Onverklaarbaar bewoond

Reacties (58)

Harry Breeuwer zei op 8 februari 2009 om 11:11

Volgens mij is dit een woning in het zgn.Kreppeneind , thans Bosschebaan. Het zou ook in de Peperstraat kunnen zijn. In die buurt stonden veel van die krotwonigen.
Ik ben in Uden geboren in augustus 1918 en heb mijn hele jeugd in Uden doorgebracht.
Thans woon ik al sinds 1951 in Eindhoven. Adres Cederlaan 35
5616 SC Eindhoven.

Joke Lange - van 't Land zei op 8 februari 2009 om 11:19

Ik ben geboren (1955) in een onbewoonbaar verklaard huis, in de Bosschebaan. Hoewel later dan in het krante-artikel is dit niet de bedoelde woning. En aangezien ons huis onbewoonbaar was, zullen ze toch ook wel heel oud zijn geweest.

Er stonden aan de linkse kant 3 huizen naast elkaar; in een ervan woonde van Bueken. Tegenover ons woonde Theunis of Teunissen (weet niet hoe deze naam precies was) die getrouwd was met een Duitse vrouw.

Schuin tegenover ons woonde Toon Smits die getrouwd was met Mien van de Broek. Ze kregen 8 kinderen, 4 jongens 4 meisjes.

Naderhand zijn we verhuisd naar de Kapelstraat.

Groetjes,
Joke

Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 8 februari 2009 om 13:23

Beste Harry en Joke,

Dankzij jullie aanwijzingen komt het oude Uden langzaam weer tot leven. Bedankt voor deze informatie!

Ik ben benieuwd of er bewoners of buren zijn die het huis op de foto herkennen. Of wellicht zelfs een verhaal hebben hoe het is om op die plek te wonen en op te groeien.

Luciën Wijdeven Uden zei op 8 februari 2009 om 14:41

Volgens mij stonden deze woningen in de Bossebaan (kreppeneind)en waren in mijn schooltijd bewoond door de familie's v.d.Wijst en Smits.
hopende u hiermede van dienst te zijn geweest
groetjes,
Lucën

Henk Buijks (namens BHIC) zei op 9 februari 2009 om 08:35

Iedereen dank voor de verstrekte gegevens! En dat over zo'n klein plaatje in een geïllustreerd weekblad uit de jaren '30!
Van Joke zou ik wel willen weten of zij nog foto's heeft van de buurt waar ze geboren is. Want die is vrijwel helemaal verdwenen. En, Joke, hoe was het om daar op te groeien? Ik vermoed dat er veel contact was onderling. En hoe keek de rest van Uden tegen jullie buurt aan?

Lars Magnin, Knegsel zei op 9 februari 2009 om 12:42

Van 1949 tot 1955 (van mijn 3e tot 9e jaar) in Uden (Oliemolenstraat thv Vlosstraat) gewoond.
Aan het eind van de Schutboomstraat linksaf de Millsebaan op. Volgens mij stond dit huis daar als één van de eerste aan de rechterkant.
Waarom deze herinnering? In 1953 of 1954 heeft er brand in dit huis gewoed. Na het blussen kon ik met vriendjes naar binnen kijken en zag op de vensterbank van het raampje links naast de voordeur een zwartgeblakerd dubbeltje liggen. Dat mensen "zoveel" geld moesten laten liggen maakte op mij bijna nog meer indruk dan de brand.
Het huis is hierna niet meer bewoond geweest en afgebroken.
Hoewel er ongetwijfeld meer van dit soort huisjes hebben gestaan in die tijd, ging er bij het zien van deze foto een schok van herkenning door mij heen.
Vriendelijke groet,
Lars Magnin

Meneer Beekmans (Uden) zei op 9 februari 2009 om 17:14

Toen ik deze foto zag, wist ik zeker dat de huisjes stonden in de huidige Sacramentsweg, en niet in het Kreppeneind. In het achterste van de twee woonde de familie Scheffers. Ik weet dat zo zeker, omdat ik in de jaren '40 hier vaak te voet voorbijkwam. Ik kan me zo voor de geest halen dat op de hoek van de Sacramentsweg en de Markt tegenover elkaar de smederij v.d.Avoird en het café van Van der Aa stonden, en van daar af kon je de huisjes zien.
De vrouw en het kind ken ik niet.
Zelf woon ik sinds 1940 in Uden - was toen 9 jaar. Ik kwam uit Sas van Gent en was weliswaar katholiek, maar had daar de openbare school bezocht. De overgang naar Volkel was groot: de jongens droegen daar lange, zwarte kousen en ik gewoon een korte broek met blote benen daaronder. Verder werd de katechismus in Volkel veel fanatieker geleerd dan tijdens de lessen van de pastoor in Sas van Gent. Gelukkig heb ik het in het Udense en Volkelse goed naar mijn zin. Terug naar het huidige Sas van Gent hoeft niet meer.

