Mijn opa en oma woonden met hun gezin op een boerderij aan de Zeelandsedijk in Langenboom. In de oorlog (9 mei 1940) werden ze geëvacueerd naar Nistelrode. Alle kinderen en enkele dekens op de korte kar met de hit ervoor. Oma lopend aan de fiets met ook een kind erop.
Daags erna gingen mijn opa en oma nog even terug omdat het vee gevoerd moest worden. Toen ze bij de boerderij op het land bij het vee waren, schoten de Duitsers op mijn opa (niet alleen op hem, maar ook op de twee buren die hen kwamen helpen bij het voeren) omdat ze dachten dat ze alle drie verklede soldaten waren. Opa is toen de boerderij nog ingekropen. Maar de Duitsers staken de boerderij in brand en hij verbrandde met alle spullen.
Mijn Oma heeft alles zien gebeuren, maar zij was in het veld achter een waterput gekropen. Zij moest alleen op de fiets terug naar Nistelrode, om het de kinderen te vertellen. Toen de kinderen haar alleen aan zagen komen, hoefde ze niets meer te zeggen.
In die tijd werkte mijn opa ook bij de klompenfabriek Van Hout en is een keer met alle werkers op de foto gegaan. Deze foto is daarvan afgehaald. Voor die tijd toch een knap staaltje fotobewerking, omdat de kleding erbij getekend is.
Onze opa staat te boek als burgerslachtoffer van de Tweede Wereldoorlog. Hij is slechts 39 jaar geworden en liet een vrouw en vijf dochters achter. Zijn naam was Adrianus (roepnaam Janus) Bastiaans en hij was getrouwd met Francisca Raaymaekers.
Omdat de boerderij met alles erin is afgebrand, is dit de enige foto die we van hem hebben. Is er misschien nog iemand die een andere foto van hem heeft? Als dat zo is, zou ik die heel graag willen hebben.
Het was geen 9 mei maar 10 mei!! en op 11 mei is hij dus gestorven.
Mariët Bruggeman
bhiczei op 18 januari 2016 om 10:00
Bedankt voor je reactie Janneke. We laten je reactie onder dit verhaal staan, dan weet iedereen dat het niet 9, maar 10 mei moet zijn.
Albert
zei op 6 oktober 2017 om 11:33
Dat Janus Bastiaans dood geschoten werd was wel op vrijdag 10 mei 1940. Zie ook het boek "MILL van mobilisatie tot bevrijding!". Hij was inderdaad teruggekomen uit Nistelrode om zijn vee te verzorgen. De pantsertrein had daar op 10 mei een bataljon ( 1000 man) gelost en die zaten verborgen in de sloten en struiken in afwachting van versterking. In Gogh stond een nieuwe trein klaar, waarvan ik een foto heb. De versterking kwam niet omdat de trein in Mill ontspoorde, hetgeen ik als 10 jarige jongen heb gezien. De Duitsers, die verborgen zaten, hebben mogelijk gedacht, dat Janus hun plaatsen ging verraden aan de Nederlandse soldaten. Op onze vluchtroute naar Uden, via de Udensedijk en Zeeland, ben ik die dag met mijn ouders langs de boerderij gekomen. Mijn vriend, Jan van Eenbergen, de vader van Janneke is later met de dochter van Janus getrouwd,
Marilou Nillesen
bhiczei op 6 oktober 2017 om 19:22
Indrukwekkende bijdrage, Albert, dank daarvoor. Zou je de foto van die ontspoorde trein naar ons kunnen mailen? Dan zetten we die hierbij.
