Een kiekje van de familie Hellings uit Den Dungen uit 1953. Een foto zoals bij velen in het album zit: vader, moeder en hun kinderen. Onwillekeurig word je oog getrokken naar de jongen die met gebalde vuisten in de camera kijkt, gehuld in een plusfour. Dat is de officiële naam van het kledingstuk maar veel vaker werd gesproken over een drollenvanger.
Sommigen spreken wel van het sufste kledingstuk van de jaren vijftig: de plusfour, een ‘korte lange’ broek die ergens halverwege de knie en de voet naar binnen werd gevouwen en met stuk elastiek op die hoogte werd vastgehouden. Een overgangskledingstuk als je te oud werd voor een korte broek maar nog niet groot genoeg was voor een lange broek. Of voor op zondag als je er netjes uit moest zien. In een krantenadvertentie van 1953 zien we dat een dergelijk kostuum voor een achtjarige 29 gulden 75 bij Peek en Cloppenburg kost, “inclusief verstellap”. Voor veel moeders reden om zelf achter de naaimachine te gaan zitten.
Droeg je zelf een plusfour of zat je moeder vaak achter de naaimachine? Of herken je de familie uit Den Dungen? Vertel het ons!
Deze foto-oproep verscheen in de rubriek 'Kijk naar Toen' in de Meierij, waarin we op zoek zijn naar de persoonlijke verhalen achter een foto.
Sommigen spreken wel van het sufste kledingstuk van de jaren vijftig: de plusfour, een ‘korte lange’ broek die ergens halverwege de knie en de voet naar binnen werd gevouwen en met stuk elastiek op die hoogte werd vastgehouden. Een overgangskledingstuk als je te oud werd voor een korte broek maar nog niet groot genoeg was voor een lange broek. Of voor op zondag als je er netjes uit moest zien. In een krantenadvertentie van 1953 zien we dat een dergelijk kostuum voor een achtjarige 29 gulden 75 bij Peek en Cloppenburg kost, “inclusief verstellap”. Voor veel moeders reden om zelf achter de naaimachine te gaan zitten. 