De heer Smits zei op 10 februari 2009 om 10:39

Om de 2 weken drink ik 's zondags koffie bij mijn vader, Wim Smits, in Uden. Afgelopen zondag schoof hij het Zondagsnieuws onder mijn neus, met de foto van de twee huisjes en de vrouw met kind ernaast. "Dat kind was ik!" zei hij trots.
Op de foto loopt mijn vader, die geboren is in Eindhoven op 21 februari 1934, naast mijn oma, Lena Janssen. Zij is geboren op 18 september 1911, waarschijnlijk ook in Eindhoven. Het gezin woonde in het voorste van de twee huisjes, die stonden aan de Bosschebaan, en niet in de Sacramentsweg. Mijn opa moet fietsenmaker zijn geweest, maar misschien niet op deze plek. Hij en zijn gezin zijn namelijk driemaal verhuisd binnen een straal van 200 meter. In het schuurtje achter één van deze huizen repareerde hij fietsen. Opa zal nu zo'n 20 jaar dood zijn.
Overigens moet deze foto dateren van omstreeks 1940, want opa zal hier een jaar of 6 geweest zijn.

J Schakenraad Aarle-Rixtel zei op 10 februari 2009 om 11:30

Volgens mij stonden deze huisjes tegenover ons aan de Bosschebaan wij hebben daar van 1950 tot 1956 gewoond
Er lag daar een kind langdurig ziek in bed en wij konden met dat kind praten via de zijraam,
wij woonden op nr 30.
Hans Schakenraad

Ferry van Oort zei op 11 februari 2009 om 10:49

De foto in het Zondagsnieuws is volgens mij genomen in het Krèppenèènd, de tegenwoordige Bosschebaan. Het was de "gribus"van Uden.
Overigens meen ik te weten dat Willemke en Tonia Verbucken ( en niet van Uden, zoals op de website) daar gewoond hebben.
Misschien kan ik bij mijn oudere familieleden nog meer te weten komen.

Willem Rovers zei op 12 februari 2009 om 22:29

Bevolkingregister Uden 1930-1939.

Jozef van Wilhelm Smits geboren 29 juli 1904 te Uden getrouwd met Helena Jansen geboren 18 september 1911 Made en Drimmelen. Jozef is polijster en arbeider. Zijn grootvader was Gijsje Smits die rollenzanger was en optrad tijdens kermissen en bruiloften.
Jozef Smits met vrouw komt in 1931 vanuit Eindhoven in Uden op het Veld wonen.
Daar worden twee kinderen Wilhelmus Johannes Gerardus Smits, geboren op 21 februari 1934 en Christina Wilhelmina Josepha Smits, geboren 23 maart 1937 op het Veld.

In 1937 gaan ze terug naar Eindhoven In 1938 komen ze vanuit Eindhoven terug naar Uden en wonen eerst Oude Kerk A 299 en daarna rond 1940 Bossebaan B 88 Kreppeneind. Hier woonden arbeiders, ruilebuiters en marktkooplieden. Die met negossie langs de deur gingen en dan ruilden ze goederen tegen aardappelen, vlees e.d. Vaak kregen ze dan het laatste stukjes van de krep (stuk paardenvlees) cadeau. Het was wel een erg beetje zout en zeer taai.

Er wordt nog een zoon geboren Johannes Henricus Smits op 14 mei 1940 te Uden en dat moet dan in de Bossebaan zijn.
Heb van deze familie veel meer informatie. Zijn er van deze familie nog foto's.

Met vriendelijke groet Willem Rovers uit Breda (Uden).

Henk Buijks (namens BHIC) zei op 13 februari 2009 om 08:51

Willem Rovers vult het verhaal aan dat ik eerder deze week optekende uit een telefonisch gesprek met de zoon van Wilhelmus J.G.Smits (geboren in 1934). In mijn weergave stond wel een foutje: "opa" in de laatste zin moet "vader"zijn.
Overigens een kleurrijk verhaal, Willem, waarin als bonus ook nog een (mogelijke) verklaring wordt gegeven van de naam "Kreppeneind". Onze dank! En hopelijk leest iemand van de familie Smits je relaas ook, zodat er wellicht nog foto's tevoorschijn komen. Het spreekt vanzelf dat je nog meer materiaal op de site mag zetten.
Ben je overigens nog familie van de Smits-en?

