zaken besteedde) dat ik misschien niet zou slagen. Toch wel en met niet eens zo'n slechte punten.
Nou het is een heel verhaal en misschien komen er nu bij andere pensionadas ook herinneringen boven. Ik ben benieuwd. Groetjes

@Cynthia en Egbert: ik zag al snel dat jullie er onderling uit waren, maar wilde jullie toch nog bedanken voor jullie reacties en welkom heten op de site : )

@Ans: goed dat je ook hier je verhaal hebt gepost! Op deze pagina https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/mijn-verblijf-op-pensionaat-mariengaarde-in-aarle-rixtel heb ik erop gereageerd, zal Carolien Dreissen ook leuk vinden om te horen dat je haar nog zo goed kent!

Hallo Ans,
Toen ik je liedje las, hoorde ik meteen de melodie...kreeg hem niet meer weg uit m,n hoofd! Ken je dat?!
De woorden op die melodie zijn:
Ik wou dat jij van was was
En ik van porselein
Dan zouden wij tesamen
Een heel mooi paartje zijn

Het kan natuurlijk ook finaal andersom zijn...ik wou dat ik van was was...enz...
Op mijn verblijf in Mariëngaarde lees je meerdere reacties...groetjes, Carolien.

@egbert: Dank je wel voor de informatie, dan is dit pensionaat degene waar mijn oma heeft gezeten!!
@Thijs: dank je wel!

A shot in the dark maar wellicht kent iemand de naam Enny Bröcking? En heeft nog verhalen?

Ik las in het Eindhovens Dagblad van 29 november jl. het volgend artikel;
‘Een deel van het voormalig klooster Mariëngaarde in Aarle-Rixtel wordt mogelijk een appartementencomplex met acht woningen..’ https://www.ed.nl/de-peel/plan-voor-woningen-in-voormalig-klooster-mariengaarde-in-aarle-rixtel~a09a2fdb/
Daarbij gaat voor jullie natuurlijk een stukje historie verloren.

Dat bericht omtrent de appartementen kreeg ik doorgemaild van iemand uit Aarle Rixtel. Als het een senioren appartement wordt kunnen we weer terug naar Aarle. Is de kringloop compleet!
Wie kent nog meer klasgenoten ? Willemijn Tempelaars, wie ken jij nog? Marjo van Dijk? Huibertje Zweers? Wie weet waar Miriam van Zuylen woont? Destijds woonde ze in Amsterdam, waar ik nu al 52 jaar woon! Laat van je horen...
Thijs, zou jij de je toegestuurde adreslijstjes nog op deze site willen zetten?
Wie weet , wie daar weer op reageert! Hartelijk gegroet, lezer dezes, Carolien van den Berg Dreissen.

Hoi Carolien, leuk je weer terug te zien op de site : ) Over die adressenlijst heb ik je gemaild en ook een bericht gepost hier: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/mijn-verblijf-op-pensionaat-mariengaarde-in-aarle-rixtel
Ik kan die lijst helaas niet zomaar online zetten omdat er volledige namen en adressen in staan. Maar achter de schermen kunnen we wel helpen bij het contact leggen.

7 nieuwe internaatfoto's! Ingezonden door Ans van Roosmalen, waarvoor veel dank. (Klik op de foto's om ze te vergroten.)

Ha Toos Meeuwsen had jij ook nog een jonger zusje op kostschool?
Ik dacht dat ze Marlies heette
Ik had een oudere zus (5 jaar ouder) Henny
Herken veel aan je verhaal ook vond ik zuster Wilhelmo met haar kunsthand een lieve zuster
Heb met haar nog lang contact gehouden
Graag hoor ik van je

Hallo Ine,
Dat klopt inderdaad Ine. Ik was er samen met mijn jongere zusje Marlies. Dat schreef ik ook eerder.
Jij had een ouder zusje, Henny, en ik meen dat jij Tinneke of Dinneke werd genoemd in die tijd.
Henny was ouder dan ik en jij was iets jonger dan mijn zus.
Ik kan me je nog herinneren. Een beetje tenger meisje was je met een kort kapsel Donkerbruin haar, niet blond. Klopt dat een beetje? .Jij was volgens mij een jaar of 8 á 9 toen. Een van de jongere kinderen van Mariëngaarde. En zuster Wilhelmo had heel begrijpelijk een zwak voor de jongsten. Goed teken dat je nog lang contact met haar hebt gehouden.
Dus je hebt deze site ook ontdekt. Wat een verhalen allemaal he.
Die herinneringen van het internaat blijven je bij. En omdat we er in dezelfde periode hebben gezeten zullen we vergelijkbare en herkenbare ervaringen hebben.
Leuk dat je reageerde.

Hallo Toos Ja dat heb je goed ik heet Dieneke en toen ik naar de ulo ging heb ik mijn naar veranderd. Jou zus Marlies is nog ooit bij ons thuis geweest.
En als ik het goed heb heb ik jou nog ooit ontmoet bij foto's maken bij de GGD klopt dat
Leuk dat je me gemaild hebt.Mijn zus wist het niet meer.
Groet Ine

Goede avond Ine/Dieneke, (klinkt mij bekender)
Het kan inderdaad zijn dat mijn zus ooit bij jullie geweest is. Maar dat kan ik me niet meer herinneren of is me ontgaan. Ook weet ik niet meer of ik je ontmoet heb bij de GGD. Was dat in Eindhoven? Zou kunnen maar er staat me helemaal niets van bij.
Maar dat we in dezelfde tijd in Aarle waren dat is zeker.
Gek hè dat we nu 65+ zijn en dat ik een beeld van je heb als kind.
Het was leuk om via deze site je persoonlijke bericht te krijgen en vanzelfsprekend reageer ik daar op.
Groet,
Toos

Ik weet nog dat de meisjes der kinderen bij mijn moeder in de winkel kwamen om kleren te kopen.
Ik Anne Marie biemans zat in de klas met Pensionaires Marlies Meeuwsen, Jeanne fox, Marianne van Rooij, Sea van Eldonk.en nog veel.meer.
Vond het altijd heel gezellig.

Nog bedankt voor je reactie, Anne Marie, was jij dan een externe leerling van deze kostschool? Goed om te lezen dat je er zo'n leuke tijd hebt gehad. Moet ik dan behalve die vriendinnen nog denken aan specifieke docenten, of vakken, of buitenschoolse activiteiten die je nooit meer zal vergeten?

