In de 'Katholieke Illustratie' van 17 augustus 1951 wordt onder de titel “Neerlands kleinste (radio-)omroep” verteld over een omroep waarvan de studio in het Sint-Ignatius ziekenhuis te Breda was gevestigd: een kleine kamer naast het toneel van de aula met enkele versterkers en een controletafel.
Deze particuliere omroep bereikte in het ziekenhuis ongeveer 500 luisteraars. Vijf jaar eerder, in 1946, had W. Bakx, na afloop van wat grammofoonplaatjes draaien tijdens een missietentoonstelling, een weinig gebruikte radio-installatie gezien, wat hem op het idee bracht om uitzendingen voor de patiënten te gaan maken. En zo werd hij omroeper.
Voor de financiering van enige verbeteringen aan de omroep werd er een film in het ziekenhuis gemaakt om uit te lenen, zodat men na enige tijd een complete studio-installatie kon aanschaffen. Vanaf toen werden er niet alleen plaatjes gedraaid, maar er werden ook allerlei artiesten uitgenodigd om live achter de microfoon op te treden.
Diverse orkesten verzorgden programma’s, rector Van de Donk schreef hoorspelen en de heer Bakx ging voor reportages de stad Breda in. Zo werd bijvoorbeeld verslag gedaan van een voorstelling van Circus Strassburger en het Carnaval.
Een journalist van de Katholieke Illustratie was aanwezig bij de 300ste uitzending van “Radio Ignatius”. Het Bredase amusementsorkest “Fiësta” o.l.v. Niko Huyskens verzorgde een optreden, met enkele solisten. De aula was als orkestzaal ingericht, gordijnen waren gesloten en de vloer bedekt met dekens om het geluid te dempen.
Met vijf microfoons werd het uit een kleine veertig personen bestaande orkest qua geluid uitgebalanceerd.
Tijdens de pauze serveerden de zusters bier en limonade in de kantine aan de dorstige orkestleden. De uitzendingen hadden groot succes bij de patiënten. Er was zo'n grote aanvraag van verzoekplaten dat men uitzendtijd te kort kwam. Ook de dokters juichten het initiatief van harte toe, omdat de daardoor ontstane goede sfeer een bijdrage kon leveren aan het genezingsproces. Dit verdiende navolging. En die kwam er in de loop der jaren ook veelvuldig.
Foto -1- : In de studio controleert de heer Nico Huyskens (rechts), dirigent van het amusementsorkest "Fiësta", met assistent A. van Oirschot (links) de opstelling van de microfoons op de controletafel. Foto -2- : Het Bredase amusementsorkest "Fiësta" tijdens de 300ste uitzending. Gordijnen gesloten en dekens op de vloer. Foto -3- : De heer W. Bakx; oprichter, presentator, technicus en reporter van "Radio Ignatius". Foto -4- : Vier herstellende patiëntjes, die hun kameraadjes in het ziekenhuis verrassen met een liedje. Foto -5- : Lekenverpleegsters zingen een lied voor hun 'eigen' radiostation. Hun stemmen werden met een 'wire'-recorder opgenomen om later te worden uitgezonden. Foto -6- : Conrector Van de Vegt interviewt een jeugdige zieke voor de radio.
ik heb een tijdje met de kleindochter van Nico Huyskens op de muziekschool in België gezeten. en met de dochter van dhr. Bakx in een jazz bandje gespeeld.
Marilou Nillesen
bhiczei op 26 februari 2020 om 12:17
Ah, dan komt je dit vast bekend voor, Frans? Was je ook bekend met de studio?
Deze particuliere omroep bereikte in het ziekenhuis ongeveer 500 luisteraars. Vijf jaar eerder, in 1946, had W. Bakx, na afloop van wat grammofoonplaatjes draaien tijdens een missietentoonstelling, een weinig gebruikte radio-installatie gezien, wat hem op het idee bracht om uitzendingen voor de patiënten te gaan maken. En zo werd hij omroeper. 