Joke Lange - van 't Land zei op 16 februari 2009 om 10:49

In reactie op berichtje van Ferry van Oort: Ik ben in 1955 in de Bosschebaan geboren in onbewoonbaar verklaard huis.
Langs ons (of een huisje verder) woonde Verbueken. In mijn geheugen (denk aan mijn leeftijd toen!) stonden er 3 huisjes naast elkaar; in een ervan woonde een fietsenmaker.

Bovendien Ferry: in de Kapelstraat (waar jij je eerste zaak begon) woonden wij schuin tegenover jou, op de hoek. Ons huis was vroeger een winkel. Mijn moeder ergerde zich aan de aanplakbiljetten aan de zijkant.

Houdoe
Joke

Mw J.M. (An) v.d.Wetering-v.Grunsven (Uden) zei op 17 februari 2009 om 08:12

Deze foto van uit het Zondagsblad - ik weet het niet zeker - ik denk dat dat vroeger het Kreppeneindstraat was (nu Bosschebaan). Volgens mij woonde in het eerste huisje Hanneke Poet (bijnaam; ze heette eigenlijk Van Boxtel). Ander huisje fam.v.d.Wijst (bijnaam: de luien Dorus of Dorus met de lap voor zijn oog). De personen ken ik niet.
Groeten,

Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 19 februari 2009 om 13:34

En weer zijn we wat wijzer. Dank voor de toevoeging mevrouw Van de Wetering.

Gerrit van den Oever zei op 5 oktober 2011 om 10:01

Mijn naam is Gerrit vd Oever ik heb op de bosschebaan gewoond in zo'n huisje
daarna verhuisd naar de Bogerdstraat

Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 5 oktober 2011 om 14:20

@Gerrit: Bedankt voor je reactie! Mag ik vragen wanneer je daar hebt gewoond? Welke herinneringen heb je aan die tijd? We zijn erg benieuwd naar jouw verhaal.

Gerrit van den Oever zei op 7 oktober 2011 om 21:15

Ik ben in 1947 geboren voor zover ik kan nagaan daar op de bosschebaan. Mijn vader Piet vd Oever (Essen) was getrouwd met Maria Meijers (Sterkrade) beide afkomstig uit Duitsland.
Verders waren er mijn broers Jan Mai Piet Kees en ons Annie
Ik ging regelmatig op visite bij de fam. Theunissen bij Peter en Noklaas daar stond ook een kermis atractie binnen.
Ook weet ik nog dat bij ons achter het huis een neergestort vliegtuig lad waarin ik menigmaal te vinden was .
Ik ging ook met mijn moeder "krotsen rapen"richting bedafse bergen

Op een gegeven moment verhuisde wij naar de Bogerdstraat denk dat dat ongeveer 1955 was??!!

Heb nog een foto dat mijn vader en moeder achter het huis zitten op de bosschebaan

Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 10 oktober 2011 om 09:38

@Gerrit: Bedankt voor je reactie, Gerrit. Ik kan me voorstellen dat een neergestort vliegtuig een mooie "speelplek" is voor jongens. En een kermisattractie binnen bij de familie Theunissen? Ik ben benieuwd om wat het gaat.

Als je het leuk vindt, kun je de foto van je ouders insturen en dan plaatsen we 'em hier op onze site. We hebben niet het origineel nodig; gewoon de foto inscannen en mailen naar info@bhic.nl

Kijk maar of je dat leuk vindt. Wij zijn in ieder geval benieuwd!

Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 17 oktober 2011 om 19:11

@Gerrit: O ja, nog een verlate vraag Gerrit maar krotsen, wat zijn dat precies?

Gerrit vd Oever zei op 17 oktober 2011 om 22:51

Krotsen zijn dennenappels die gin g ik mee rapen om de kachel mee te stoken

Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 20 oktober 2011 om 09:34

Ah bedankt Gerrit. Ik dacht 't al maar ik wist het niet zeker. Weer wat geleerd ;-)

J.van Venrooij uit Helmond zei op 9 februari 2012 om 16:26

Mijn vader Johannes van Venrooij was een geboren en getogen Udenaar. Hij werd geboren in een daglonershuis aan de Sacramentsweg. Zijn vader Wouter dreef er een winkeltje Hij had de bijnaam Wouter de rauwe.
In dat huisje zijn 17 kinderen geboren. Jan was nr.13 en mocht als enige studeren. Na de dood van Wouter en zijn vrouw Johanna Adriana Kuijpers woonde in het huisje de fam.Swinkels , postbode.