Wat een leuke ontmoeting, zojuist heb ik deze verhalen uit mijn vroege jeugd gelezen.Inderdaad was er bij mij ook veel wat ik ongemerkt verdrongen heb, maar er waren zeer moeilijke tijden, en zorgelijke ontwikkelingen in de wereld, je begreep daar als kind nog niet veel van, maar je voelde de eenzame spanning in je kostschool bed wel, vooral had je veel zorgen om de thuis situatie, voor je ouders en hoe moest je contact zoeken, met je ouders, je werd volledig afgeschermd, en dat je post altijd werd gecontroleerd dat was voor mij een heel groot crime, want mijn jongere zus Ans was na een jaar op kostschool komen wonen, zij was links handig en moest van de zusters rechts leren schrijven. Dat was een grootte vergissing van deze van deze nonnen, maar ik realiseer mij nu dat zij in die tijd geen wetenschap hadden van de kennis die we nu hebben. Het was voor mij als oudste zus een heel hard gelag, als je elke avond je zusje hoorde huilen van al de spanningen die zij door de dag had opgelopen. Zelfs nu , nu ik 72 jaar oud ben krijg ik daar nog tranen van in mijn ogen,ook omdat ik weet dat zij daar heel haar leven last van heeft gehad, van die dwingelandij . Ja en dan de ervaringen van de school,
ik mocht van zuster Marie Antoinet mee de schriften nakijken na schooltijd, maar o wee, zij was vergeten om dat aan de recreatie zuster door te geven, dus men was op zoek naar mij, en toen ik blij van de klas terug, kwam kreeg ik een heel tirade over me heen, en een weekend binnen blijven.En dan die wandelingen langs Kasteeltje Croy wat ik altijd een heel mooie omgeving heb gevonden, en waar ik op latere leeftijd nog met een bevriende schilders club heb zitten schilderen,en dan die stops in het dorp bij de groente boer,een stuiver of dubbeltje in je zak je voor een zakje Joode vet,vlug uit de rij, en de groente man werkte daar volledig aan mee. In mijn poesie album , kom ik de namen tegen van,Willemien van Roestel, ,, Nelleke Willems Dineke Meyer, Hennie Wulms ,Marijke Bekkers ,Stinie Rutte ,Rietje van Roy ,Annie van Elsdonk,
Maria Machielsen ,Riet de Goey ,Hennie Plompen ,Jettie Leenhouwers ,Cark Wolters ,Ineke Kersten ,Jeane van Kimenade , Mariet van Daal ,Tonny de Ridder ,Coleta de Brouwer ,Agata van Iersel ,Suzan Coolen ,
Jose van Vlokhoven ,Dinny Pennings ,Marian van de Meijden ,en Treesje Bayens. Wij zaten in de klas bij Zr Dorethe , Zr Joanno , in het jaar 1959.

Dit mag geplaatst worden

Wat goed Mariet dat ook jij het leven in een internaat van de vijftiger jaren verwoord en met de tegenwoordige wereld deelt!
Ons Moeke geboren in 1900 ook zij was linkshandig en werd door de nonnen gedwongen rechtshandig te schrijven.
Mariet wat me opvalt de plaats waar je in je tekst de komma plaatst.
Ik kom dat ook tegen bij de geschreven tekst van m'n vrouw zaliger, niemand kan me daarover uitleg geven!

Hallo Mariet, Dank voor je mooie reactie. Als ik het zo lees, zal het zeker niet altijd even makkelijk zijn geweest op internaat. Heeft zuster Marie Antoinet naderhand niet uitgelegd aan de andere zusters dat je van haar de schriften mee mocht nakijken?

Dag Riet Goosen-van Riel,

Wat een buitengewoon bericht voeg je aan ons kostschoolverhaal toe! Dat de kist met Ria Deenen door kostschoolgenoten gedragen werd, wat een ingrijpend gebeuren...hoeveel jaar was je toen Riet? Was het een eerste confrontatie voor je met de dood als zodanig? Zijn er nog foto's van? Weet je verder nog iets van die begrafenis? Was onze rector de geestelijk begeleider ? Heb je zelf daar begeleiding in gekregen destijds? Kon je daar met anderen over praten? Had je daarna nog contact met haar ouders? Het moet een totale schok voor hen zijn geweest zoals nu voor menigeen in deze Corona tijd het geval is.
Hoop je antwoorden te volgen. Hartelijke groet,

Carolien Van den Berg Dreissen.

(Dit bericht stond oorspronkelijk op de pagina: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/mijn-verblijf-op-pensionaat-mariengaarde-in-aarle-rixtel)

Weten jullie zeker dat fotonr 7 van Ans van Roosmalen op Mariëngaarde is gemaakt?
Ik twijfel daaraan, gelet op het gebouw op de achtergrond .Met zijn typische balkongalerij.Die herken ik niet. Maar ik weet ook niet alles !!!
Groeten
Henk van Beek,secr heemkundekring Barthold van Heessel, Aarle-Rixtel

Het kan zijn dat foto 7 in Roermond is gemaakt. In schooljaar 1961/62 zijn we daar op retraite geweest. Maar het is zo lang geleden dat ik het zelf niet precies meer weet. Misschien iemand anders die ook op de foto staat.

Dat maakt de zaak duidelijk!
groeten
Henk

Ik zie voor de eerste keer deze site.
Ben weer helemaal terug in de tijd en het houdt me dus wel even bezig.
Ik heb van 1959 t/m 1963 op dit internaat gezeten samen met mij nog 5 meisjes uit Noord-Holland.
Afra Boon, Addie Konijn, Toos Dekker, Ellen Tol, Martha Laan en ik dus.
Gedegen opleiding die U.LO. van toen met goeie leerkrachten.
Ik ga er nog weleens goed voor zitten om ook wat foto’s toe te sturen
en wat ik er nog van weet te vertellen.
Zou leuk zijn om met deze klas nog eens een reünie te hebben.
Hartelijke groeten Emmie van Stralen.

Hallo Emmy, welkom in de club ! We hebben kennelijk in dezelfde klas gezeten, maar ik herinner je me niet. Wel de namen die je noemt! Hoe was jouw meisjesnaam ?
Herken je jezelf in een klassenfoto ? Was jij dus ook in de grieptijd en heb je ook Ria Deenen gekend? Heb je zelf nog contact met iemand van kostschool? Ken je Annemie van Nuland? Wij zijn nog altijd vriendinnen vanaf schooltijd!
Hoop meer van je te horen.
Corona vrij gegroet, Carolien Dreissen.

Wat een leuke beleving dit allemaal te mogen lezen.
Toevallig stuitte ik op deze pagina. Ik was extern op deze school.
Zr Roza, herinner ik me ,ze had altijddropjes in haar zak.
Natuurlijk de heer Verberne ,hij gaf zangles en ik vegeet het lied nooit wat we bij hem geleerd hebben,al heeft een aap een goudenring
Hij is en blijft een lelijk ding.
Ook de gym leraar de Wit herinner ik me nog goed, hij was niet mijn beste vriend!
Wat ik meook herinner is dat de „internen“na school broodkorsten kregen.
Ik ben maar twee jaren op deze school geweest,ben in Helmond verder gegaan .Kwam van de regen in de drop,ook nonnen en deWit als gymleraar.Ik fietste elke dag van Stiphout naar Aarle-Rixtel, in de winter moest je een rok over je lange broek aantrekken, een lange broek alleen was verboden! Ook voel ik die blauwe pofbroek nog met geloof ik een wikkelrok.
Nu moet ik er wel om lachen maar ik was geloof ik wel een enfant terrible,kon absoluut niet met het regime omgaan.
Ben toch nog goed terecht gekomen. Verpleegstersopleiding in Zaandam gedaan ,in 1970 naar Zwitserland vertrokken en leef er nu nog
Steeds gelukkig.

