Zondag 17 september 1944 werd Uden bevrijd. Gliders (zweefvliegtuigen), streken in de namiddag neer op buurtschap Hoenderbosch. De bemanning begaf zich lopend via de Zoggelsepad richting het dorp. Natuurlijk trokken de enorme toestellen veel bekijks. Sommigen namen de parachutes die de soldaten hadden achtergelaten mee naar huis.
Iedereen sloopte in de dagen daarna verder wat bruikbaar was. Voor ons was het frame van de glider, het werd thuis rechtop gezet een uitkijkpost van negen meter hoog.
De heer Lammers, directeur van het melkfabriek, vroeg vader om de vlaggenstok met vlag in de stalen buis rechts van het huis te plaatsen. ‘s Avonds werd nog éénmaal het aantal van drie rozenhoedjes gebeden, geknield op de houten keukenvloer. Daarna was het weer gewoon één per avond, gezeten op de stoel met biezen zitting.
Antoon hielp ‘s morgens in de keuken van de Canadezen, bij de strohulzenfabriek, zijn maag was bij thuiskomst gevuld. Uit de kerk schoven wij soms aan tafel in het ATO-gebouw op de markt en aten wat de soldaten overgelaten hadden: wittebrood met beleg en vooral thee met veel suiker.
Bij de Kersenveiling was een munitieopslag, kisten met zakjes kruitplaatjes en -staafjes. Maar ook de granaathulzen werden door iedereen leeggehaald. Thuis werd van de staafjes een bosje gemaakt, dat opgehangen naast de kachel gebruikt werd bij het aanmaken van het vuur. Op de speelplaats van de Petrusschool stond een legertank, er naast werden onder het speelkwartier de vierkante kruitplaatjes op de stenen tot ontploffing gebracht.
De huls van de .50-granaat werd ontdaan van de scherpe punt, het kruit werd verwijderd en het slaghoedje werd met een drijver (drevel) onklaar gemaakt, daarna met lood gevuld en gebruikt als schietlood. Een koperslager uit de Bitswijk maakte van de 25-ponder hulzen bruikbare voorwerpen, zoals een asbak, een stofblik en een waterkruik. Uit de granaathuls van het luchtafweergeschut werd een sierkanneke gemaakt. Bij Daalderop in Tiel werden van het oorlogstuig sier- en bloemvazen gemaakt.
Thuis werd een grote granaathuls aan de dakgoot opgehangen; die diende als seinbel voor degenen die aan het werk waren in de kersenbogerd. Voor achtergelaten bussen verf, jerrycans en munitiekisten was ook belangstelling. Een mevrouw uit Best: “noodgedwongen werd in de keuken de legerhelm gebruikt, voorzien van gaatjes bij gebrek aan een vergiet”. Op de slaapkamer was een pispot nodig en werd een Duitse (?) legerhelm gebruikt, geplaatst op een leeg Engels biskwieblik. ‘s Morgens werd de helm geleegd op de mestvaalt.
De tekenhaak van het tekenbord werd verplaatsbaar gemaakt met een staalkabel en wieltjes, afkomstig van gliders. Van het zeildoek werden rolgordijnen gemaakt voor de ramen van het Werkhuis. Vader gebruikte het gesloopte triplex o.a. voor de bodem van een naaidoos en een stoelzitting, gedateerd 2-3-1946. Er zit nog steeds geen houtworm in. Ook de wielen van het landingsgestel werden gebruikt, namelijk voor een platte wagen. Dat was luxe op luchtbanden, maar daarmee verdween ook de boerekar met zijn ratelende wielen uit het straatbeeld.
De heer Rini de Groot moet zich vergissen in de datum. De WACO-gliders landden niet op zondaf 17 sept., maar op zaterdagnamiddag 23 sept. 1944. En niet alleen op Hoenderbos, maar ook op Kooldert en langs de Ruitersweg. Uden staat officieel geregistreerd als zijnde bevrijd op dinsdag 19 sept. 1944.
Rini de Groot.
zei op 15 juli 2014 om 20:31
Hr. Verbakel.
In mijn herinnering was het op een zaterdagmiddag, ik werd gecorrigeerd, er werd nooit op zaterdag gevlogen dus was het volgens U een week later.
Samen met mijn zus hebben we op de Hoenderbosch de neergestreken Gliders bekeken.
Ik was verrast toen ik enkele jaren terug een luchtopname zag van de door ons bezochte toestellen. Van één toestel is het frame thuis gebruikt voor een 9 meter hoge Uitkijkpost.
Iedereen sloopte in de dagen daarna verder wat bruikbaar was. Voor ons was het frame van de glider, het werd thuis rechtop gezet een uitkijkpost van negen meter hoog. 
De heer Lammers, directeur van het melkfabriek, vroeg vader om de vlaggenstok met vlag in de stalen buis rechts van het huis te plaatsen. ‘s Avonds werd nog éénmaal het aantal van drie rozenhoedjes gebeden, geknield op de houten keukenvloer. Daarna was het weer gewoon één per avond, gezeten op de stoel met biezen zitting.
De huls van de .50-granaat werd ontdaan van de scherpe punt, het kruit werd verwijderd en het slaghoedje werd met een drijver (drevel) onklaar gemaakt, daarna met lood gevuld en gebruikt als schietlood. Een koperslager uit de Bitswijk maakte van de 25-ponder hulzen bruikbare voorwerpen, zoals een asbak, een stofblik en een waterkruik. Uit de granaathuls van het luchtafweergeschut werd een sierkanneke gemaakt. Bij Daalderop in Tiel werden van het oorlogstuig sier- en bloemvazen gemaakt. 
De tekenhaak van het tekenbord werd verplaatsbaar gemaakt met een staalkabel en wieltjes, afkomstig van gliders. Van het zeildoek werden rolgordijnen gemaakt voor de ramen van het Werkhuis. Vader gebruikte het gesloopte triplex o.a. voor de bodem van een naaidoos en een stoelzitting, gedateerd 2-3-1946. Er zit nog steeds geen houtworm in. Ook de wielen van het landingsgestel werden gebruikt, namelijk voor een platte wagen. Dat was luxe op luchtbanden, maar daarmee verdween ook de boerekar met zijn ratelende wielen uit het straatbeeld.