Henk Buijks, namens BHIC bhic zei op 10 februari 2012 om 08:40

@J.van Venrooij, bedankt voor je reactie! Vermoedelijk herinnerde de foto van het huisje je aan het huis waarin je vader was geboren.
Weet je toevallig ook wat voor winkeltje je grootvader Wouter had? En of hij nog meer bronnen van inkomsten had? Verder: heeft je vader ooit verteld hoe dat was: als enige van een gezin van 17 kinderen mogen studeren? Had hij thuis bijvoorbeeld een plek om zijn huiswerk te maken? En wat voor studie heeft hij gedaan?
Veel vragen, maar jouw reactie maakte ook nieuwgierig!

Jan van Venrooij zei op 10 februari 2012 om 11:23

Dat winkeltje bevond zich in een schuur naast het huis en er werden spullen verkocht als : aardappelen, meel , suiker, zout, koffie ,appels enz.
Grootvader heeft bij de aangifte van de geboorten van zijn kinderen vaak een ander beroep aangegeven ; zo was hij landbouwer,olieslager, of marskramer,etc. Alle kinderen werden al vroeg te werk gesteld als dienstbode of als knecht in een bedrijf.
Iedere stuiver,die zij binnenbrachten werd o.a. besteed aan de studie van mijn vader. Die mocht( op voorspraak "de blauwe",hoofd der school in Uden)eerst naar de MULO en dan voor onderwijzer (met akte) studeren en dat deed mijn vader in Nijmegen en wel aan de RK.Kwwekschool voor jongens ,gelegen in de Gillotstraat (zijstr. Groesb.weg). Zijn oudste broer Antoon woondeal zelfstandig en gehuwd in de Ruijterstraat te Nijmegen en daar mocht hij door de weeks slapen en eten. Elke zaterdagmorgen reed hij met de fiets met houten banden van Nijmegen naar Uden en zondagmiddag weer terug naar Nijmegen. In weer en wind, door koude of hitte. Tot 1931 toen hij slaagde en in die tijd heerste overal werkloosheid , óók in het onderwijs !! Intussen was mijn vader verloofd met de jongste dochter van de Nijmeegse heerboer Jacques Peters en trouwen mocht alléén als hij een baan had. Zo kreeg hij een baan in Ned.Ind. aangeboden en net op de dag van zijn trouwen vetrok hij met de nachttrein vanuit Nijmegen naar Genua en vandaar per boot naar Indië. Zowel mijn moeder als hij zouden hun ouders nooit meer levend terugzien......; in 1938 kwamen zij voor een maand met verlof naar Ned.
Pa's ouders waren begraven op het Udens kerkhof; het graf is ...jaren geleden geruimd. De Petruskerk is nu het enige,dat herinnert aan mijn vader en mijn grootouders. Bij de doopvont in betreffende kerk zijn veel van Venrooij's gedoopt !!
Op de kaft van het boek van Toon Swinkels ( een ware Udenaar !) : staat nog een foto van het voormalige huis aan de Sacramentsweg. Toon Swinkels schrijft iedere week in het Udensweekblad (?) een colum over : Uden van vruger "
"Rond "'t veld "bij Tieskes"

Jan de Groot. zei op 28 april 2012 om 21:51

Waar komt het woord: "Krep"vandaan ?

Verder: Vader bracht de Blokschaaf uit het Werkhuis mee, wanneer Moeke hij zelf, de Krep als broodbeleg gebruikte.

Rini de Groot. zei op 28 april 2012 om 22:13

Mijn broer Jan de Groot uit Oosterbeek stelde mij de vraag:
”Waar komt het woord, Krep, vandaan en heb toen de vraag op de site geplaatst.

Mandos Spreekwoordenboek, omschrijft de betekenis van het woord Krep:
“De Krep of krip is uitgebeende varkensrib.
Dit fijnere stuk van het varken werd vroeger vaak naar de pastoor gebracht of op feestdagen gebraden”

Ik weet wel dat Vader buiten het spek ook soms zijn boterhammen (d.i. een snee mik en een snee roggebrood) Krep als vlees zijn brood mee belegde.
Tot enkele jaren terug was Paardenkrep bij Ton Beerens Paardenslager in Best, normaal te koop.