Doreen , fijn dat je herinneringen met je leerlingen van destijds en mij deelt!
Wat een tijd! In september jl. heb ik de locatie uitvoerig bekeken.
Hoorde vertellen dat meisjes geen lakschoentjes mochten dragen en zeker
ook niet door een waterplas lopen, want dat was ook een spiegelbeeld.

Beste mensen, Ik ben op zoek naar een oud-leerling die enige tijd geleden een map met info over het pensionaat heeft geleend van onze heemkundekring.Aks gevolg van een interne verbouwing zijn we de contactgegevens kwijt. Graag een reactie via : heemaarle@outlook.com
groeten Henk van beek, secr. HKK Barthold van Heessel, Aarle-Rixtel

Anny van Zutven heeft nog diverse spullen bewaard uit haar tijd op Pensionaat Mariëngaarde (Mulo, 1959-1968). Zij is zo vriendelijk geweest om ons daar foto's van te laten maken. Ze zijn hier te vinden: https://www.bhic.nl/ontdekken/praat-mee/foto-s-mariengaarde-59-68-handarbeid

Dit bericht is geplaatst op het Forum van Pensionaat Mariëngaarde: https://www.bhic.nl/ontdekken/praat-mee/terms=1032

Anny heeft de gefotografeerde objecten allemaal zelf gemaakt, toen zij 13/14 jaar oud was, bij zuster Veronica op de handarbeidzolder. Het zou leuk zijn als er wordt gereageerd en aarzel niet om ook jouw foto's en spullen met ons te delen!

