Brood wordt al eeuwen gebakken, alleen de ovens zijn met de tijd meegegaan. Hier poseert de Udense bakker Van Mil met zijn personeel (zonder bakkersmuts). De bakkerij was gevestigd in de Kapelstraat. Harry van Mil staat centraal, met in zijn hand de inschieter. Links van hem staat Leonard Schepers. (De namen heb ik van Luciën Bressers).
Het uurwerk aan de voorzijde geeft de tijd aan: tegen vieren. Daaronder staat op een zwarte, ijzeren balk de tekst: P.A. van Mil & Zn 19 19/5 14 Uden. In de gids voor de Concoursdagen 1932 vond ik een advertentie van de bakkerij. Buiten aan de gevel van de winkel hing in de jaren ‘60 een snoepautomaat. Er waren kinderen die het van thuis meegekregen geld, bestemd voor de kerkcollecte, hier inwisselden.
De ruimte bovenop de oven gebruikten veel bakkers in het najaar voor het drogen van de appelstukjes die de klanten hier brachten. Een klant haalde zijn gedroogd fruit op. Dat was natuurlijk in omvang geslonken, maar ook in het aantal stukjes. De man melde zich later opnieuw, want het aantal was minder dan wat hij gebracht had en dat klopte ook wel.
De bakkers besloten onder elkaar voortaan bij ieder gegeten partje een ander doormidden te breken, zodat er geen tekorten waren. In ‘48 bracht Moeke voor een bijzondere gelegenheid, gedroogde kersen naar de bakker, voor een te bakken ‘kersenbrood’. Krenten waren niet voorradig.
Thuis beschikten we in de veertiger jaren ook over een bakoven. Een gezegde: het brood moet naar de oven smaken en niet naar den trog èn het moet een donker korstje hebben. Vroeger werden alleen hele en ongesneden broden verkocht, Moeke sneed vroeger het brood op haar boezem.
Het derde plaatje is van een prehistorische oven van het Eindhoven Museum. Deze wordt met hout gestookt. De oven bezit geen rookkanaal, de vlam verlaat de oven langs de bovenzijde van het stookgat, hiermee heb je een volledig warmtegebruik. Waar destijds de Udense oven mee werd gestookt is niet bekend.
In gespannen sfeer maakte een mevrouw kennis op de ziekenkamer om opgenomen te worden en zegt: “Och .. brood wordt overal gebakken.”
‘n Artikel van de Gelderlander jl. 8 december besluit met hetzelfde gezegde:
“ze bakken overal brood.” Van Bennie Boerboom uit de Sint Jorisstraat in Terborg
Lisette Kuijper
bhiczei op 10 december 2017 om 19:14
En zo is 't maar net, Rini! Gelukkig maar dat er altijd brood wordt gebakken, ik zou niet zonder kunnen!
Het uurwerk aan de voorzijde geeft de tijd aan: tegen vieren. Daaronder staat op een zwarte, ijzeren balk de tekst: P.A. van Mil & Zn 19 19/5 14 Uden. In de gids voor de Concoursdagen 1932 vond ik een advertentie van de bakkerij. Buiten aan de gevel van de winkel hing in de jaren ‘60 een snoepautomaat. Er waren kinderen die het van thuis meegekregen geld, bestemd voor de kerkcollecte, hier inwisselden. 
De ruimte bovenop de oven gebruikten veel bakkers in het najaar voor het drogen van de appelstukjes die de klanten hier brachten. Een klant haalde zijn gedroogd fruit op. Dat was natuurlijk in omvang geslonken, maar ook in het aantal stukjes. De man melde zich later opnieuw, want het aantal was minder dan wat hij gebracht had en dat klopte ook wel. 
Het derde plaatje is van een prehistorische oven van het Eindhoven Museum. Deze wordt met hout gestookt. De oven bezit geen rookkanaal, de vlam verlaat de oven langs de bovenzijde van het stookgat, hiermee heb je een volledig warmtegebruik. Waar destijds de Udense oven mee werd gestookt is niet bekend. 