Luciën Bressers zei op 29 april 2012 om 12:24

De krep was juist een van de slechtere stukken vlees vogens mij.
In het kreppeneind woonden over het algemeen armere mensen die geen geld hadden voor duur vlees.
Zo is de naam ontstaan.
Zie "Uden in oude ansichten" van archivaris Hans Sluijters.

Rini de Groot zei op 15 maart 2013 om 12:58

Na de oorlog, was het normaal een wit emaille bordje met de tekst: Onverklaarbaar bewoonde woning, aan treffen op een huis.

Henk Buijks, namens BHIC bhic zei op 15 maart 2013 om 17:09

Ik denk, @Rini, dat de tekst op die bordjes ietsje anders luidde: "Onbewoonbaar verklaarde woning"!

Rini de Groot. zei op 15 maart 2013 om 17:16

Sorry, voor mijn schrijffout.
Ik moet er zelf omlachen

Joke Lange - van 't Land zei op 10 februari 2015 om 23:15

Ik heb al eens gereageerd op deze foto. (zie onder). Maar de melding die ik maakte van Verbueken wordt bevestigd door Van Oord en de fietsenmaker zat er inderdaad, zoals genoemd door Smits.
Ons huis was onbewoonbaar verklaard omdat het ontzettend vochtig was, wat mij heel veel longklachten heeft opgeleverd.

Nog iets. Lucien Bressers heeft de herkomst van de naam goed uitgelegd. Het was inderdaad een van de mindere stukjes vlees (restant).
Mijn ouders zijn daar komen wonen omdat ze oorspronkelijk niet uit Uden komen. Maar mijn vader had na de oorlog werk gevonden bij "de Oosthoek" en een huis aangevraagd. Als buitendorps was het moeilijk Uden in te komen.

Rini de Groot zei op 10 februari 2015 om 23:34

Als kind verstonden wij het als, 'Kneppen end'.

Marilou Nillesen bhic zei op 11 februari 2015 om 09:23

Oké Joke, dat is dan duidelijk wat betreft Verbueken en de fietsenmaker. Goed te zien dat je daar zo gezamenlijk uit kunt komen. En aan Luciën Bressers heb je natuurlijk een goeie, als het om informatie over Uden gaat.

Ik kan me overigens voorstellen dat het lastig is "in te burgeren" in een dorp, als je daar zelf niet vandaan komt. Maar is het uiteindelijk wel gelukt (in jouw beleving)?

laura zei op 12 april 2015 om 21:38

Ik heb deze foto gisteren op een Facebook pagina geplaatst in uje vruuger. Met een kort verhaaltje erbij. De zoon van dit kleine jongetje nam contact met mij op en vertelde dat zijn vader nu 81 jaar oud is en het ontzettend leuk vond dat hij met zijn moeder op Facebook te zien was. En door héél Uden.

Hanneke van der Eerden bhic zei op 13 april 2015 om 19:32

En niet alleen in heel Uden ha ha. Vanaf nu is hij wereldberoemd.

brigitta zei op 12 juli 2016 om 14:35

gerrit van den oever die kermisattraktie was waarschijnlijk van mn opa piet henraath hij huurde de schuur van de familie en daar is brand geweest.er was een vrachtwagen met draaiorgel en 2 wagens met een antieke luchtschommel verbrand.daarlangs moet ene landbouwer g.klotz gewoond hebben.door wind is de brand overgeslaan naar aangrenzende gebouwen.heb hier oude kranten artikelen van gevonden en wilde daar graag meer over weten.

Annemarie van Geloven bhic zei op 13 juli 2016 om 09:43

Dank voor je interessante informatie. Kun je ook de datum van de brand doorgeven uit die krant?

brigitta henraath zei op 17 april 2017 om 18:20

het volk:dagblad voor de arbeidspartij 06-02-1933 uden zondag

Marion Verbucken zei op 13 april 2019 om 15:14

Mijn Vader Henk Verbueken is in een van deze huisjes geboren in 1937 en heeft daar ongeveer 8 jaar gewoont tot net na de oorlog 1945 met zijn Vader Willem Verbueken en Moeder Marie (Miet) smits en broer Wim de oudste en zijn Zeus Mien een jongere zus. Er woonde ook 2 ooms daar, ome Chef Verbueken (een broer van Willem) die fietsenmaker was en een ome Chef Smits ((een broer van miet). Verder woonde er ook 4 mannelijke vrijgezellen broers: Teunis, Gabriel, klaas, Johan, en Marinus. De jongste Klaas was op een dag getrouwd met een Duitse vrouw. Lisa. En die broers hadden inderdaad een grote schuur met een kermisattactie erin. Verder woonde er ook Pietje Hoofdveld in het koetshuis een vrijgezel, en Gerardus Klotz die tegenover Teunis woonde en naast de fietsenwinkel, deze handelde in paarden.