Lieve ex medebewoners van Mariengaarde 1967-1970. Laatste lichting voor dat het een bejaardenhuis werd voor ouderen zusters van liefde. Na de grote vakantie van 1967 trad ik ook toe ha,ha in dit grote avontuur. Ik was 11 jaar kreeg nr. 105 waar ik het 4 jaar mee moest doen. Ik was de oudste van ons gezin en was geen leerwonder. Er werd besloten dat ik maar pensionaat mariengaarde zou gaan in Aarle-Rixrel, Bosscheweg 16. Dan zou t vast beter gaan met studeren wand dat ging in groepsverband, daar kwam je niet onderuit. Ik kwam in de groep terecht van de lagere school bij Zr. Antonie, en Zr.Allegonde, die was ouder en milder of zelfs lief. Kreeg een kastje aangewezen in de recreatie zaal de ( ric) zo noemde ze die. In mijn geheugen heette de slaapzaal de st.luciazaal. Het waren 4 rijen met chambrettes met oude houten vloer , bed , kastje en tafeltje en wasrafeltje met koud water erin en een wit gordijn ervoor, ja erg premitief, maar goed het was niet anders. Zr.Antonie sliep in een dichte kamer aan t begin van de slaapzaal. Halverwege de slaapzaal was het toilet. Alleen voor een grote boodschap!! Verder hadden we allemaal een stenen creme po. Die was voor de plas! S,Morgens om 8 uur ging de Zr. Even met een schelle bel rammelen, nou dan was je wel wakker hoor! Je kwam dan uit bed , waste je poetste je tanden kleden je aan haalde je bed af , legde je beddengoed op het tafeltje ging met je po in de rij staan bij de wc en zo konden we ieder op haar buurt de po legen omspoelen afdrogen je onderbroek in een waszak gooien en eventueel badstof maandverband in een andere waszak gooien en weer naar je chambrette gaan tot iedereen geweest was. Dat was dus ook 40 x de wc doortrekken enz. Dan gingen we gezamelijk naar de H.mis in de kapel. Als we terug kwamen je bed weer opmaken en naar de refter om te ontbijten.( ik denk nu dat we nog eerder opstonden) na het ontbijt mocht je nog even wat doen in de ric. Maar we moesten ook om de beurt een week kv doen afwassen in de afwas keuken bij Zr Adreana. Die had hele dikke brillenglazen en was streng. Na de vk ging je naar school die voor ons naasrpt het pensionaat lag ,de Maria school. Ik kwam in de 5 de klas terecht bij juffr. Van de Ven, al flink op leeftijd voor kinderen ze kon je oma zijn. Ze woonde in Aarle -Rixtel in het gehucht Croy. Bij een boer, waarvan de vrouw overleden was en zij zorgde voor hem en de kinderen. Later is ze met die boer getrouwd na haar 60 ste en werd ze mevrouw van den Akker. Feest op school!! Na de 5 de klas ging ik naar de 6 e klas naar Zr. francien die was rond de 50 denk ik. Het pensionaat zou nog maar 3 jaar bestaan en ik zou de mavo niet af kunnen maken dat was een probleem dus Marianne Elsing die inmiddels bij mij thuis woonden ( haar moeder woonde in Amerika ) en ik mochten de 6de klas en de eerste mavo in een jaar doen!! Zij die in onze klas zaten weten dat vast nog wel we gingen regelmatig de klas uit om op de mavo verder te gaan alleen de belangrijkste vakken. Marianne en ik mieke, mochten ook naar een andere slaapzaal boven de huishoudschool dat waren al betere kamertjes met een deur erin maar niet veel groter. Als je op de mavo zat hoefde je ook niet meer naar de kapel smorgens en je mocht later opblijven dan de kleintjes van de lagere school. Ha,ha. En je voelde je ook groter!! Even terug naar de lagere school! We moesten in het begin 2 weken blijven en dan 1 weekend naar huis. Op zaterdag smiddags na het warm eten rond 13.00 uur. Je gaf ZrAntonie een hand en weg was je. Je koffertje al klaar in de gang en weg was je naar de bushalte in t dorp bij de kerk in de Dorpstraat. Of je werd opgehaald door je ouders, in ons geval in t begin. Op de voormiddag werd er gewandeld meestal met zr Allegonde naar de Beekendonkse brug en terug en liedjes zingen onder weg. Ook gingen we lopend naar Helmond naar het open zwembad met zuiver water, en terug. Dan kwam je langs het grote landhuis van minister van Tiel. Later op de mavo mocht je op zaterdag morgen naar het handenarbeid zoldertje van Zr.Veronica dat was een grote forse vrouw wel heel aardig. Of huiswerk maken in onze eigen klas. Achteraan een trapje op dat was 1a . Door de weeks was dat onze klas. We kregen frans van Zr.Monica, die praatten alleen maar frans in de les of je het snapte of niet ze ging maar door maar zo leerde je het wel! Engels van Zr.? We noemden haar sjees. Duits van meneer van Hoof. Sport van meneer de Wit. Tekenen van meneer Le Blanc, en dan nog meneer Dijselbloem en meneer Straver, en het hoofd van de mavo wasZr. Immaculata die had een oogje op de Rector Swinkels . De rector was een leuke man die naast het klooster zijn woning had en ook de mis deed. Toen de Rector plotseling overleed op het sportveld was erg voor idereen maar vooral en dat viel erg op voor Zr.Immaculata, de kinderen dachten dat ze samen wat hadden??? Maar die trad toen uit het klooster en heetten sindsdien jufr. verhoogsel. We hadden een grote speelplaats met een reusachtige tamme kastanje boom zo breed van kruin van muur naar muur over de hele breedte. Er waren banken langs de muur waar we met vriendinnen zaten en praten en lachten en huilden. Ja dat was het leven. Ook was er een rolschaatsbaan en een handbal net. Binnen in huis waren ook recreatie zaaltjes voor elke klas, de eerste, tweede, derde, en vierde die was achter de grote refter waar we aten. De kleine refter was voor de lagere school en daar was ook een snoepkast waar je op woensdag voor 5 cent mocht kopen en in t weekend voor 15 cent. En was was daar allemaal?? Nou een spekkie 2 dropveters, salmiak poeder of staafje drop om poeliepek te maken dat deed je in een flesje met water en schudden tot het water zwart was een schuimblok rosegeel zoethout enz. Ja dat was feest de kast ging open een tafel ervoor een zuster erachter en je waande je in een snoepwinkel! Ik de tijd dat je no 2 weken binnen was werd er soms ook film gedraaid of er kwam eet missie pater met film van zijn missie land en praten erover, ja, t was niet enkel kommer en kwel. Maar soms was het te gek voor woorden. Je moest we alles op eten . Als je niet opschepten omdat je iets niet lusten kwam de Zr. Wel even opscheppen en dan ...... opeten, niet opeten kreeg je het savonds weer voor je neus nog niet op s,morgens weer enz. Ik moest er soms van kotsen! Ook met het schoolmelk in de pause. Als je een dikkertje was, dat was ik, mocht je geen melk maar moest je karnemelk drinken. Ik stond altijd dicht bij de wasbak dus daar verdween t heel vaak in, maar als de Zr. Het zag kreeg je het opnieuw., vaak probeerde ik t te verkopen aan iemand die t wel lusten voor 10 ct of soms nog meer nou dat was flink geld hoor soms moest ik wel een kwartje betalen, nu ik het schrijf moet ik er nog van rillen zo smerig vond ik het. Ik griezel er nog van. Ik lust ook geen yogert ook zuur. Op woensdag avond was het gezellig vooral op de mavo. We hadden toen als Zr van de groep Zr.Wilhelmo, dat was een echte schat. Die had echt moeder moeten worden vond ik. zr.Wilhelmo had haar rechter hand/arm kwijt. Het was vreemd om iemand met je rechterhand haar linkerhand te schudden maar ook dat wend.Zr.Wilhelmo rookten dat was voor ons wel gunstig,.Als we op woensdag avond een glaasje gazeuse kregen met iets lekkers mochten we ook een sigaretje roken en dat kregen we van haar. Hoefden we niet zelf voor te zorgen al hadden we die wel op zak soms. We deden dan plaatjes draaien en dansen met elkaar. Dat was leuk voor toen. soms kwamen er jongens uit het dorp in t donker naar binnen kijken wat wij zoal deden ze klommen over de poort, maar wij zagen hun in t donker buiten niet of je moest het afgesproken hebben. Maar er waren Zr.s die dan boos werden en verrasten je jongens met een emmer water die ze boven ui t raam gooiden en dan waren ze de pineut en druipten ze letterlijk af..We hadden ook wel een vriendje uit het het dorp. Als we op zondagavond terug naar t pensionaat gingen, we moesten om 20.00 uur binnen zijn. Brachten de jongens ons veilg naar school en droegen onze koffertjes, en als het de donkere tijd was zoende ook wel eens. Ja, nu kunnen we er om lachen maar toen was dat heeeeeeeeel wat. Net voor het laatste jaar ben ik weg gegaan. Marianne Elsing wilde naar een ander kinderhuis in bos en dal bij een tante van haar in de buurt en toen wilde ik ook niet meer daar zijn zonder Marianne. Maar we zijn altijd vriendinnen gebleven nu nog nu zijn we allebei 65 jaar en marianne is na haar schooltijd daar blijven hangen we zijn allebei getrouwd rond 1974 en 1975 . Marianne is al wel20 jaar gescheiden en ik ben nu alweer 46 jaar getrouwd met mijn Arnold en hebben 2 volwassen kinderen een zoon van 44 en een dochter van 42 en 2 kleinkinderen. Na dat ik van school was heb ik nog jaren kontakt gehouden metZr,Wilhelmo, zr. antonie. Zr,Alledone en Zr, Francien , ik ging er later zeker 2-3 keer per jaar op visite op mijn brommertje. En zelfs na ons trouwen gingen we er samen heen toen we kinderen hadden gingen we er met de kinderen naar toe dat vonden de Zr,s heel fijn toen was het allang bejaardenhuis. En we haalden ze soms ook op en brachten ze weer na t eten terug naar Aarle- rixtel. Dat vonden ze geweldig. Dat hebben we jaren lang gedaan. Ik werd ook op de hoogte gehouden als er Zr.s overleden van een van hen heb ik nog een rouw advertentie. En ook nog een brief uit 1973. Die zou ik graag willen publiceren aan jullie maar ik weet niet hoe dat moet. Ook heb ik nog veel foto,s van die tijd met namen van die kinderen toen en welk jaar. Laat me weten hoe ik die foto,os erop zet. Ik kan nog niet zo goed mailen normaal druk ik op mijn foto,s die komen dan te voorschijn en dan klik ik ze aan. Maar dat tekentje staat er nu niet op. Ik mail van een Klein computtertje van appel. 24x17 ik weet niet eens hoe dat heet? Ha,ha, hoe dom kan je zijn. Liefs aan alle bekende van toen Mieke van der Voort

Foto's laatste lichting Mariëngaarde, 1967-1970:

















































De eerste hieronder is Mieke van der Voort, nu 65 jaar oud, de tweede met de rode bril is Marianne Elsing, nu ook 65 jaar. Toffe meiden toch!! Allebei charmant grijs! Graag reacties van oud-internen 1968-1972. Liefs en tot gauw.

Mieke, prachtig dat je het leven aldaar met ons wilt delen en wat toen 'heel normaal' was. Wat heb je een goed geheugen en Dom ben je zeker niet. Vooral de dagindeling maar schrijft niet over, de Heimwee dat zal er ook geweest zijn. En over zo prachtig over de 'verliefde zuster'! Je hebt er van alles meegemaakt en daarbij op een goede manier de Franse taal machtig gemaakt. Met de tekst van je reactie had je drie verhalen kunnen vullen en omlijst met je in bezit zijnde foto,s !
Heb in het najaar de omgeving van het Pensionaat bekeken.
Mieke, nogmaals bedankt een compliment !!

