
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
De geallieerde vliegtuigen waren heel vaak bommenwerpers die bij bombardementsmissies op doelen in Duitsland geraakt werden door Duits afweergeschut (de zogenaamde Flak) of onderschept werden door Duitse jachtvliegtuigen (vooral ’s nachts, tijdens de zogenaamde Nachtjagd).
Wij gaan proberen de verhalen achter al deze crashes te achterhalen met behulp van iedereen die ofwel zélf nog herinneringen heeft of de verhalen gehoord heeft van eerdere generaties. Soms is er al veel bekend, soms wat minder.
Op 29 maart 1943 stortte rond 23.15 uur nabij Jordens een Vickers Wellington X bommenwerper (MS484) neer van het 420 (RCAF) Squadron. De piloot van dit toestel was P/O Bruce Angus Grant, 21 jaar oud. Hijzelf en drie van zijn bemanningsleden kwamen hierbij om het leven, één werd gevangen genomen. De andere drie gesneuvelden waren navigator Sgt. Sidney Victor Bradshaw (23), radiotelegrafist Sgt. Ronald Dyson (21) (RAF) en boordschutter Sgt. Percival Edward Barron (28).
De Canadezen liggen begraven op de Canadese erebegraafplaats in Groesbeek, terwijl Dyson in Woensel ligt. De datum van zijn overlijden is 30 maart 1943. De bommenrichter W/O A. Skiggs werd gevangen genomen door de Duitsers.
Veertien vliegtuigen van dit squadron waren eropuit gestuurd voor een bombardement op Bochum in de buurt van Essen bij wijze van afleidingsmanoeuvre voor een grotere aanval op Berlijn. Rond 19.35 uur waren ze opgestegen onder slechte weersomstandigheden. De aanval vond plaats rond 21.52 vanaf een hoogte van 14.000 tot 19.000 voet, onder zware en precieze luchtafweer met Flak en zoeklichten. Twee bommenwerpers gingen uiteindelijk verloren, waarvan dus één boven Wanroij, neergeschoten door een Duitse nachtjager. De volledige afleidingsaanval bestond uit 149 Wellingtons en acht “Oboe”markeer-Mosquito’s.
Op 26 juni 1943 kwam rond 01.58 uur een Halifax II (JD261) van het 51 Squadron neer. De piloot van deze bommenwerper was F/O Derek Henry Victor Davis. Geen van de bemanningsleden heeft deze crash overleefd. Naast de piloot bestond die bemanning uit: boordschutter Sgt. Alfred William Fairmaner (19); navigator Sgt. Albert Henry Hawes (21); bommenrichter P/O Derek George Howse (22); radiotelegrafist en boordschutter Sgt. Alexander Duncan McFarlane (23); boordwerktuigkundige Sgt. Jack Roberts (29) en boordschutter Sgt. Keith Robertson Wood (RCAF). Deze laatste was dwars door het strodak van het achterhuis van de weduwe J. van Els gevallen en op de hooizolder terechtgekomen. Als Canadees ligt hij begraven op de Canadese erebegraafplaats in Groesbeek, graf XV F 5. De anderen hebben hun graf in Woensel, de graven EE 19-21; EE 23-34 en EE 33.
De JD261, call sign MH-J, had een missie uitgevoerd op Gelsenkirchen. Van de ruim 460 bommenwerpers die hieraan meededen, keerden er 30 niet terug op hun thuisbasis. Daaronder dus deze Halifax, die neergeschoten werd door Major Günther Radusch van II./NJG 3 en crashte in een tarweveld bij het gehucht Broekkant in het Wanroijs Broek. Zie hierover ook R. Wildekamp (red.), Vliegtuigcrashes en noodlandingen WOII gemeente Sint Anthonis (Sint Anthonis, 2016), p. 63-65.
Op 17 september 1944 om 22.00 uur stortte bij Landhorst een Messerschmitt Bf 110G-4 (werknummer 140358) neer van 11./NJG 1. De piloot van dit jachtvliegtuig was Uffz W. Sjuts. In 2018 zijn zijn twee bemanningsleden geïdentificeerd: radiotelegrafist Uffz. H. Schmidt en boordschutter Uffz. E. Fischer. Zoals Hans Ooms hieronder in zijn commentaar al aangaf: de werkelijkheid is wat ingewikkelder dan uit deze formulering bleek. Twee Messerschmitts, ook nog een van 12./NJG 1, zijn deze nacht verdwenen en gelden nog steeds als vermist, omdat er van geen van beide een concrete crashplaats is vastgesteld.
Beide toestellen zijn naar alle waarschijnlijkheid neergeschoten door F/O Alan Joseph Owen en zijn radaroperator F/O Viv McAllister in hun Mosquito Mk XIX van 85 squadron. Zie hierover uitgebreid R. Wildekamp (red.), Vliegtuigcrashes en noodlandingen WOII gemeente Sint Anthonis (Sint Anthonis, 2016), p. 70-73.
Mochten er nog mensen zijn in Wanroij die meer weten van deze of andere crashes en die kennis met ons willen delen, dan zijn zij hierbij van harte uitgenodigd.