Rini de Groot. zei op 13 april 2019 om 19:36

Marion, ook ik ben van '37 dus hebben we vermoedelijk samen op school in dezelfde klas gezeten.

Rolf Vonk zei op 13 april 2019 om 22:00

Dat dit bericht me niet eerder is opgevallen! Hier woonden mijn overgrootouders Bertus Theijssen en Mina van Heeswijk. Deze huizen stonden inderdaad in de Bosschebaan. Ongeveer tegenover de plek waar de pastoor Van Doornstraat uitkomt op de Bosschebaan. De twee huizen dateren van 1906. Ze werden toen herbouwd en samengevoegd door mijn betovergrootvader Piet Theijssen en zijn vrouw Dora van der Heijden die destijds al één van de huisjes bezaten. Bertus en Mina woonden in met hun gezin en zorgden voor vader Piet. Het was geen vetpot daar. Piet verhuisde in 1921 met zijn zoon Bertus Theijssen naar Veghel waar hij in 1923 overleed. Bertus werkte namelijk bij de Coenen en Schoenmakers en die fabriek werd met al het Udense personeel en hun gezinnen naar Veghel verhuisd. Eén van de twee huisjes kwam toen in handen van Jan Theijssen, die met een Scheffers getrouwd was. Een dochter van Piet Theijssen was met Gerard Klotz getrouwd. Het linkse huis is als eerste afgebroken, volgens mij rond 1950. Het andere huisje wat later. Overigens waren de huizen al vóór de oorlog aan het Udens Armbestuur verkocht. Die verhuurden de huizen aan arme mensen. De Bosschebaan stond bekend om haar arbeidersvolk. En de naam Krèppenend is natuurlijk berucht onder mensen met Udense voorouders. Is de foto ook in groter formaat beschikbaar?

Marilou Nillesen bhic zei op 15 april 2019 om 15:09

Hallo Marion, Rini en Rolf, bedankt voor jullie reacties! En die kermisattractie blijft intrigeren, Marion, weet je toevallig om wat voor toestel het ging?

En wat bijzonder, Rolf, dat jouw oorspronkelijke wortels teruggaan naar deze plek. Geen wonder dat je er zo veel van weet ;) Wat betreft je vraag of de foto ook in een groter formaat beschikbaar is, ben ik zojuist even te rade gegaan bij oud-collega Henk Buijks die het verhaaltje destijds heeft geschreven. Wordt vast nog vervolgd!

Marilou Nillesen bhic zei op 17 april 2019 om 10:25

Hoi Rolf, nog even terugkomend op het groter formaat... de foto is niet te downloaden maar wel een stuk beter te zien in onze fotocollectie. Kijk maar eens hier:

https://www.bhic.nl/memorix/images/search/detail/aae43260-45f9-11e3-9c45-cfdbad3c54a6/media/64258d89-d3c8-c53e-e719-87175b6c7575

Marion Verbucken zei op 17 april 2019 om 21:20

Hallo Marilou
De kermisattracties waren een draaimolen en shommels.
Verder woonde er in die tijd ook een meisje Joke Richel die was geboren zonder armen zij was een heel goede naaister en gebruikte haar voeten om haar naaimachine te bedienen.

Mariët Bruggeman bhic zei op 24 april 2019 om 19:26

Bedankt voor je reactie Marion, de draaimolen en de schommels, daar zal je vader vast wel uitgebreid over verteld hebben?
En uiteraard ook over de naaister, dat is écht knap. Had je dat ook van je vader gehoord?

Rolf Vonk zei op 25 april 2019 om 11:11

Dag Marilou,

dank voor je reactie en voor de link! Mooi om het huisje in een grotere versie te bekijken.