Heel herkenbaar wat jij Mieke schrijft
Ik ben van 1961 tot 1970 op Mariengaarde geweest
Ik herken heel veel en zat bij zuster Wilhelm in de groep
Veel herinneringen heb in het begin ook veel heimwee gehad ben in de derde klas van de lagere school daar gekomen mijn zusje zat er al Henny Verhoeven
En heb de zesde klas daar over gedaan toen daar ulo gedaan
Zuster Wilhelms was idd echt een lieve zuster en zuster Hyacinta was wel wat strenger
Maar alles wat je schrijft herken ik, maar ik herken jou niet
Vond het heel leuk jou verhaal te lezen
Groet Ine Verhoeven

Bedankt Mieke, Rini en Ine voor jullie reacties. Ik sluit me volledig aan bij wat al is gezegd: een indrukwekkende bijdrage Mieke. Heel belangrijk dat deze verhalen worden bewaard.

@Mieke: ik heb de foto's ontvangen en je gemaild over de mogelijkheden. Ik hoor graag van je!

Hoi Mieke de foto's zijn toegevoegd, nogmaals dank. Als je rechts klikt op de foto en dan 'afbeelding bekijken' kiest, dan zie je ze in veel gevallen nog in een groter formaat. Ook kun je natuurlijk rechts klikken > 'afbeelding opslaan'. Dan download je óók het grotere formaat.

Ine verhoeven, hier een mailtje terug van Mieke van der Voort 1968-1972. Leuk jij kent mij niet en ik jou ook niet. Jij praat over Zr.Hyasinta die naam ken ik wel maar dat was een oudere groep. Die groep zat tegen de schoolhal aan bij de wasbakken. Ik zat toen waarschijnlijk nog op de lagereschool en dan kwam je niet bij elkaar, ik hoorde bij de kleintjes en jij al bij de grote kinderen. Ik ben van 1955 dan zal jij van eerder zijn en dus ouder. Zr.Hyasinta was een kleine suster. Toen jij al weer weg ging in 1970 zat ik nog niet op de mavo. Dus hebben we elkaar gemist. Ik vind het wel heel leuk dat je reageert want dat is toch de bedoeling. Ik heb sinds vandaag wel foto,s van mij en mijn klasgenoten erop staan, heeft Thijs gedaan maar ik weet niet hoe ik die moet kijken ik heb ze dan ook nog niet gezien. Thijs zegt dat het er mooi uitziet. Ben er benieuwd naar! Morgen misschien. Dan zie je misschien wel bekende gezichten. Ik heb er ook de namen van die meisjes bij staan dat zegt misschien meer! Ik hoor t nog wel. H.groetjes van mieke van der Voort. Mijn naam Mieke is veranderd in Bo en ben getrouwd met Arnold Scheepers en heet nu dus Bo Scheepers-van der Voort al 46 jaar. Doeiii.

Thijs, ik vind mezelf heel dom maar ik weet echt niet hoe ik de foto,s moet bekijken. Jij zegt rechts aantikken, is dat op het engeltje of dat huisje of nr 123. Ik heb al van alles gedaan maar zie geen foto,s helaas. Leg het mij morgen maar even uit als je daar tijd voor hebt. Liefs Mieke van der voort. Er heeft mij ook al iemand gemaild leuk vind ik dat. Bedankt he, groetjes doeiiiiiii.

Beste mensen,
Is er bij iemand van u een mevrouw Pullens bekend?
groeten Henk van Beek, secretaris Heemkundekring Barthold van Heessel Aarle-Rixtel

Hallo Henk.
Ik ben mevr. Pullens en heb vroeger 4 jaren in het pensionaat gezeten onder mijn meisjesnaam Tonnie Klerks. In d e periode van 1954-1958.

Met vriendelijke groet.
Tonnie Pullens-Klerks

Mieke van der voort las op 17 maart 2019 om 12.12 . Over magda van harteveld was ook op mariengaarde in1968. Ik denk dat ik haar ken ze staat op een foto van mij met andere kinderen op de speelplaats. Haar naam staat erbij, ze had lang donker haar en ik geloof dat ze iets aan haar voet of been mankeerde. Is dat de zelfde magda van Harteveld? Kan iemand dat mij vertellen? Ik was er van 1968-1972. Ik schreef een lang stuk op17 jan 2021 om14.57 een stukje hier boven mischien zijn er herrinneringen bij jou van toen? Groetjes Mieke van der Voort. Thijs heeft de foto,s erop gezet. Ik heb ze zelf nog niet gezien. Ik weet niet hoe ik ze tevoorschijn moet toveren. Maar jij kan het misschien wel.

@Mieke: zijn de foto's inmiddels zichtbaar voor jou? Ze staan onder jouw verhaal d.d. 17 januari.

Deze pagina en alle andere pagina's op wierookwijwaterenworstenbrood.nl worden iedere nacht gesynchroniseerd met onze hoofdwebsite, bhic.nl. Ik zie dat de foto's nu ook hier worden getoond. Laat je even weten of het ook voor jou is opgelost Mieke want het kan natuurlijk ook ergens anders aan liggen, in dat geval gaan we samen op onderzoek uit :)

Goed morgen Thijs, ik zei toch dat je een schat bent! Nu staan de foto,s onder mijn verhaal. Heel hartelijk bedankt. Ik wist niet hoe dat moest.

@Mieke: geen dank. JIJ bedankt voor alles : ) Graag tot ziens en nu ga ik snel, anders ga ik nog blozen!

Thijs bij de foto met de bloemtrui moet eigenlijk mieke van der voort nu 65 jaar en bij de foto met de rode bril Marianne Elsing nu 65 jaar dat stond er ook bij.en er komen er nog 2 toen we 18 jaar waren als dat zou kunnen??

Ja Mieke zo leer je er nog meteen mee, door je geschiedenis met ons te delen.
Wanneer je niets doet kun je ook geen fouten maken! Begrijp wel dat al onze nakomelingen dat nog na kunnen lezen en zelfs digitaal. In de kerk worden zondags toch ook nog de brieven, verhalen voorgelezen die de Apostelen met potlood of inkt beschreven.
De brieven die m'n Missiebroers vanuit Congo en Kenia destijds naar huis stuurde en voorgelezen werden over het leven en gebeurtenissen. Zouden voor de kerkdienst ook interessant zijn geweest.

Thijs ik zie nu dat de namen en leeftijd er al bij staan, geweldig, zo kan men zien hoe een kind verandert door de jaren heen leuk toch! Gr. Mieke.

Aan Rini de groot. Hier mieke van der Voort. Gek maar waar, ik heb nooit heimwee gehad al die jaren, ik ben altijd blijmoedig geweest terwijl ik het thuis heel goed had, was ik ook blij.groetjes mieke.

@Mieke: de foto's van toen jullie 18 waren heb ik toegevoegd, wat leuk om al die foto's zo bij elkaar te zien!

Thijs bedankt, als ik op wierook wijwater en worstenbrood kijk zie ik geen foto.s klopt dat? En is er een mogelijkheid dat ik niet steeds alles naar boven moet vegen , ik krijg er een lamme arm van ha,ha, liefs Mieke van der voort.

