Adriaan van Kasteren, roepnaam Broer, vertelde in zijn boek Gebeurtenissen uit het leven van Broer van Kasteren over zijn jeugdjaren aan de Scheidingsweg. Hun boerderijtje stond midden in de hei met veel dennenbomen. Het lag aan de zandpad die liep vanaf de Rooiseweg in een rechte lijn naar het Achterste Hermalen.
Er lag een mooie sloot langs het huis met de naam ‘De Scheiloop’. Die was gegraven om de scheiding aan te geven tussen Sint-Oedenrode en Schijndel en werd door de kinderen veel gebruikt: ze konden er vissen, schaatsen, baden en er zelfs van drinken.
De boerderij was een gemengd bedrijf, de grond was magere arme heidegrond en ze hadden het in die jaren zwaar, er moest veel kunstmest op. In de crisistijd moesten ze het verkopen, en zo arm als luizen kwamen ze op de steeg in Schijndel terecht. Toch vertelde Broer in zijn laatste levensjaren nog dat de tijd daar in de heide aan de Scheidingsloop zijn mooiste jaren waren geweest.
In 1935 kochten Petrus Maat en Johanna Jansen het huis. Maar dan komt de oorlog en neemt hun leven een dramatische wending. Op 23 mei 1945 gaat de weduwe Maat naar het gemeentehuis om een vergoeding voor oorlogsschade aan te vragen. Haar man was op 18 september 1944 bij het verlaten van de schuilkelder dodelijk getroffen door een kogel in het hoofd. De schuur en oogst waren afgebrand en het woonhuis door granaten gedeeltelijk vernield.
Het gezin bestond toen uit acht personen. inmiddels was zoon Frans werkzaam bij Jansen de Wit te Schijndel voor zo'n fl. 7,50 per week.
In de bijlage bij de aanvraag lezen we dat de weduwe om een wekelijkse uitkering verzoekt. Dan kan zij haar oudste zoon weer thuis laten werken op de boerderij, om deze weer op gang te krijgen.
Zij heeft hem namelijk op de fabriek moeten doen, om een inkomen voor haar gezin te hebben. Het rapport meldt verder dat het gezin een nette indruk maakt. De oudste zoon moest in dienst, maar heeft een jaar uitstel gekregen. De mentaliteit en de reputatie is goed. De zorg voor het gezin is uitstekend, er zijn geen erfelijkheidsfactoren en het familieverband is goed.
"De moeder is een goede huisvrouw, en ZEER ZUINIG. Zij streeft ernstig om uit de moeilijkheden te geraken. Haar kinderen zijn gezonde boerenjongens, eigenlijk wat te jong toen de vader stierf om het bedrijf goed te beheren. Vader reed destijds bij het bedrijf nog met paard en wagen. Deze verdiensten moeten zij nu ook missen.
Advies: de uitkering nog een paar jaar voortzetten. De mensen zijn dan wel door de moeilijkheden heen." Aldus rapporteur N. Muller op 30 december 1946. Het advies van het District-bureau Verzorging Oorlogsslachtoffers van 31 maart 1947 zegt: "Tegen continuering der hulpverlening bestaat geen bezwaar, mits deze uitkering blijft getaxeerd op rapporten."
Met dank aan Mevr. M. Maat van Roosmalen, Riet en Joke van Kasteren,
Bronnen
BHIC, Archief Gemeentebestuur Sint-Oedenrode, 1934-1969, Toegang 7635, inventarisnr. 890.
BHIC, Bouwvergunningen Sint-Oedenrode 1934-1969, Toegang 1979/471.
BHIC, Gemeentelijk kadaster Sint-Oedenrode 1832-1971.