Marion Verbucken zei op 27 april 2019 om 20:37

Hallo Mariet
Indetdaad dit verhaal van de naaister vertelde mijn Vader. Het moet een grote indruk op hem hebben gemaakt. Maar ook op mij toen hij dit vertelde. Indrukwekkend hoe zij met haar handicap nog zo goed in de samenleving kon meedraaien. Haar voornaam zijn we zeker van maar hoe haar achternaam richel geschreven werd zijn we niet zeker van. Toch belangrijk om iemand als haar uit deze Buurt niet te vergeten. Hopelijk weet iemand hier meer van.
Ik zal binnenkort een andere foto van deze buurt insturen.

Norah zei op 27 april 2019 om 23:32

De naam Richel is goed gespeld.

Albert zei op 28 april 2019 om 01:29

Omdat ik in 1940 bij de inval van de Duitsers als vluchteling bij familie Sanders in de Rakt, schapenhoeder, in de schuur heb geslapen werd mijn aandacht getrokken door dit verhaal over Uden en ging ik dit lezen. Daarbij kwam ik veel namen van bekenden tegen, omdat ik In 1948 kwam te werken op het Postkantoor in Uden en ik in pension kwam bij Nolda Thijssen in de Bitswijk. Zo kwam ik de naam tegen van postbode Swinkels, dat moet dan Tieske Swinkels geweest zijn. Ook kwam ik de naam "van Boxtel" tegen en die naam kwam terug in mijn herinnering, omdat op zekere dag ik een meneer aan het loket kreeg, die de weg vroeg naar familie Ant van Boxtel. Hij had al aan enkele mensen de weg gevraagd, maar niemand had hem kunnen helpen. Ik heb toen in de kamer van de postboden gevraagd, waar de familie woonde. Postbode Jan van den Berg gaf het adres en toen zei Tieske Swinkels: "Dan moet hij maar naar "Toon Brood" vragen dan weet men het wel!". Verder kwam ik de naam van Ferry van Oort tegen, maar die was toen nog geen winkelier, want toen exploiteerden zijn ouders de meubelzaak nog. Ferry is een generatie later. Ik ben ook nog op een heel gezellig huwelijksfeest geweest van postbode Willem S in in het Groenewoud. Dat ging door tot in de vroege uren en ik vanaf het feest aan de "vroege dienst" om circa 05.30 uur kon beginnen.

Marilou Nillesen bhic zei op 29 april 2019 om 09:41

Hallo Marion, wat zeg je dat treffend! Dat het belangrijk is dat we deze mensen niet vergeten - en dat zij juist door deze reacties in herinnering blijven. Dus ook dank Norah, voor het checken van de juiste schrijfwijze van haar naam.

En Albert, prachtig om te lezen hoe al die namen deze mooie anekdotes bij je los maken! Zo te lezen, heb je - ondanks de nare aanleiding - een aangename tijd gehad in Uden.

mieke van vugt zei op 20 november 2020 om 16:15

Helemaal bij toeval zie ik bovenstaande foto's en reacties van verschillende mensen. Ik ben geboren in 1942 in de Schaftstraat en in 1948 verhuisden wij naar de Bosschebaan. Een nieuwe woning, met een douchecel, maar koud water. Aan de overkant stonden 2 onbewoonbaar verklaarde woningen. In één daarvan woonde de familie Smits. Vrouw Smits, zoals we haar noemden had een hart van goud. Toen mijn vader overleed in 1950, ik was toen 8 jaar, heeft zij ons opgevangen en getroost. Ik weet nog dat we bij haar plakken gebakken bloedworst kregen. Ze hadden een dochter die Mimi heette (er waren meer kinderen, maar daarvan weet ik de namen niet meer). Vrouw Smits riep dan Mimi, poppedijntje kom eens eten.! Dat vond ik zo lief. Het gezin had geen waterleiding en er moest water gehaald worden uit de put. Kwam een tante uit Eindhoven dan haalden ze bij ons wat water, want tante kon het putwater niet verdragen.
Naast ons op de Bosschebaan woonde de familie Kersten, iets verderop familie Wijdeven. Op de hoek van de pastoor van Dorenstraat woonde Gina en Harry Broekhuizen(?).
Vrouw Smits heeft later een huis gekregen in de Pastoor van Dorenstraat.