@Mieke: op wierook wijwater worstenbrood zijn de foto's om technische redenen morgen pas zichtbaar. Maar de pagina over Mariëngaarde staat ook op bhic.nl en daar zijn ze nu al zichtbaar: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/meisjesinternaat-mariengaarde-in-aarle-rixtel?notification=true

Die twee pagina's worden iedere nacht gesynchroniseerd en zijn dus volledig hetzelfde.

Zo'n lamme arm is niet fijn! : ) Ik heb je foto's daarom ook in een apart bericht geplaatst op het forum over Mariëngaarde. Je kunt daar ook reageren, specifiek op jouw verhaal en foto's dus.

Het Forum vind je via deze link:
https://www.bhic.nl/ontdekken/ons-brabant/pensionaat-mariengaarde-in-aarle-rixtel#Pensionaat%20Mari%C3%ABngaarde%20in%20Aarle-Rixtel

Thijs bedankt, vooral de fotoalbum.
Wist ik niet weer iets geleerd!

Graag gedaan Rini. Blij dat het werkt!

Goede morgen , hier ben ik weer. Er zijn nog veel meer dingen die ik nog weet van toen.1968-1972. In 1969 mochten de zusters ineen burgerkleding dragen. Ik zat nog op de lagere school bij zr. francien. Ik de interne groep hadden we zr.Antonie en die was op naailes gegaan en had een jurk gemaakt. Toen we s,avonds naar bed gingen en alle rituelen afgewerkt waren mochten we allemaal naar voor komen bij haar kamer en mochten we haar in die jurk zien. We schrokken ons kapot, wij kende de zr. Alleen in een donkerblauwe jurk en een kap. Daar kwam ze in een knalrode jurk met grote felle rozen erop!!! Dat contrast was wel het andere uiterste. En geen kap!! Dus je zag haar!! Ook nieuw voor ons. Maar ze gingen nu met de tijd mee zei ze. En dat was natuurlijk ook zo. Zr.antonie had ook nog een zus die heette zr. Andreas die had geen blauwe maar grijze zr.jurk aan ze kwam van een ander klooster nu bij haar zus wonen ze was wat ouder dan Zr.antonie.

Ook weet ik dat van die blauwe ballonbroek en wit blousje op het sportveld. Wij hadden geen gymzaal. Zomer en winter op het sportveld met meneer de Wit. En ik was al een dikkertje en in die ballonbroek voelde ik me een olifant. Dat vond ik niet leuk! Maar het moest. Klaar!

De gehaktballen noemden wij butsballen net of er gummie elastiekjes in gemalen zaten. Het was niet altijd even lekker wat we kregen maar mijn moeder was ook geen keukenprinses. Ik weer nog goed dat we iets kregen wat in een koolblad gedraaid zat met een of andere smurrie erop en ik wilde t niet eten. Nou zei zr.Antonie, dat is zo lekker met mayonaise erop ik moest het eten , ik zei nee mijn vader lust dat niet en wat mijn vader niet lust eet ik ook niet. Waarop ze zei,:” als je denkt dat je thuis beter te eten krijgt dan ga je maar naar huis”. In zei ik dan ga ik nu mijn koffer pakken en dat heb ik gedaan. Toevallig was t zomer en was ik op de fiets naar Aarle Rixtel gegaan met nog wat meisjes die we onderweg in b.v Eindhoven ophaalden en gezammelijk naar school gingen . Ik pakte mijn fiets die stond achter t sportveld in een varkensstal waar ook appels bewaard werden en vertrok zo als de bus ook reed. Met de bus moest je in Eindhoven lang wachten en overstappen naar Valkenswaard, maar ik was op de fiets net zo snel thuis als ik anders met de bus was gegaan. Zr.Antonie had natuurlijk naar mijn thuis gebeld en mijn vader stond me al op te wachten. Hij lachten maar ,geweldig zei hij! Je bent een echte dochter van mij, ik zou t net zo gedaan hebben. Maarja een week geschorst en toen ging ik weer terug met een rechte rug en mijn neusje in de wind want ik wist: mijn vader stond achter mij.Mooi toch!! Misschien komt er nog meer bij me op. Nu even genoeg voor vandaag. Liefs Mieke van der Voort.

Mieke prachtig verwoord. Zoals omgekleed voor een toneelstuk. En was benieuwd over haar kapsel vroeger werd verteld dat het kort geknipt werd. Over de 'verkleedtijd' heb ik nooit ergens gelezen fijn dat je het beschrijft Op het moment dat m.n broer (Br. Missionaris) 'de rokken aankreeg' moest hij denken aan ons Moeke. En liepen dan enkele jaren zonder een band om hun middel geen gezicht. Als kind vroegen we ons af welke kleding de geestelijke onder hun rokken droegen. M,n andere broer vertelde dat in Belg. Congo de gedragen hoed later gebruikt werd om de dieselolie te zeven van de vrachtauto. En dat je Vader het zo ludiek opnam.!

Wat een prachtige verhalen weer, Mieke! 'Butsballen', deze kwalificatie van een gehaktbal kende ik nog niet haha : ) Wat mooi dat je vader zo achter jou bleef staan en zichzelf in jou herkende!

Zijn er ook mensen die ongeveer 1950-1951 daar geweest zijn? Zie dat de meeste namelijk van latere datum zijn. Zou heel graag iets over die jaren horen. Hartelijke groet

@Rietje: nog bedankt voor je reactie. Ik zie dat er helaas nog niet is gereageerd. Maar misschien zou je alvast wat meer willen vertellen, over hoe je jouw verblijf op Mariëngaarde hebt ervaren? Herken je veel van wat de andere bezoekers hier delen? Want je zat er toch in een heel andere periode.

Hallo thijs de leeuw, hier mieke van der voort.1967-1970. Ik heb laatst nog in een doosje zitten rommelen en vond dit prentje van Zr.Antonie van de kleintjes lnterne van de lagere school. Ik ben altijd kontakt blijven houden met de zusters van mijn tijd. Zr.Antonie had een boontje voor mijn vader! Ha,ha. Als mijn vader ons voor t weekend op kwam halen was zij niet bij mijn vader weg te slaan. Ze moest mij ook altijd vertellen dat ze hem kende van vroeger uit Utrecht. Daar kwamen zij en mijn vader vandaan. Mijn opa de vader van mijn vader had daar een kapper zaak! Ze waren ook van de zelfde parochie aldaar. Ze moest mijn vader gezien hebben in die tijd. Als ze naar de kerk ging kwam ze altijd voorbij de kaperzaak. En ze kende mijn opa en oma ook. De klik was er dus meteen op het pensionaat. Zr.Antonie is is 87 jaar geworden. Ze hebben mij een prentje gegeven. Ik was toen al 20 jaar getrouwd. Toch leuk dat ik dat kreeg na al die jaren. Ik stuur het prentje mee om erbij te plaatsen.

