skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Marte Stoffers
Marte Stoffers Bhic
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Marte Stoffers
Marte Stoffers Bhic

Op bezoek bij opa Frans en oma Marie: altijd een groot avontuur

Een Romeinse pijp of een Middeleeuwse kanonskogel: Frans van der Heijden, de opa van Ernest Vos de Wael, had een indrukwekkende verzameling historische artefacten. Samen met oma Marie woonde hij aan de Taalstraat in Vught waar de tuin grensde aan het mysterieuze bos van Marggraff. Op bezoek bij opa en oma was daarmee altijd een groot avontuur.

Opa Frans van der Heijden was een echte levensgenieter. Op deze foto, uit begin jaren '60, staat hij met zijn vrouw Marie Pijnenburg (zus van de Bossche schilder Reinier Pijnenburg). Ze waren toen 50 jaar getrouwd!

Opa Frans had een brede belangstelling, niet alleen voor het bouwkundig-ontwerpen van villa's, maar ook bv voor kunst en voor de historie van zijn geliefde omgeving van Vught. Bij de bouw van de vele villa's verrichtte hij bij het graven van de funderingen graag bodemkundig onderzoek. Daarbij deed hij dan bijzondere vondsten van Romeinse pijpen tot aan Middeleeuwse kanonskogels toe. Met veel plezier toonde hij zijn verzameling historische artefacten aan ons; hij had daartoe twee prachtige uitstalkasten links en rechts van de suitedeuren in de "mooie vóórkamer", waar wij nooit mochten komen!

Het mysterieuze bos van Markgraaf

De enorme tuin aan de achterkant van zijn huis aan de Taalstraat 135 was een waar lustoord voor ons (zijn kleinkinderen dus) om in te ravotten. Achterin deze spannende en diepe achtertuin lag een sloot waarachter "het mysterieuze bos van Markgraaf" begon van landgoed Zionsburg. Wij mochten daar absoluut nooit komen van onze grootouders, want er gebeurden daar "rare" dingen in het bos en ook rondom deze "Markgraaf" gingen rare verhalen de ronde. Je begrijpt: niets was spannender uiteraard dan juist dáár rond te sluipen! Er gebeurde gelukkig nooit iets "raars", echter later heb ik op Wikipedia (zie: Edwald Marggraff) wel begrepen dat de historie van Zionsburg toch wat merkwaardige geheimen bevat. 

In de achtertuin, direct achter zijn kantoor-aan-huis had opa Frans een timmerwerkplaats laten bouwen: een compleet huis met verdieping en met nog een grote plantenkas er achter. Opa Frans was een groot planten liefhebber en hij kweekte in zijn kas vele cactussen en ook prachtige druiven. Een waar feest in de nazomer: druiven eten! 

Oer-Brabants

Deze foto rechts toont het "klein oer-Brabants (armoede!) boerderijtje", door mijn grootvader gefotografeerd waar het ook in dit verhaal over gaat. Hij heeft deze foto toen zelf al laten inlijsten en ik ken het dan ook niet anders als "schilderijtje" in zijn huis. Er moeten overigens nog  meer van zulke foto's van hem zijn in onze familie.

De foto hieronder toont de achterzijde van het huis, met links naast de serre (waar oma Marie achter de ramen zit!) de vierkante uitbouw van zijn kantoor. Er stond buiten ook nog een grote gemetselde originele waterpomp naast zijn kantoor. De timmerwerkplaats, waar wij óók nooit mochten komen(!), bevond zich links van waar de fotograaf stond in de tuin.

Op bezoek gaan bij opa Frans en oma Marie was voor ons (kleinkinderen) altijd spannend: véél was er verboden, maar er werd weinig gehandhaafd: kortom altijd een avontuur!

Ik heb er de mooiste herinneringen aan.

Reacties (3)

Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 30 oktober 2020 om 20:01
Wat een mooi eerbetoon aan je grootouders, Ernest! Ik denk dat die dierbare herinneringen aan je opa en oma veel herkenning oproept bij lezers. Dank voor het delen van je verhaal.
Peter Pijnen zei op 24 juli 2023 om 19:19
De naam was Marggraff
Hilde Jansma
Hilde Jansma bhic zei op 25 juli 2023 om 10:24
Ik denk dat dat ook wel bekend is, maar dat ze als kinderen het altijd over Markgraaf hadden. (Gezien de aanhalingstekens rondom die naam). Het zou zeker niet de eerste keer zijn dat kinderoortjes iets anders horen dan wat volwassenen bedoelen!

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.