Rini de Groot. zei op 20 november 2020 om 17:46

Dag Mieke, ik ook als geboren Udenaar mooie aanvullende informatie, waar was dat
ongeveer in de Schaftstraat, (wat een rare straatnaam!) Van Vugt is vermoedelijk niet je meisjesnaam, want ken wel een fietsenmaker van Vugt op de later genoemde
Rooijsepad, achter de Petrusschool.
Wat lief van vrouw Smits. Jeugd herinneringen is geschiedenis, wij hadden geen open put maar een geslagen (1935) dus grondwater verder een voor regenwater. Wij weten nog wat armoe is! Ik moest even Googlen waar de P. van Dorenstraat lag wij kwamen daar nooit, wij woonde ‘aan de andere kant van het spoor.’

Rini de Groot. zei op 20 november 2020 om 18:02

Dus Joke, jullie woonden tegenover het Parochiehuis.
En Brigitta, heb ik dan bij je broer op de LTS in Uden gezeten.

mieke van vugt zei op 21 november 2020 om 10:21

Dag Rini, ik ben geboren in de Schaftstraat in het huis wat tegenover kapper Bullens stond. Hier stonden 2 huizen. In het ene woonde de familie Schuylenburg en in het andere huis woonden wij. Een grote notenboom stond naast het huis wat eigendom was van de familie Aldenhuysen. De koekfabriek stond ernaast. Aan onze kant hadden we de familie van Donzel als buren die een meubelzaak hadden. Ik speelde vaak bij Bullens die veel kinderen hadden en oma in huis. Later werd dit huis een Grieks Restaurant en ook onze huizen zijn afgebroken. Maar ze hebben er nog wel lang gestaan. We hadden hier ook een schuilkelder in de oorlog en een varken achter het huis, wat geslacht werd op de binnenplaats. Nadat mijn vader overleden was, hij was pas 39 jaar, hadden wij het heel moeilijk. Mijn moeder begon daarom een pension wat ons leven sterk heeft beïnvloed. In 2006 is mijn moeder overleden in Huize St. Jan.
De fietsenmaker was geen familie van ons. Ik geniet van alle oude verhalen uit Uden waar ik mijn jeugd heb doorgebracht . De vijftiger jaren kenmerkten zich door soberheid.

Rini de Groot. zei op 21 november 2020 om 12:05

Mieke, is dat het huis op de foto in m'n verhaal;
https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/klokken-met-romeinse-eieren
Dan heb je zeker een moeilijke tijd meegemaakt zonder Vader.
Voor Udense verhalen zit je op de goede website. Ook het komende verhaal speelt zich af in Uden. Graag zou ik over die tijd willen praten in het nog steeds bestaande huis en timmerwinkel. Vroeger stond tegenover ons de Melkfabriek.

mieke van vugt zei op 21 november 2020 om 15:29

Rini, in Uden zeiden we dan: de's stérk. Op de foto zie je inderdaad het huis van de familie Schuylenburg. Volgens mij woonden daar 2 zusters en één broer. Zij hadden in 1947 al een kerstboom met elektrische lichtjes. Dat vergeet je nooit. Ons huis stond daar tegenaan, ik denk dat het twee onder één kap was. De zijkamer had geen vloer en was van zand en daar hebben nog canadezen gezeten aan het einde van de oorlog. De melkfabriek herinner ik me nog goed, Er hing daar altijd een aparte geur en in mijn gedachten stroomde er ook melk, misschien vermengd met water van het plateau waar gelost werd?
De Petruskerk was belangrijk. Als je de eerste h. communie deed dan kreeg je een bruidjesjurk, met drie ingenaaide zomen. Zo kon je ieder jaar verschillende keren mee lopen in de processie. Als je groter werd dan ging er gewoon een zoom uit.
Het kersenfeest was zo mooi. Met de hele klas meedoen aan een uitvoering op de markt. Klopt het dat ook Johny Jordaan een keer daar is opgetreden? Later is alles in Uden veranderd en ik ben er dan ook al verschillende jaren niet meer geweest. Ik lees met veel plezier de verhalen van vroeger uit Uden en er is veel herkenning.

Rini de Groot. zei op 23 maart 2021 om 21:51

Mieke bij een bezoek aan Uden voor het vlg. verhaal maakte ik contact met een Mevrouw met de meisjesnaam Bullens die jullie zeker kennen. Toen ik de vraag stelde met hoeveel kinderen er thuis waren stak zij twee handen omhoog en telde daardoor 10 kinderen, zoals bij ons thuis. Dat schreef je zelf ook.
En heb het echtpaar op de hoogte gesteld van het verhaal, hopend dat ook zij reageren. Dat is toch fijn om je eigen geschiedenis te mogen delen!