Hallo Mieke, leuk om weer van je te horen! Wat fijn dat er meteen zo'n klik was met zr. Antonie en de andere zusters. En dat dit altijd zo is gebleven. Het prentje is aan je reactie toegevoegd.

Mieke, bedankt dat je zoveel herinneringen met ons wilt delen, ga door!

Hallo allemaal, er is een nieuw forumbericht: https://www.bhic.nl/ontdekken/praat-mee/rapport-maandkaart-poesiealbum-etc-1959-1968

Anny van Zutven (intern mulo 1959-1968) heeft veel persoonlijk materiaal uit haar kostschooltijd bewaard. Zij is zo vriendelijk geweest om het met ons te delen. De foto's geven een mooie indruk van dit materiaal, dat bij veel oud-leerlingen vast herinneringen zal oproepen!

Hallo Anny, Hallo allemaal,

Ook al heb ik lang niets van me laten horen, ik wel up to date over de berichten die op de BHIC site komen.
Steeds als ik een bericht in mijn mailbox krijg dan ga ik het meteen lezen en veel is herkenbaar.

Anny, wat heb jij toch nog veel bewaard. Geweldig en zo leuk om te zien.
Dat heeft me aan het denken gezet.
Zover ik nu weet heb ik nog ergens een servetring met mijn nummer 202. Ook servetten met het nummer in rood opgenaaid. Een kerkboek dat ik daar gebruikte plus prentjes. En ook 2 briefjes met het logo of een stempel van het pensionaat, de helft van 1 A4, waarop een klein verslagje stond geschreven door zuster Aleidis. Op het 1ste over mijn zusje en mij (wij hebben 1 jaar samen op het pensionaat gezeten) en op het 2de van mij alleen.
Ik moet wel echt gaan zoeken waar ik alles heb. Goed opgeborgen in een doos.

Het is ook leuk om al de foto’s te zien langskomen. Jammer genoeg kan ik me nergens op terug vinden maar er is er eentje bij waar mijn zusje op staat.

Dank allen voor de leuke reacties, foto’s en memorabilia.
Ik blijf alle informatie met plezier volgen.

Wat een ontzettend leuke verhalen; herken wel wat namen van de zusters en andere leerkrachten.. Heb als "externe" op Mariëngaarde gezeten vanaf 4e klas lagere school tot paar jaar ulo/mavo. Ik woonde in Gemert. In 1970 ben ik daar weggegaan.

Hallo Désirée, leuk dat je hier reageert en de verhalen met plezier hebt gelezen. Hoe heb jij je schooltijd op Mariëngaarde als externe leerling ervaren?

Mijn moeder lies ketelaar geboren in 1924,heeft in1935 op de kostschool gezeten. Haar herinneringen zijn oa de klusjes die ze moest doen zoals het stoppen vd sokken.In de gang hingen erelijsten,gedrag in en buiten de klas,.Mijn moeder stond op de lijst maar moest er weer af omdat ze een vogelnestje in de ringen had gedaan.Dit was onzedelijk gedrag. Ook zij had altijd heimwee .groet Mariëtte Laan.

Dag Mariëtte.
Fijn, dat je geschiedenis uit 1925 met ons deelt!
Wil je even de betekenis, 'omdat ze een vogelnestje in de ringen had gedaan'
toelichten.

Hallo Mariëtte en allen,
Mooi verhaal hoor.
Volgens mij is een vogelnestje dat je omgekeerd in de ringen hangt. Dus met je buik naar beneden gericht, je handen in de ringen maar ook je voeten en een holle rug, vogelnestje. En zo hang je dan. En met een rokje aan wat je moeder misschien had Mariëtte zullen de zusters geschrokken zijn van het uitzicht. Wij zouden zeggen, een onschuldig kind wat een kunstje aan de ringen doet.

Ik heb nooit in de ringen gehangen wel wekelijks naar dat rotvoetbalveld. Heel duidelijk nu maar vergezocht jullie waren toch als meisjes onder elkaar, ja dat uitzicht natuurlijk onzedig en worden gebiecht.

Thijs de Leeuw, ik heb een hele leuke tijd gehad op Mariëngaarde in Aarle-Rixtel Rixtel. Ik ging daar samen met mijn zus Joyce naar toe. Wij zaten toen samen in een combi-klas, 4e en 5e klas. Contact met de internen was altijd leuk en ook de contacten met de externen uit Aarle-Rixtel. Wij waren op de lagere school toen de enigen die vanuit Gemert in Aarle-Rixtel naar school gingen.
Zo grappig ook de foto's van o a. handenarbeid. De babydoll en wandkleed herken ik, weliswaar in een ander stofje maar leuk om dit te zien. Na de lagere school ging ik naar de mulo en daar kwamen ook meerdere kinderen uit Gemert naar toe. We fietsten dan met een hele groep van Gemert naar Aarle-Rixtel. Zr. Immaculata was toendertijd geloof ik hoofd van de mulo.
Heel leuk om hier af en toe iets terug te lezen over Mariëngaarde.

Leuke reactie Désirée en goed om te lezen dat de verhalen en foto's voor jou zo herkenbaar zijn. Als je wilt, vertel dan nog eens verder over je tijd als interne op de lagere school en mulo. Zijn er naast de handenarbeid nog meer lessen of buitenschoolse activiteiten, bepaalde zusters misschien die je je nog als de dag van gisteren herinnert? En mocht je nog foto's hebben uit die tijd: ze zijn welkom!

Ben verbaasd de naam van rector Swinkels weer te zien en dan wel rond 1969. Ik ben in 1962 geslaagd en toen was rector Swinkels al weg. Is dit familie van Karel Swinkels. Ik reageer op een bericht van Mieke van der Voort. Kon niet eerder alle berichten lezen door omstandigheden. Groetjes

Beste Ans van Roosmalen,
Ergens in een van de reacties vraagt Henk of foto 7 op Mariengaarde gemaakt is. Jij antwoordde dat het in Roermond kan zijn geweest toen wij daar op retraite waren. Dat klopt de foto is gemaakt bij een voogdijhuis waaraan wij een bezoek hebben gebracht. Op een van de foto’s die ik heb gestuurd , ik sta daar op met Christa Manders, die is ook in Roermond gemaakt.
Hartelijke groeten Jacqueline

Aan Ans van Rosmalen, ik heb geen idee of hij familie is van Karel Swinkels zegt Mieke van der Voort.

Hallo Ans,
Jij vroeg in je berichtje of rector Swinkels familie was van Karel Swinkels.
Ik wist dat rector Swinkels naar Groesbeek is gegaan en ik vond op internet dat In een artikel van het Brabants Dagblad van 21-09-2021 priester Innovatie Ponsioen (84) schrijft dat hij op 27 mei 1961 in Den Bosch door Bisschop Bekkers tot priester werd gewijd (21 man en er zijn er nog 5 van over).
Hij begon als kapelaan bij pastoor Carel Swinkels in Groesbeek.
Misschien is bovenstaande een antwoord op jouw vraag over Karel Swinkels.
Hartelijke groet Jacqueline

Hoi Jacqueline
Dank je wel voor je bericht. Ik denk dat het nu wel is opgelost. Wel apart twee Karel Swinkels in een parochie en ook verwarrend.
Groeten Ans

Henk van Beek van Heemkundekring Barthold van Heessel stuurde ons een prachtig brievenhoofd van het pensionaat in Aarle-Rixtel. Het is bovenaan deze pagina toegevoegd. Veel dank!