Marilou Nillesen
bhiczei op 11 oktober 2017 om 09:11
Achter de schermen hebben Albert en ik even contact gehad over deze foto. Je kunt deze zien via de website Gennep Nu, als je klikt op de volgende link:
Marilou, Er is blijkbaar een misverstand over de treinen! In mijn verslag van 6 oktober schreef ik, dat ik een foto had van de tweede trein, die weer klaar stond in Goch voor de aanvoer van zwaardere wapens ter versterking voor het bataljon, dat in de ontspoorde pantsertrein had gezeten. Van de ontspoorde eerste pantsertrein zijn al foto's bij het BHIC beschikbaar. Die ontsporing van de pantsertrein op 10 mei 1940 heb ik als 10 jarige jongen gezien en daarvan heb ik ook foto's. Over "Het gevecht bij Mill" is er ook nog de Site : www.webridder.nl/ van Toon Hermsen.
Marilou Nillesen
bhiczei op 11 oktober 2017 om 14:56
Ah, excuses Albert; dat heb ik niet goed begrepen. Maar dan heb je dat bij deze weer rechtgezet, dank je!
P Willemse
zei op 2 januari 2020 om 23:52
Kunt u mij iets vertellen over kleine klompjes , heeft u daar ooit iets over gehoord, ik bezit een klopmpje met de tekst Mobilisatie 1939. Op de zijkant staat gegraveerd Langen boom en de afkorting G-R I op de neus is een soldaat gegraveerd met de vingers in zijn oren en een geweer met bajonet
Hoor graag van u
Marilou Nillesen
bhiczei op 6 januari 2020 om 10:23
Beste P. Willemse, dank voor uw berichtje. Bijzonder hoor, zo'n klompje! Eerlijk gezegd zegt mij het zo niets, en een snelle zoektocht online levert ook geen resultaat op. Maar mogelijk kan de heemkundekring Langenboom u er wel meer over vertellen. Dit is hun website: https://www.heemkundelangenboom.nl/
Albert
zei op 6 januari 2020 om 12:41
Marilou en P. Willemse, tijdens de mobilisatie en later de bevrijding werden door klompenmakers, onder meer door gebroeders "van der Cruijsen" uit Langenboom en Escharen souvenirklompjes met opschriften gemaakt als herinnering aan het verblijf in Brabant. Vooral de geallieerden bevrijders, Amerikanen, Canadezen en Engelsen waren wild op deze souvenirs met "Greetings from Holland!". Ik heb in september/ december 1944 veel van deze klompjes bij de bevrijders geruild tegen sigaretten en chocola. Ook mijn moeder was daar erg blij mee en kon, vooral in september de sigaretten dan in de kruideniers winkel weer verkopen aan haar rokersklanten, die tijdens de oorlog aangewezen waren op gerantsoeneerde surrogaat rookartikelen, waaronder maar een sigarettenmerk Consi. Zij had nog nooit zo'n grote voorraad sigaretten gehad, zelfs de kapelaan, die nooit klant was geweest, hoorde dat en kwam sigaretten kopen.Ook tijdens de oorlog wisten kinderen niet dat er nog chocola bestond.
Piet Willemse
zei op 6 januari 2020 om 14:46
wat een geweldig verhaal.
Dank daarvoor.
Ik ga informeren of de Heemkundekring in het bezit is van zo'n klompje.
Dank je wel
Piet Willemse
zei op 6 januari 2020 om 14:46
wat een geweldig verhaal.
Dank daarvoor.
Ik ga informeren of de Heemkundekring in het bezit is van zo'n klompje.
Dank je wel
Albert
zei op 6 januari 2020 om 14:59
Piet,
De gereedschappen van genoemde klompenmakers werd geschonken aan een speciaal museum (Van Schaiijk) in Langenboom. (Zie website). Mogelijk heeft men daar ook informatie.
Daags erna gingen mijn opa en oma nog even terug omdat het vee gevoerd moest worden. Toen ze bij de boerderij op het land bij het vee waren, schoten de Duitsers op mijn opa (niet alleen op hem, maar ook op de twee buren die hen kwamen helpen bij het voeren) omdat ze dachten dat ze alle drie verklede soldaten waren. Opa is toen de boerderij nog ingekropen. Maar de Duitsers staken de boerderij in brand en hij verbrandde met alle spullen.
