Pastoor Joannes Clement van Lithoijen schreef in zijn parochiejournaal over de gebeurtenissen van 4-7 januari, toen langzaam maar zeker het water steeds hoger kwam, zelfs tot in de kerk.
Op een gegeven moment kwam het water niet hoger, dankzij het feit dat het vrijwel windstil was. Daardoor werd het water niet opgezweept zoals in 1876 gebeurd was. Clement vervolgde zijn dagboek met de volgende aantekeningen:
“De kerk een palm onder water, bijna op den trap van de communiebank. Alle dagen heb ik de H. Mis gelezen, doch niemand was in de kerk dan een misdienaar Wilhelmus Beeren, dien een schipper ’s morgens met een bootje bragt en verder op zijn rug door de kerk naar het altaar bragt, en mijne logés.
Den 8 jan. donderdag kwamen de heeren Den Ouden en La Garde, Districtscommissie van den Watersnood te Zaltbommel gezonden van de Algemeene Commissie van Amsterdam met een stoomboot met brood, spek en dekens. Zij voeren door tot Oijen, waarheen ik ze vergezeld heb met den burgemeester N. Dijkhoff. Zij gaven ook ƒ500 en nog crediet voor ƒ200.
9 jan. Kerk droog en uitgeschrobt. 10. Kwamen weer drie personen in de kerk. 11 jan. kon men met gewoone laarsen van den dijk naar de kerk.”
Ook Lith liep in januari 1880 onder. Pastoor Hendricus van Hapert schreef daarover in zijn parochiejournaal”
“Het Gesticht van Liefdadigheid bleef nog vrij; ruim 35 n. duimen stond het water beneden den ingang, en 4 à 5 duimen beneden de kelderramen. In het Liefdehuis vonden 102 personen (mannen, vrouwen, kinderen met 10 wiegen) opgenomen: deze verbleven in 8 verschillende vertrekken, vooral in de scholen. 8 kagchels dienden hen tot verwarming. De 5 religieuzen bezorgden hen den kost en onderhoud. Dit verblijf, begonnen den 5 januari, duurde voort tot den 16 januari.”
Op een gegeven moment kwam het water niet hoger, dankzij het feit dat het vrijwel windstil was. Daardoor werd het water niet opgezweept zoals in 1876 gebeurd was. Clement vervolgde zijn dagboek met de volgende aantekeningen:
9 jan. Kerk droog en uitgeschrobt. 
