skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Stef Uijens
Stef Uijens RA Tilburg
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Stef Uijens
Stef Uijens RA Tilburg

R.K. Determineer-Schakelschool Stevensbeek: Herinneringen van een kostschooljongen, 1959-1960

Rob Boumans
vertelde op 17 november 2020
bijgewerkt op 30 november 2021
Het dorp Stevensbeek ligt aan de verbindingsweg tussen St. Anthonis en Overloon. De verharding hield na Stevensbeek op en de weg veranderde in een woeste zandweg met hoge bulten en diepe kuilen. Toen al dacht ik dat vele tanks hier hun sporen hadden nagelaten tijdens de Tweede Wereldoorlog. In Stevensbeek waren drie scholen gevestigd, een kleinseminarie, een ulo en de Determineer Schakelschool.


Locatie van het voormalige pensionaat, de keetjes en de latere aanbouw

Met de ulo hadden wij niets van doen, in het oude seminariegebouw hadden wij onze eetzaal voor het ontbijt en avondeten en onze slaapzaal was voorzien van chambrettes met een naastgelegen was- en doucheruimte. (Begin 1960 werd het nieuwe pensionaatsgebouw voor de DSS, gelegen aan de beek, opgeleverd en hebben wij daar onze intrek in genomen.)

In een houten keet aan de andere kant van de vervuilde en stinkende beek waren de recreatieruimten opgenomen, dit in afwachting van de nieuwbouw. Deze had een centrale entree met achterin een afgesloten vertrek, de bazaar geheten, waar wij wekelijks voor een afgesproken bedrag van ons zakgeld snoepgoed konden kopen. Ikzelf had 30 cent te besteden en omdat een sprits, kauwgum of trekspek 5 cent kostte betekende dit dat ik één dag in de week niets kon kopen, dit ten behoeve van mijn opvoeding. Na schooltijd kregen wij in de keet een onbelegde dubbele boterham om onze ergste honger te stillen. Deze werd door ons geroosterd op de verwarmingshaard om daar nog iets speciaals aan te geven. In de recreatieruimten stonden onder andere tafeltennistafels en er kon op een Amerikaans biljart worden gespeeld, eentje met noppen en twee gaten. Ook werd er Stratego gespeeld, gekaart, gedamd en geschaakt.

Het schoolgebouw lag daar weer naast en was nieuw en modern van aanblik. De speelplaats had een luidspreker welke aan de gevel van de school was bevestigd en waaruit in het ochtend-speelkwartier het radioprogramma de Arbeidsvitaminen werd weergegeven.

Verder lagen er achterop het terrein nog een aantal voetbalvelden.

De school kende dagelijks acht lesuren, de zaterdag was vrij. Op de vrijdag was er de “Community”-middag en waarvan ik mij niet veel meer kan herinneren. Misschien enkel dan dat je er onder begeleiding kon luisteren naar klassieke muziek en dat er schooltelevisie was.

Ik kan mij herinneren dat voor het spel Stratego aan ieder een rang werd toegekend. Het spel werd gespeeld in de bossen in de buurt en hierbij stuitte men op kogelhulzen en scherpe munitie, die mee naar huis werd genomen. Zelf verzamelde ik kruit uit deze kogels door voorzichtig de kogels eraf te wrikken. Het kruit kende twee uitvoeringen, cilindervormige korrels en staafjes. Het korreltje omwikkelde ik met een stukje papier en plakband, het staafje bracht ik hierin aan als lont. Na het aansteken ervan ontstond een ongeleid raketje.

Soms mocht er gerookt worden en het aantal keer per dag (of week?) was afhankelijk van je rang. Een rang kon je verdienen (waarmee?) en je kon promoveren. Een rangteken werd gevormd door een ster op een gekleurde ronde stoffen ondergrond en gedragen op je colbert. Kreeg je een hogere rang dan werd onder de ster een kleiner rondje van een andere kleur geplaatst, bijvoorbeeld geel op groen. Misschien waren er nog andere privileges dan alleen het roken maar dat weet ik niet meer.

Al mijn kleren waren gelabeld met het nummer 50 SS voor de was. Ook andere bezittingen droegen dat nummer voor het onderscheid met dat van anderen.

Naast spelen in de recreatiezaal werd er gevoetbald en in het weekend soms meegedaan aan een afstandsmars. Menig medaille heb ik daarna gedragen op mijn boerenkiel in Oeteldonk.

Ik zat in de groep die klaargestoomd werd voor de HBS maar ik ben terechtgekomen op de mulo van het R.K. Jongenspensionaat Maria Assumpta de Westerhelling in Nijmegen. (Voor mijn belevingen aldaar zie: www.noviomagus.nl)                                

In 1964 heb ik daar mijn diploma-b gehaald. Uiteindelijk ben ik in 1976 afgestudeerd aan de HTS in ’s-Hertogenbosch op de afdeling werktuigbouwkunde, richting energietechniek.

Meer over Eymard-Ville

 

Naar de Internatenkaart

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.
Doe mee en vertel jouw verhaal!