Een tijdelijk onderkomen van de Benedictinessen van het H. Sacrament aan de Ginnekenweg werd al snel te klein. Het bisdom Breda nam daarom een klooster voor de benedictinessen, met een kleuterschool en een meisjesschool, op in het bouwplan van de nieuwe Sacramentsparochie.
Foto: J.P. de Koning, 2002. Bron: Collectie Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed 344.587
Het klooster werd naar ontwerp van architect J.A. van Dongen gebouwd tussen 1925 en 1926. Hoewel de kapel ingezegend werd op 20 december 1926 was het dak pas klaar in 1932, tegelijk met de linkerzijvleugel.
Architectenbureau Oomen uit Oosterhout bouwde de kloosterkapel in 1956. Ook kreeg de vleugel een tweede verdieping. In 1964 werd het monumentale hekwerk ten gevolge van een wegverlegging vervangen door een tuinmuurtje.
In 1967 kwam er een lift, in 1980 werden de scholen verbouwd en verdween de verbindingsgang tussen het klooster en de kerk.
Foto vriendelijk ter beschikking gesteld door Zr. Marie-Thérèse Versteegen osb ad.perp.
Foto vriendelijk ter beschikking gesteld door Zr. Marie-Thérèse Versteegen osb ad.perp.
De zusters verhuisden 18 september 1989 naar Baarle-Nassau. De gemeente kocht het klooster en bracht er vanaf 1990 enkele stichtingen op gebied van sociaal werk in onder. Daarna werden er studenten in gehuisvest en ook kunstenaars hielden er manifestaties.
Foto vriendelijk ter beschikking gesteld door Zr. Marie-Thérèse Versteegen osb ad.perp.
De stichting ‘t Klooster moest in 1993 plaats maken voor een nieuwe beheerder, die het huis liet verbouwen tot studentenhuis.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010
Ik heb in mijn jeugd, menige zondag met de familie doorgebracht in dit gebouw.
Steeds op bezoek bij mijn tante die ingetreden was bij de zusters Benedictenessen.
De grote ontvangstkamer met zijn traliehek en het 'toortje' zie ik zo nog voor me.
We hadden als familie van moeders kant een hechte band met dit klooster.
Regelmatig waren we bij diensten in de kapel aanwezig, soms bij speciale gelegenheden ook als misdienaar. Ook bij de eerste steen-legging ter gelegenheid van de bouw van de kapel, waar mijn opa nog een aanzienlijke bijdrage aan heeft geleverd.
Ad F.M. van Beek
zei op 9 november 2017 om 14:27
Achter het genoemde tuinmuurtje bevond zich een stukje tuin, door ons het landje genoemd, dat bij mijn opa in gebruik was als 'moestuin'.
Ik herinner mij de indrukwekkende hal achter de grote houten voordeur, de bel die bij gebruik door het hele klooster galmde en het kijkluikje in het loopdeurtje waardoor we werden binnen gelaten. Ook was er rechts naast het gebouw nog een houten poort met daarachter een gang met een trapje naar een bordesje en een 'zij-ingang'.
Annemarie van Geloven
bhiczei op 10 november 2017 om 09:52
Geweldig, die jeugdherinneringen. Ook fijn voor je tante dat ze binnen de leefregels van het klooster de warme band met haar familie kon blijven voelen. Dat voorrecht was maar voor weinig kloosterlingen weggelegd.
Ad F M van Beek
zei op 11 november 2017 om 09:03
Dat klopt, het bezoek had ook strikte regels. Fysiek contact was uit den boze. Je was ook werkelijk gescheiden door een traliehek en giften gingen door het toortje, een draaibaar kastje in de zijkant van het hek.
Daar paste je als klein kind (flink opgevouwen) net in. Het gebeurde dan op een keer ook dat een van de kinderen ineens opdook aan de andere zijde van het hek. Tot grote ontsteltenis van de familie en paniek.
Annemarie van Geloven
bhiczei op 12 november 2017 om 21:44
Met een tante in het klooster, mochten we eens per jaar met haar mee naar de slotzusters. Wat u beschrijft, herken ik helemaal. Maar die verdwijning van een kind naar de andere kant van de tralies bij de zusters is wel heel hilarisch!
Mocht u nog meer van die jeugdherinneringen hebben, we lezen graag mee!
Bea Hoeks-de Laat
zei op 21 januari 2019 om 13:31
In 1993 hebben wij met het buurtcomité Hyacintplein een mooi boekje uitgegeven over de geschiedenis van het klooster: "Kloosterboek. Priorij der Benedictinessen 'Manna Absonditum' Breda. Een laatste lezing". Met veel afbeeldingen o.a. uit 1989 vlak voor dat de zusters het klooster verlieten. Groet Bea.
Omdat ik in die tijd als fotograaf bij Stadsarchief Breda werkte had ik ingang bij de zusters. Ik was een van de eerste buitenstaanders die in het klooster mocht rondlopen en fotograferen. Heel bijzonder. Ook mochten wij gebruik maken van foto's uit het archief van de zusters. Veel foto's staan op de website van www.stadsarchief.breda.nl onder het trefwoord Benedictinessenklooster.
Hilde Jansma
bhiczei op 23 januari 2019 om 09:12
Heel bijzonder dat je naar binnen mocht om foto's te maken. Dan deed je vast goed werk als fotografe. Bedankt trouwens voor het doorgeven waar we de foto's kunnen vinden; ik ga meteen even kijken!