Ik kwam toevallig terecht op deze pagina. En meteen kwam me de naam bekend voor. Mijn moeder, Josina van den Berg, en tante, Antonetta van den Berg, hebben beiden ingeschreven gestaan als "pensionaire van beroep, wonende te Aarle-Rixtel" in de BR (bevolkings registratie) van Aarle-Rixtel. Wat verder zoekend vond ik op de site Open Archieven een lijst met hun namen en die van een aantal anderen. Ik heb het over de periode 1926-1936 ! Ook heb ik twee foto's van een groep pensionaires, bezig ik een keuken. Ik zal deze foto's inscannen en toesturen.

Geregistreerden in 1921 te Aarle-Rixtel

pensionaire van beroep, wonende te Aarle-Rixtel

Adriana Johanna Maria van den Boomen, geboren op 17 juli 1912 te Best
Aankomst: 14-11-1927 Deurne
Vertrek: 27-07-1928 Deurne

Petronella Antonia de Baar, geboren op 16 november 1915 te Eindhoven
Aankomst: 04-11-1926 Eindhoven
Vertrek: 30-07-1927 Eindhoven

Elisabeth Jeanette Maria van Breugel, geboren op 4 april 1919 te Rotterdam
Aankomst: 20-10-1927 Rotterdam
Vertrek: 19-09-1928 Rotterdam

Jeanette Maria van Breugel, geboren op 16 juli 1917 te Rotterdam
Aankomst: 20-10-1927 Rotterdam
Vertrek: 19-09-1928 Rotterdam

Henrica Martina Maria Bakermans, geboren op 24 juli 1915 te Woensel
Aankomst: 02-09-1927 Eindhoven
Vertrek: 05-09-1928 Eindhoven

Elisabeth Anna Albertina Beening, geboren op 9 juli 1919 te Venlo
Aankomst: 05-09-1927 Beek en Donk
Vertrek: 09-05-1930 Amsterdam

Josina Leonarda van den Berg, geboren op 24 juli 1914 te Stratum
Aankomst: 07-09-1927 Eindhoven
Vertrek: 08-09-1931 Eindhoven

Maria Adriana Antonia van den Boomen, geboren op 23 oktober 1913 te Best
Aankomst: 10-09-1928 Deurne
Vertrek: 11-09-1929 Deurne

Susanna Johanna Bongers, geboren op 9 maart 1919 te Amsterdam
Aankomst: 12-10-1931 Amsterdam
Vertrek: 03-04-1934 Bemmel

Anna Maria Bongenaar, geboren op 9 juli 1915 te Rotterdam
Aankomst: 12-09-1931 Eindhoven
Vertrek: 05-09-1933 Breda

Maria Johanna Geertrude Bergmans, geboren op 8 juli 1919 te Waalwijk
Aankomst: 09-09-1931 Tilburg
Vertrek: 02-08-1932 Tilburg

Elisabeth Maria van Berkel, geboren op 16 maart 1921 te Tilburg
Aankomst: 04-09-1931 Tilburg
Vertrek: 06-08-1936 Tilburg

Theresia Maria Bongers, geboren op 2 oktober 1920 te Amsterdam
Aankomst: 28-10-1930 Amsterdam
Vertrek: 30-06-1931 Amsterdam

Antoinetta Cornelia Catharina van der Borght, geboren op 4 januari 1919 te Tilburg
Aankomst: 03-09-1930 Tilburg
Vertrek: 02-08-1932 Tilburg

Anna Maria Bierings, geboren op 16 augustus 1918 te Tilburg
Aankomst: 09-09-1930 Tilburg
Vertrek: 16-01-1933 Tilburg

Aldegonda Theodora Boogers, geboren op 14 april 1915 te Stratum
Aankomst: 06-11-1929 Eindhoven
Vertrek: 29-07-1930 Eindhoven

Gerardine Burgers, geboren op 18 augustus 1920 te Amsterdam
Aankomst: 02-05-1929 Amsterdam
Vertrek: 14-08-1935 Amsterdam

Gertruda Petronella Broekmans, geboren op 18 maart 1918 te Deurne c.a.
Aankomst: 11-04-1929 Deurne
Vertrek: 14-09-1931 Deurne

Maria Adriana Antonia Brans, geboren op 3 oktober 1921 te Eindhoven
Aankomst: 08-01-1929 Erp
Vertrek: 14-08-1934 Eindhoven

Antonetta Johanna van den Berg, geboren op 17 maart 1917 te Stratum
Aankomst: 11-09-1928 Eindhoven
Vertrek: 03-08-1932 Eindhoven

Henrica Cornelia Boogers, geboren op 5 februari 1917 te Stratum
Aankomst: 31-05-1927 Eindhoven
Vertrek: 03-09-1931 Eindhoven

Adriana Aldegonde Boogers, geboren op 8 juli 1913 te Stratum
Aankomst: 31-05-1927 Eindhoven
Vertrek: 21-08-1929 Eindhoven

Anna Maria Gerardina Beck, geboren op 19 februari 1913 te Balik-Papan (Borneo)
Aankomst: 11-01-1927
Vertrek: 05-12-1927 Ginneken

Wilhelmina Christina Gerardina Beck, geboren op 3 augustus 1909 te Dusseldorf (D)
Aankomst: 00-12-1926
Vertrek: 30-07-1928 Heeswijk

Cornelia Johanna Boom, geboren op 27 april 1916 te Udenhout
Aankomst: 04-11-1926 Udenhout
Vertrek: 22-09-1931 Udenhout

Johanna Cornelia Bottelier, geboren op 17 maart 1918 te Haarlemmerliede c.a.
Aankomst: 25-10-1927 Haarlemmerliede c.a.
Vertrek: 04-09-1933 Tilburg

Bedankt Stephan voor je bijdrage. Prachtige vondst al deze namen. Een mooie impressie van waar al die leerlingen vandaan kwamen. Ze waren dus ook echt ver van huis, zeker in die tijd. Ik heb je ook gemaild, o.a. over de foto's, die ik hier nog ga toevoegen.

Edith Veldhuizen stuurde ons een verhaal over haar verblijf op Pensionaat Mariëngaarde (1964-1967), waarvoor dank! Het verhaal is hier te lezen: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/op-pensionaat-mariengaarde-1964-1967

In het Eindhovens Dagblad is het volgende artikel verschenen over de herbestemming van het oude pensionaat Mariëngaarde: https://www.ed.nl/de-peel/dak-er-af-bij-mariengaarde-in-aarle-andere-bouwer-inmiddels-zelfde-plan-voor-acht-appartementen~a0c8aeb9/